Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
سه-شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ برابر با  ۲۳ آوريل ۲۰۲۴
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
زنان - ایران
تعداد629  
سه-شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۹  برابر با ۱۰ نوامبر ۲۰۲۰
سالگرد جنبش عدالت خواهی مردم ایران در آبان ۹۸و سرکوب خونین حکومت!
مادران پارک لاله ایران
در اعتراض به همه این ها در آبان ۹۸ به خیابان آمدیم؛ فرزندان ما، عزیزان ما، در دفاع از معیشت و کرامت انسانی و در اعتراض به این وضعیت جان شان را از دست دادند. ما خانواده ها، ما امضاء کنندگان این نامه در سالگرد از دست دادن جان باختگان مان، با صدای بلند اعلام می کنیم که گلوله و زندان و اعدام نمی تواند صدای حق خواهی ما مردم را ببرد. ما دادخواهیم. در آخر از همه مردم می خواهیم که همراه ما در این دادخواهی باشند. حق ماست که جمع شویم و یاد عزیزان مان را گرامی بداریم
سه-شنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۹  برابر با ۰۳ نوامبر ۲۰۲۰
بیانیه‌ی ۲۴ روزنامه‌نگار زن
درباره روایت‌های اخیر آزارگری
ما بخش زیادی از این راویان آزار را می‌شناسیم و متاسفیم که احتمالا زنان دیگری هم هستند که رنج آزار و تعرض را محتمل شده‌اند اما هنوز هم سکوت کرده‌اند. همه‌ی آن‌ها بدانند که متجاوز دیگر نمی‌تواند با تله‌گذاری، خاک بر چشم‌ قربانیان بپاشاند. ما امضاکنندگان تا پایان، از تک‌تک شما زنان و راویان آزار حمایت می‌کنیم تا حرف بزنید و عقب ننشینید. ما هم‌چنین از مسوولان رسانه‌ها نیز انتظار داریم چشم خود را بر روایت‌های آزارگری متجاوز و برخی دیگر از مردان رسانه‌ای نبندند. آزارگران باید موظف به پاسخ‌گویی نسبت به اعمال خود شوند؛ فضای امن، حق ماست.
جمعه ۱۸ مهر ۱۳۹۹  برابر با ۰۹ اکتبر ۲۰۲۰
به حکم مردم
احکام اعدام متوقف باید گردد
(آورد رهایی زنان و مردان)
زنان آرزم
اعدام قتل عمد حکومتی است. اعدام به مسلخ بردن عشق و مبارزه است، به مسلخ بردن تن‌های نازنین شورشی که عدالت و آزادی می‌خواهند، به مسلخ بردن فریاد اعتراض و حق زندگی است. حکم اعدام فقط پایان دادن به یک زندگی نیست بلکه تحمیل خفقان و ستم، فقر و گرسنگی است، تشدید و تحکیم خشونت سازمان یافته‌ای است که برای بقای قدرت ستمگران ضروری است. مخالفت ما با اعدام یعنی مخالفت با روش حذف انسان‌ها به بهانه‌ی اصلاح جامعه، مخالفت با اراده‌ی ستم‌گری حاکم، مخالفت با نبود آزادی و عدالت.
سه-شنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۹  برابر با ۰۶ اکتبر ۲۰۲۰
راه گریزی نیست!
(آورد رهایی زنان و مردان)
زنان آرزم
در روزهایی که هر روزش «روز اعدام» «روز شکنجه»، «روز زندان و دستگیری» است و در روزهایی که مردم جان به لب رسیده نمی‌دانند به کدامین سو راهی برای گریز از این همه مصیبت بیابند، این ورشکسته‌گان به تقصیر به جای چاره‌جویی، هر روز بحرانی جدید می‌آفرینند، حقوق اساسی و انسانی زنان و مردان را مورد تهاجم بیشتر قرار می‌دهند و سعی می‌کنند در ناامنی هرچه بیشتر برای خود وقت بخرند و راهی برای گریز بیابند.
دوشنبه ۱۴ مهر ۱۳۹۹  برابر با ۰۵ اکتبر ۲۰۲۰
کارزار «علیه تجاوز» را عمق ببخشیم
(آورد رهایی زنان و مردان)
زنان آرزم
شرمنده از پرده دری‌هایشان، شرمنده از اینکه باز «فریب» خورده‌اند و به دام کسانی افتاده‌اند که با ایجاد چنین کارزاری قصد دارند «مبارزه‌ی طبقاتی» را به حاشیه برانند! گویا که خشونت علیه زنان ربطی به مبارزه طبقاتی ندارد. حال آن‌که کارزار «علیه تجاوز» در جامعه‌ا‌ی سرمایه‌- مرد- دین‌سالار اتفاق بسیار مهمی است و کسانی که تلاش دارند با برچسب‌زنی و یا تحقیر این موج، وادار به سکوتش کرده و مرعوبش کنند در واقع بیشتر آب به آسیاب مردسالارانی می‌ریزند که می‌ترسند این موج دامن خودشان را هم بگیرد!
شنبه ۲۹ شهريور ۱۳۹۹  برابر با ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۰
داغداران و دادخواهان
(آورد رهایی زنان و مردان)
زنان آرزم
در قابِ تصویر مادر لطفی، مادر بهکیش، مادر ریاحی، مادر امیرشکاری، مادر میلانی، مادر طالبی، مادر قائدی، مادرآبکناری، مادر حسین‌پور، مادر سرحدی، مادر گل‌چوبیان، مادر هاشمی، مادر پنجه‌شاهی، مادر شریفی، مادر زینالی، مادر صالحی، مادر یوسفی، مادرشاهسوندی، .... مادرِ ندا، ریحانه، رامین، شهرام، لقمان، عجم،... و تمامی مادرانی که پیکر بی‌جان فرزندانشان را از زندان‌های شاه تحویل گرفتند تا هزاران مادری که از دهه‌ی ‌شصت تا به امروز بر مرگ فرزندانشان مویه کردند و کمتر نامشان را شنیدیم، و آخر از همه، در قاب تصویر بهیه نامجو (مادر نوید افکاری) و به همراه آن، داغی تازه که با مرگ نوید بر جان او و مردم گذاشته شد.
يكشنبه ۲۳ شهريور ۱۳۹۹  برابر با ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۰
یکی دیگر از «ما» اعدام شد
زنان آرزم
تقابل خشونت‌بار حاکمیت با معترضان، تقابل ساختار سرمایه با نیروی کاری‌ست که حق هیچگونه اعتراضی ندارد. ارگان‌های سرکوبِ گوش به فرمان سرمایه و نهادهای قدرت آن، و ماله‌کشانی که با همسویی سرکوبگران همچنان امید اصلاح را در بلندگوهای وطنی و فرا وطنی فریاد می‌کشند، در تاریخی نه چندان دور به محاکمه در پیشگاه خانواده‌ها و مردم داغدار فرا خوانده خواهند شد. قتل نویدها برای جامعه ایران، بغض و خشمی پایان ناپذیر و هدفمند را دامن خواهد زد که شعله‌های آن بلند و بلندتر خواهد شد تا روزی که پاسخ در خور یابد.
دوشنبه ۱۷ شهريور ۱۳۹۹  برابر با ۰۷ سپتامبر ۲۰۲۰
همه‌گیری خشونت و اقتدارطلبی
(آورد رهایی زنان و مردان)
زنان آرزم
خشمی هدفمند و آگاه که برای ساختن جهانی دیگر قصاص نمی‌کند، انتقام نمی‌گیرد، تعرض نمی‌کند، سرکوب نمی‌کند و... بلکه راه‌گشایی می‌کند. انگیزه شخصی ندارد و از منش‌ها و ویژگی‌های بیمارگونه برنمی‌خیزد و از این رو خشمی آگاهانه است.
يكشنبه ۱۶ شهريور ۱۳۹۹  برابر با ۰۶ سپتامبر ۲۰۲۰
شکستن سکوت درباره آزار جنسی
آزاده ارفع
شکستن سکوت زنان کارگر و زحمتکش که در محیط های بسته تر و سنتی تر زندگی میکنند مشکل تر از دیگر زنان است اما فعالان جنبش زنان و کارگری باید در محل کار و محله و خانه به خانه کمک کنند تا این موج هم بلند شود. شکستن سکوت در نظام جمهوری اسلامی خود یک امر سیاسی است. و میدانیم که تغییر قوانین ضد زن و غیر انسانی در نظام جمهوری اسلامی کار آسانی نخواهد بود. اما همانطور که زنان با مبارزه طلبی و مقاومت خود پایه های حجاب اجباری را سست کرده اند با جنبش شکستن سکوت نیز می توانند آنچه را که پیشگامان این جنبش انجام داده اند را به یک جنبش واقعاً توده ای تبدیل کنند.
شنبه ۱۵ شهريور ۱۳۹۹  برابر با ۰۵ سپتامبر ۲۰۲۰
چند نکته پیرامون روايات تجاوز در فضاي مجازي
فرنوش تنگستانی
تجاوز در اين سرزمين، تاريخي بس سياه و طولاني دارد. تاريخ ما پر است از پهلوهاي دريده ي مردان و زنان برهنه شده كه در بستر قاتلان پدران و فاتحان شهرهاي خويش غلطيده اند. حافظه ي مردان اين سرزمين از رنجهايي كهنه بر پشت درد مي كند و حافظه ي زنان آن، از كابوس هاي خاموش آكنده است. براي مبارزه با تمام مصاديق تعرض و تجاوز، راه درازي در پيش است، راهي سخت و ناهموار اما بسيار روشن و جمعي...
شنبه ۱۵ شهريور ۱۳۹۹  برابر با ۰۵ سپتامبر ۲۰۲۰
کانون نویسندگان ایران
نقش سانسور
و خودسانسوری
در تداوم آزار جنسی
چندی است گفت‌وگوهای مربوط به آزار و تجاوز جنسی در ایران از حاشیه به متن آمده است. این گونه موضوع‌ها به‌ویژه در جوامعی که از آزادی بیان برخوردار نیستند، و دقیقا برای تثبیت و تحکیم این نابرخورداری، تابو محسوب می‌شوند. دلایل وجود و تداوم این نوع خشونت آمیخته به هتک حرمت انسان متعدد است اما در این میان نقش عدم وجود آزادی بیان و مشخصا سانسور و خودسانسوری چیست؟
پنجشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۹  برابر با ۰۳ سپتامبر ۲۰۲۰
فرمان سکوت
برای حفظ مناسبات موجود
فرزانه راجی
پرده پوشى از جنايت توسط این قربانيان، از کودکی به آنان آموخته می‌شود، جزئی ضروری از روند جامعه‌‌پذیر کردن کودکان (به ویژه دختران) در جامعه‌ای است که برای بهره‌کشی از انسان‌ها نیاز به کنترل و سلطه بر بدن‌ها و مشخص کردن جایگاه زنان و مردان در سلسله مراتب قدرت دارد. این «آموزش» در تمامی عرصه‌های خانگی و اجتماعی و... مبتنی است بر تهدید و فریب.
پنجشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۹  برابر با ۰۳ سپتامبر ۲۰۲۰
روایت:
«من هم»... اما
(آورد رهایی زنان و مردان)
زنان آرزم
برگ برگ تاربخِ دردناک زنان نشان می‌دهد که تجاوز جنسی همواره از طرف مردان با اتکا به قدرت جسمانی و در دنیای مدرن هم در بسیاری موارد با اتکا به امتیازات و امکانات فردی و یا وابستگی به منابع قدرت اعمال شده و می‌شود. متجاوز می‌تواند رئیس یک اداره باشد در موقعیت گزینش یک زن برای پست بالاتر یا استخدام عادی، بنابراین می‌تواند زن را مرعوب کند و بدن اورا در اختیار بگیرد؛
پنجشنبه ۶ شهريور ۱۳۹۹  برابر با ۲۷ اگوست ۲۰۲۰
چرا زنان و دختران سکوت می‌کنند
فرزانه راجی
ما در جامعه‌ای آشفته زندگی می‌کنیم. به‌رغم انقلاب ارتباطات و تاثیر ناگزیر آن بر زندگی زنان و مردان، نظام حاکم برجامعه، قوانین، سنت‌ها و فرهنگ حاکم بر جامعه همچنان ما را به دل تاریخ و گذشته‌ها بازمی‌گرداند. زنان و مردان همچنان در میانه‌ای این طناب محکمی که دو سرش بین گذشته و آینده کشیده می‌شود در تلاطم و تقلا هستند.
شنبه ۱ شهريور ۱۳۹۹  برابر با ۲۲ اگوست ۲۰۲۰
جای خالی آرزوها
(آورد رهایی زنان و مردان)
زنان آرزم
در سال‌ها بود توی یک کارگاه روغن‌کشی کار می‌کرد، معلوم بود حقوقی که می‌گرفت کفاف زندگی را نمی‌داد چون‌که سال‌ها می‌گذشت ولی هیچ چیز در زندگی ما تغییر نمی‌کرد فقط هرچه که داشتیم کهنه‌تر وفرسوده‌تر می‌شد. این مادرم بود که با پس‌اندازهای اندکی که از کنار خورد وخوراک می‌زد وسایلی می‌خرید که به‌اصطلاح باعث سرافکندگی دخترهایش نباشد. می‌شنیدم که توی درددل‌هاش می‌گفت: «آخر سه تا دختر دارم، دو فردای دیگه این‌ها بزرگ میشن نمیخوام جلوی دیگران سرافکنده بشن.»
شنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۹  برابر با ۱۵ اگوست ۲۰۲۰
راوی : یک زن - پرستار
روایتی واقعی
از یک روزکرونایی
(آورد رهایی زنان و مردان)
زنان آرزم
تا عصر در فضای کرونایی مشغول هستم. پوشش‌ها اذیتم می‌کند، ماسک زدن طولانی مدت باعث کاهش اکسیژن دریافتی شده و تنگی نفس ایجاد می‌کند گاهی در فرصتی با پایین کشیدن ماسک چند نفس عمیق می‌کشم. دستشویی رفتن یا خوردن و نوشیدن هم که خود مناسکی دارد. نوشیدن یک لیوان آب ممکن است ده دقیقه زمان ببرد، به همین دلیل گاهی عطایش را به لقایش می‌بخشیم مگربه اجبار.
دوشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۹  برابر با ۱۰ اگوست ۲۰۲۰
پرواز به سرزمین دیگر
به امید زندگی بهتر
(آورد رهایی زنان و مردان
زنان آرزم
تا آخر عمرشان همچنان یک مهاجرند. یک مهاجر، یک «دیگری». مورد تبعیض و تحقیر قرار میگیرند و از فرودست‌ترین اقشار محسوب می‌شوند. اما آیا راه گریز دیگری هم هست؟ وقتی بمب‌های خوشه‌ای وغیر خوشه‌ای، نارنجک و اتومبیل‌های پر از مواد منفجره‌ی سرمایه‌داری خونخوار گوشت تن کودکان، زنان ومردان بیگناه را که سرگردان زندگی خویش‌اند به هر گوشه‌ی تاربخ پرتاب می‌کند، مهاجرت شاید تنها راه فرارمردمانی باشد که از ثروت جهانی هیچ سهمی ندارند.
چهارشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۹  برابر با ۰۵ اگوست ۲۰۲۰
جنبش زنان متحد جنبش کارگری
(آورد رهایی زنان و مردان)
زنان آرزم
در چنین شرایطی زنان نیز به عنوان نیمی از نیروی کار که تبعیض و خشونت این ساختار را با همه وجود خود حس می‌کنند، آگاهانه و مسئولانه در کنار کارگران و سایر مزدبگیران قرار گرفته و از اعتصاب و اعتراض آن‌ها حمایت می‌کنند، ‌چرا که رهایی جامعه بدون همراهی و همکاری تمامی جنبش‌های مترقی و مردمی امکان‌پذیر نیست. بنابراین ما نیز به عنوان بخشی از جنبش زنان از اعتصاب و اعتراض کارگران هفت‌تپه، هپکو، آذرآب و تمامی مناطق نفتی و گازی و... دفاع کرده، از مطالبات آنان حمایت می‌کنیم و هرگونه تعرض به آنان را پیشاپیش محکوم می‌کنیم.
دوشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۹  برابر با ۰۳ اگوست ۲۰۲۰
خشونت خانگی درکوچه و خیابان
(آورد رهایی زنان و مردان)
زنان آرزم
در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که تارو پودش با خشونت تنیده شده، خشونتی که ضامن تداوم نابرابری‌های اجتماعی - اقتصادی است و قانون، عرف، شرع و فرهنگ حاکم، همه و همه در خدمت نظم نابرابرِ حاکم و مروج و دامن زننده خشونتند. روابط بین زن و مرد نیز چه در چارچوب خانواده و چه در خارج آن از این قاعده مستثنا نیست. خشونت خانوادگی مانند هر خشونت دیگری «امری خصوصی» نیست، ابزار اعمال سلطه و نوعی مطیع‌سازی است و به طور مستمر و در بسیاری از خانه‌ها و حتا در فضاهای عمومی نیز رخ می‌دهد، تاثیر اِعمال این خشونت‌ها در جامعه بسیار عمیق است و هزینه‌های سنگینی را بر جامعه تحمیل می‌کند.
پنجشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۹  برابر با ۳۰ جولای ۲۰۲۰
نگذاریم معترضان را زندانی، شکنجه و اعدام کنند!
همبستگی مان را به «لغو مجازات اعدام و شکنجه» بدل کنیم!
مادران پارک لاله ایران
اجازه ندهیم که جنایت های حکومت در ۴۲ سال گذشته تکرار شود. درست در چنین روزهایی در سی و دو سال پیش، درب زندان ها را بستند، ملاقات ها را قطع کردند و تلویزیون‌ها و روزنامه‌ها را از زندان ها جمع کردند و زندانیان سیاسی و خانواده‌ها را در بی‌خبری مطلق نگاه داشتند و عزیزان ما را با حکم حکومتی کشتند. این جنایت کاران حتی پیکر آن جان های شیفته را هم از ترس‌شان به خانواده‌ها تحویل ندادند و تا امروز نمی‌دانیم که آن‌ها را چرا و چگونه کشتند
چهارشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۹  برابر با ۲۹ جولای ۲۰۲۰
طرحی برای بازخوانی تاریخ زنان در ایران
عاطفه رنگریز
چرا عموماً هویت جنسیتی در ایران مورد نقد قرار نگرفته است، تاریخ‌­نگاری و نظام دانش مسلط ازآن‌ر‌و‌ که هیچ‌­گاه جنسیت در آن موضوع اصلی نبوده و همیشه زنان در آن به حاشیه رفته­‌اند، مورد نقد قرار می­‌گیرد تا زمینه‌ساز آگاهی‌بخشی نوشتن تاریخ زنان و چگونگی فرودست‌سازی آنان شود. سپس با تکیه بر کتاب «زنان سبیلو و مردان بی‌­ریش» نوشته‌ی افسانه نجم‌آبادی از شکل­‌گیری جنسیت زن ایرانی در دوران مدرنیته بحث و در پایان در همین چارچوب پرسش‌های جدیدی طرح می‌­شود.

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©