سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر)

جمعه ۸ تير ۱۴۰۳ برابر با ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴

پژوهشی که در این زمینه انجام شده بود نشان می‌دهد که سهم زنان از اشتغال بسیار پایین است، آنها را حتی در جایگاه‌های ارشد مدیریتی هم قرار نمی‌دهند. از آن طرف هم قانون محدودیت‌های فراوانی برایشان ایجاد کرده؛ قانون ارث، مهریه و... حذف ساختاری و نظام‌مند زنان از بازار و نابرابری در دسترسی آنها به منابع مالی، مردانه‌بودن بازار و وضعیتی که آنها را در جایگاه مالکان بی‌قدرت قرار داده، مجموعه موضوعاتی است که در نشست «جیب و جنسیت» مطرح شد؛

دوشنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۳ برابر با ۱۷ ژوئن ۲۰۲۴

شما نه برای پیروزی در انتخابات بلکه برای شکست مردم به میدان آمده‌اید

گلرخ ایرایی از زندان اوین

مردم ایران شما وفاداران به جمهوری اسلامی را فراموش نمی‌کنند. روزی که مردم در کف خیابان و با جمهوری اسلامی تعیین تکلیف کنند، با شما لگد خوردگان و فرصت‌طلبان و به حق، ماله‌کشانِ رژیم که نام‌تان به ننگ بر تارک سپهر سیاسی ایران نقش بسته است نیز تسویه حساب خواهند کرد و این کشتیِ خوف را با تمام سر نشینانش به قعر خواهند فرستاد.

جمعه ۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ برابر با ۲۶ آوريل ۲۰۲۴

بیانیه جمعی از فعالان سیاسی و مدنی ایرانی

در محکومیت لشکرکشی حکومت علیه زنان آگاه و دلیر این سرزمین

امضاکننده‌های این بیانیه، اقدامات غیرانسانی و غیرقانونی حکومت و مواجهه زن‌ستیزانه با دلاورانی که در خانه و خیابان مقابل فشار استبداد ایستاده‌اند را به‌شدت محکوم و تأکید می‌کنند که این بگیروببندها و لشکرکشی نیروهای تا بن دندان مسلح در مقابل گیسو و تن زنانی که علی‌رغم همه‌ی داغ و درفش‌ها کماکان میداندار مبارزه برای احقاق حقوق خود هستند، گواه آشکاری است بر اینکه زنان و مردان ایرانی با چنین سرکوب‌هایی از تلاش برای رهایی جامعه از چنگال خودکامگی و بیدادگری کناره نخواهند گرفت و حکومت جمهوری اسلامی با ادامه‌ی رفتارهای خودسرانه، قیم‌مآبانه و صغیر و برده پنداشتن مردم، تنها روزبه‌روز بر احتضار، قهقرا و بن‌بست‌های سیاسی خود خواهد افزود.

چهارشنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۰۳ آوريل ۲۰۲۴

دین باید از حکومت جدا شود!

نامه صدیقه وسمقی از زندان

۴۵سال تجربه دردناک زیستن با قوانین شریعت که به عقیده نگارنده چیزی بیش از سنت‌های کهن نیست و به‎علاوه ۴۵ سال زیستن با فقه افراطی جمهوری اسلامی، بسیاری از مردم ایران را به این نتیجه رسانده که دین باید از حکومت جدا شود و بی‌گمان برای تحقق حاکمیت ملت بر سرنوشت خویش این جدایی یک ضرورت است.

چهارشنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۰۳ آوريل ۲۰۲۴

بیانیه بیش از ۳۵۰ کنشگر مدنی و فعال حقوق زنان در حمایت از فعالان گیلان

بیانیه جمعی از فعالان حقوق زنان در حمایت از فعالان گیلان

پس می‌خواهیم بار دیگر صدای جمعی خود را در برابر نیروی سرکوب‌گر بلند کنیم و بگوییم که باور داریم احکام صادر‌شده علیه این افراد، در واقع فعالیت بی‌دریغ و پافشاری بر خواسته‌های جمعی را نشانه گرفته است. اما به‌خوبی می‌دانیم که صدور احکام فله‌ای حبس، تبعید و بدتر از آن، پرونده‌سازی‌های امنیتی برای فعالان حقوق زنان زندانی در زندان‌های سراسر کشور، چیزی جز وحشت حکومت از عاملیت سیاسی زنان و نقش پررنگ آنان در ایجاد تغییرات بنیادین نیست. از این رو، «احکام حبس» هرگز به نقطه‌ی پایان برابری‌خواهی و مبارزه‌ی فعالان زنان، بدل نشده است.

يكشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ برابر با ۱۸ فوريه ۲۰۲۴

ماندن مقاومت است

الهه رضوی

چرا نمی‌توان از ماندن دفاع کرد و این فکر را گسترش داد بی‌آنکه به سفیدشویی یا همدستی متهم شد؟ عده‌ای مانده‌اند تا در همین کشور موهایشان را به دست باد بسپارند، در همین کشور با قوانین مردسالارانه مبارزه کنند، حقوق ازدست‌رفته‌ی کارگران را فریاد بزنند، عرف مضمحل را به عقب برانند، حق جوانی‌کردن به شیوه‌ی دلخواهشان را بطلبند و برایش بجنگند تا خواسته‌ی دیگرگونه‌زیستن از بین نرود. وقتی شیوه‌ی زندگیِ ما، هر شیوه‌ی متفاوتی از زندگی، نوعی مبارزه است، ماندن در ایران محتاج کارهای محیرالعقول نیست. در شرایطی که از در و دیوار فشار بر آدم‌ها وارد می‌شود که برو، ماندن نوعی مقاومت است.

پنجشنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۲ برابر با ۰۱ فوريه ۲۰۲۴

نامه بیش از هفتادو پنج نفر از زنان کنشگر خطاب به خانم ندا النشیف‎

خانم ندا النشیف معاون محترم کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد

در احترام به جانهای شریفی که برای ابتدایی ترین حق انسانی، حق انتخاب پوشش، در این سالها جان باخته و یا در زندان بسر برده و می برند، شما هم همگام با زنان ایران ، حجاب اجباری را به عنوان مصداق بارز نقض حقوق زنان نپذیرید. چون پذیرش حجاب اجباری نمایندگی حقوق بشر سازمان ملل، نادیده گرفتن سالها مبارزات زنان و نادیده گرفتن حقوق و ارزش انسان هایی است که درراه مبارزه با حجاب اجباری طی سالها و به طور مشخص در جنبش زن زندگی آزادی جانباخته اند.

جمعه ۲۹ دی ۱۴۰۲ برابر با ۱۹ ژانويه ۲۰۲۴

پرنده‌ی صحرای بی‌درخت؛

نگاهی به مجموعه‌ی شعر «درخت نام اوست»،
سروده‌ی سپیده رشنو

منصوره شجاعی

نسلی که نه برای رقابت بلکه برای حمایت از یکدیگر به میدان آمده‌اند. وقتی توماج آزاد می‌شود، با سپیده به گپ‌وگفت می‌نشیند. وقتی رؤیا حشمتی شلاق می‌خورد، سپیده می‌نویسد و به دیدارش می‌رود. وقتی سروناز ممنوع از ملاقات می‌شود سپیده برایش لاک می‌خرد. وقتی نیلوفر و الهه و نسیم از پشت دیوارهای زندان دلشان برای موسیقیِ پاپِ محبوبشان تنگ می‌شود، خواننده‌ی گروه از پشت تلفن برایشان می‌خواند: با بوسه میخم کن / بیخ این دیوار / که سفرناکم...

پنجشنبه ۲۱ دی ۱۴۰۲ برابر با ۱۱ ژانويه ۲۰۲۴

‏ شجاعت دختران ایران!

سپیده رشنو

این‌جا «دست به زانو»ست و گل‌افشانِ پنجم همان کوچه‌ایست که زن ۲۳ ساله‌‌ای در تاریکیِ شب با عرقِ سردی پشت گردنش از آن دوید برای آینده‌ای که یک مِه غلیظ بود. دوید برای سرزمینِ مقدسِ فردیت. که یا باید می‌ماند و تبدیل به هیئتِ زندگیِ از دست رفته‌ی غم‌انگیزی می‌شد یا می‌رفت برای زندگی و همه‌ی خسارتِ رفتن را به جان می‌خرید. این‌جا همان کوچه است و حالا زنی ۲۹ ساله بازگشته با حقیقتی که دیگر نمی‌خواهد از کسی پنهانش کند. بی این که بدود، بی این که فرار کند و بی این که بیمِ روبرو شدن داشته باشد. بازگشته تا بر چهرهٔ زادگاهش، بر چهره‌ی روستا بنویسد زنده‌باد همه‌ی سدهایی که شکستند و زنده‌باد همه‌ی سد شکنان. بنویسد زنده باد فاتحانِ ایستاده بر سدها، زنده‌باد ویداها....

پنجشنبه ۲۱ دی ۱۴۰۲ برابر با ۱۱ ژانويه ۲۰۲۴

شلاق به خاطر آزادپوشی

رویا حشمتی

تماس گرفتن و مامور اجرای حکم اومد بالا گفت: «حجابت رو سرت کن و دنبالم بیا» گفتم: «سر نمی‌کنم گفت پس که نمی‌کنی؟ جوری شلاقت رو بزنم که بفهمی کجایی برات یه پرونده ی جدید هم باز می‌کنم هفتاد و چهارتای دیگه‌م مهمونمون باشی». باز سر نکردم. رفتیم پایین چند تا پسر دیگه رو بابت شرب خمر آورده بودن مرد با تحکم تکرار کرد: «مگه نمیگم سر کن؟» نکردم دو تا زن چادری اومدن و روسری رو کشیدن رو سرم باز درش آوردم و این کار چند بار تکرار شد بهم از پشت دستبند زدن و روسری رو کشیدن رو سرم رفتیم طبقه‌ی زیر همکف یه اتاق بود ته پارکینگ قاضی و مامور اجرای حکم و زن چادری کنارم وایساده بودن.

چهارشنبه ۸ شهريور ۱۴۰۲ برابر با ۳۰ اگوست ۲۰۲۳

ما به دوبی سفر نکردیم

منصوره شجاعی

حالا نسرین هم به این‌سو آمده و با صدایی بلندتر از حد معمول از مأموران آدرس دفتر حراست و اطلاعات فرودگاه را می‌پرسد. آن‌قدر تندتند راه می‌رود و بلندبلند سؤال می‌کند که انگار یادش رفته نیما در آغوش او خفته است. فرهاد از دور خودش را به ما می‌رساند. نیما را به‌مهربانی از آغوش نسرین می‌گیرد و به گوشه‌ی آرام‌تری می‌برد. حالا ما، وکیل و موکل، ‌از این دفتر به آن دفتر می‌رویم و هیچ‌کس پاسخی نمی‌دهد. آن روز نسرین به چشمم مثل یک ماده‌شیر سفید می‌آمد: خروش حق‌خواهی، خون به چهره‌ی سفیدش آورده بود و مادرانگی، شیری سفید به پستان‌ رگ‌کرده‌اش. پس نیما گرسنه بود به همان شیر اعراض … برمی‌گردیم!

چهارشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۲ برابر با ۰۲ اگوست ۲۰۲۳

ای کاش عدالتی؛

درباره‌ی مهوش ثابت و فریبا کمال‌آبادی

شیوا نظرآهاری، مریم شفیع‌پور

به فریبا فکر می‌کنم. صدای فریادش در بند ۲۰۹ در میانه‌ی روزهای جنبش «زن، زندگی، آزادی» می‌پیچد توی سرم، وقتی به مأموران می‌‏گوید «وقتی نمی‌توانید از پسِ این‌همه زندانی بربیایید، چرا این‌قدر دستگیر می‏‌کنید. الان سه ماه است که یک دست لباس ندارید تا بهمان بدهید. لباسمان پوسیده است!» فریبا که حالا ۶۰ ساله است و دوباره یک حکم سنگین ده‌‏ساله در مقابلش دارد.

پنجشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۲ برابر با ۱۵ ژوئن ۲۰۲۳

مبارزه‌ای که سر ایستادن ندارد
درباره‌ی قدرت جنبش دادخواهی - و شکنندگی‌اش

(بخش اول)

امین حصوری

به خیل سرفراز مادران دادخواه بنگریم که چگونه ورای فاصله‌های زمانی و مکانی و سنی و فرهنگی یکدیگر را یافته‌اند و به‌میانجی خویشاوندی در رنج‌ها و مبارزات‌‌شان، و با الهام از حقیقتی که بدان وفادارند، پیوندهای خواهرانگی برقرار کرده‌اند. قرابت و پیوستگی و هم‌زبانیِ کم‌نظیر آنها همچنین بازتابی‌ست از سلطه‌ی دیرین مناسبات ستم و مرگ‌بنیاد بر مردمان جغرافیای ایران؛ پیوستاری که از دهه‌ی خونین شصت بدون وقفه‌ای در «اصل کشتار» طی سال‌ها و دهه‌های بعدی امتداد یافت، تا به‌ کشتار‌- درمانیِ دولتی در قیام ژینا رسید و هنوز هم به اَشکال مختلف (نظیر اعدام زندانیان) ادامه دارد. قدرت مادران دادخواه در حقانیت اخلاقی و حق‌طلبی آن‌هاست؛ همچنان‌که در وفاداری بی‌چشم‌داشت‌ و لغزش‌ناپذیر به حقیقتی که حامل و روایت‌گر آن‌اند.

شنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۲ برابر با ۱۰ ژوئن ۲۰۲۳

زنانِ حرم‌سرای دولت

رها حسینی

وضعیتی که بر زنان ما حادث شده و ملموس‌تر از هر زمان پدیدار گشته، حول مفهوم حجاب شکل گرفته است. حجاب که در لغت به معنای پرده است میان چیزها می‌افتد، چه میان بدن‌ها باشد و چه میان فضایی که بدن‌ها اشغال کرده‌اند. اما گویی این پرده‌نشینی صرفاً زنانه است زیرا آن‌هنگام که پرده را بکشیم، زن را می‌بینیم که در عرصه‌ی خصوصی قرار گرفته، نهان شده و از واقعیت جدا افتاده است. فهم چنین لحظه‌ای که زنان را به انقیاد می‌کشاند و پدرانی خارج از خانواده در انتظارِ تنبیه پدید می‌آورد، نیازمند شکی تاریخی در دوگانه‌ی جاافتاده سنت- مدرنیته است.

پنجشنبه ۴ خرداد ۱۴۰۲ برابر با ۲۵ می ۲۰۲۳

بیانیه اعتراضی ۲۴ تشکل مستقل زنان به اعدام‌های گسترده در ایران

ما بیست و چهار تشکل مستقل زنان ایرانی نگران جان شش زندانی عرب به نام‌های: علی مجدم، محمدرضا مقدم، عدنان موسوی غبیشاوی، سالم موسوی آلبوشوکه، معین خنفری و حبیب دریس، محمد رامز رشیدی و سیدنعیم هاشم قتالی، دو کارگر افغانستانی به اتهام “حمله به شاهچراغ”، کامبیز خروت، شعیب میربلوچ‌زهی ریگی، منصور دهمرده، ابراهیم نارویی و دیگرانی هستیم که حکم اعدامشان در آستانه تائید دیوان عالی سرکوبگر رژیم است و تلاش می‌کنیم با برپائی آکسیون‌های اعتراضی، با جلب حمایت از مجامع بین‌المللی حقوق بشر و تشکل های بین‌المللی زنان به مقابله با این قتل‌های حکومتی برخیزیم.

سه-شنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۲ برابر با ۰۹ می ۲۰۲۳

نقد بیدارزنی بر منشور مطالبات حداقلی بیست تشکل صنفی

بیدارزنی: ۲۶ بهمن ماه ۱۴۰۱ منشور مطالبات حداقلی با امضا ۲۰ تشکل مستقل منتشر شد که حمایت و در عین حال نقدهای زیادی را با خود به همراه داشت. شمار زیادی از نقدهای وارد به منشور از طرف افراد یا نهادهای مستقلی بود که قصد اصلاح و همراهی با آن را داشتند و می‌توانستند موجب بهبود آن شوند. نقدهایی که هم به فرایند نوشتن منشور و هم به محتوای آن وارد شد.

شنبه ۱۲ فروردين ۱۴۰۲ برابر با ۰۱ آوريل ۲۰۲۳

نامه جمعی از زنان زندانی سیاسی از اوین

«تغییرات اقلیمی؛ هشداری برای فرزندان ایران»

ما زنان زندانی سیاسی ئ عقیدتی زندان این و فعالان اجتماعی، محیط‌زیستی و سیاسی عرصه‌های مختلف و مادران و مادربزرگ‌های نسل بعد نسبت به آینده کشور و فرزندانمان قویاً ابراز نگرانی می‌کنیم. ما به رغم تنگناها و مشکلات نفس‌گیر سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و... که بر زندگی همه ما سایه افکنده، خواستار عزم راسخ ملی جهت دستیابی به اهداف موافقت‌نامه پاریس و تعهدات حدی و اقدامات مقتضی هستیم. ما از همه هم‌وطنان عزیزمان می‌خواهیم که با درک عمیق‌تری از اضطرار وضع موجود به مسئله حیاتی تغییرات اقلیمی توجه و آن را بخش مهمی از مطالبات خود نظر بگیرند.

چهارشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۲ برابر با ۲۹ مارس ۲۰۲۳

«دسگوهاران» و «بلوچ زالبولانی زرُمبِش»؛
گام‌های محکم زنان بلوچ بر زمینی لرزان

مریم فومنی

«دسگوهاران» می‌گویند در چند ماه اخیر بسیار شنیده‌اند که «الان وقتش نیست». اما آنها معتقدند که «افشای منافع طبقاتی، طایفگی و حکومتی در رابطه با جنبش جاری، مسئله‌ی خطیرِ امروزِ ما برای جلوگیری از تکرار برخی تجربه‌های تلخ انقلاب ۵۷ و به محاق رفتن مبارزات زنان و نیروهای مترقی است. ما در این فرایند در مواجهه با نیروهای مسلط بسیار آموخته‌ایم، ولی کوشیده‌ایم نگاه‌هایی را که عامدانه یا غیر‌عامدانه صدای خود را به جای ما می‌نشانند نقد کنیم و یادآور شویم که از جامعه‌ای بسیار متکثر سخن می‌گوییم.

دوشنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۱ برابر با ۲۰ مارس ۲۰۲۳

بهاریه‌ بهاره هدایت از زندان اوین

ایمانم به پیروزی بیش از هر زمان دیگری‌ست

تا قبل از «جنبش مهسا»، کسانی بودند که براندازی را نهایتا ایده‌ای پراکنده در فضایی نامتعیّن می‌پنداشتند که حامل و عاملی در زمین واقعیت ندارد. با جنبش مهسا، «براندازی» نشد، اما این خواسته تعیّن مادی پیدا کرد؛ آن‌هم در گستره‌ای که قابل چشم‌پوشی نبود. هم‌اکنون هم کسانی هستند که براندازی را به واسطه‌ تحلیل‌های اقتصاد سیاسی یا مناسبات بین‌المللی که ماهیتا جبرگرایانه‌اند، بی‌آینده می‌پندارند، در حالی که آن عوامل گرچه واقعی‌اند، اما «بخشی از» واقعیت‌اند- و نیز نه همواره ثابت و نه همواره به کام جمهوری اسلامی‌اند- بخش دیگری از واقعیت که آن‌ها نادیده می‌گیرند، اراده‌ ماست.

پنجشنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۱ برابر با ۰۹ مارس ۲۰۲۳

بردار پرده از میان؛
گوشه‌هایی از زندگی قرة‌العین،
زرّین‌تاج قزوینی

اسفندیار دواچی

بذری که قرة‌العین در کشورهای اسلامی بیفشاند اکنون دارد از خاک بیرون می‌آید و سبز می‌شود... افتخار این بانوی بزرگوار در آن است که دفتر اصلاحات اجتماعی در سرزمین ایران به دست او گشوده شد.

پنجشنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۱ برابر با ۰۹ مارس ۲۰۲۳

بدن‌های جنسیتی در خیابان

مرضیه بهرامی برومند

خیابان عرصه‌ای است مردانه که قواعد آن را مردان رقم می‌زنند و حضور زن در این عرصه موقتی است و تابع قواعد زمانی و مکانی که صاحب این عرصه تعیین می‌کند. با این حال، همین فضا درعین حال بستری است برای اصلاح و نوسازی این گفتمان. یعنی امکانی است برای رهایی ازهمان گفتمانی که این بستر در بازتولیدش نقش دارد.