اعلامیه
هیئت اجرائی
سازمان
کارگران
انقلابی
ایران (راه
کارگر)
به
مناسبت يازده دی، روز
شهدای سازمان
ياد
بعضي نفرات
روشنَم مي
دارد
با دستان
سوخته
غبار از
چهره خورشيد
سترده بودند
تا
رخساره
جلادان خود را
در آينه هاي
خاطره بازشناسند
يازده
دي روز شهداي
سازمان ما
است. در چنين
روزي در سال ۱۳۶۲رفيق
عليرضا
شكوهي، اولين
دبير اول
سازمان ما، با
سينه اي پر راز
از اسرار
سازماني و
رفقايش به
جوخه اعدام سپرده
شد و جاودانه
گرديد. رفيق
عليرضا شكوهي كه
يكي از
درخشانترين
سمبل هاي
مقاومت جنبش كمونيستي
ايران بود و
رزمندگي انقلابي
اش در زندان
هاي استبداد
سلطنتي و
استبداد فقاهتي
زبانزد همه،
همواره مي
گفت: '' آرمان
های بزرگ،
فداکاری های
بزرگ می خواهد
''. و
خود چه
سرافرازانه
اين آموزه
تاريخي را با مرگ
سرخش جامه عمل
پوشاند. به
راستي او يلي
بود كه '' به
تماشاگر نياز
نداشت''!
امسال
در حالي ياد
ماناي رفيق
عليرضا شكوهي
و صدها تن از
كادرها،
اعضاء و
هواداران
سازمان را در
سالروز شهداي
سازمان گرامي
مي
داريم كه
چهار دهه از
حاكميت سياه
استبداد فقاهتي
در ايران، در
قلب منطقه اي
كه غرق در آتش و
خون، سياهي و
تباهي است، مي
گذرد. صد ها
تن از رفقاي سازمان
ما و هزاران
تن از
پيكارگران
دلير، بر سر
اعتقادات خود
برای دفاع از
حرمت و شرف
انساني، در
پيكاري
نابرابر و
خونين با
هيولاي برآمده
از دل يك
انقلاب توده
اي شكست خورده
عليه استبداد
شاهنشاهي،
جان باختند و
در گورهاي بي نام
و نشان
آرميدند. آنها
فرياد زدند: '' انقلاب
مرد، زنده باد
انقلاب! '' ولي
زمان مي خواست
تا اكثريت
مردم در تجربه
روزمره
زندگي، شکست
انقلاب را
دريابند و در
برابر رژيم
جمهوري
اسلامي قد
برافرازند. چنان
كه اكنون در
هر گوشه و
كنار ايران قد
برافراشته
اند و ما شاهد
اعتراضات
گستردۀ توده های
ناراضی کارد
به استخوان
رسیده؛
كارگران،
معلمان،
زنان،
دانشجویان،
بازنشستگان و
مالباختگان
هستيم. حتي در
پس ديوار بلند
زندان هاي
حكومت اسلامي
هم مقاومت
جانانه و
شكوهمندي در
جريان است. ديگر
ديريست كه
گلزار
''خاوران'' نماد
شكوه مقاومت و
جانفشاني اين
جان هاي شيفته
گشته و ياد فراموش
نشدني اين
عاشق ترين
زندگان
آرميده در
خاوران های
سراسر کشور، به
قول “نیما
یوشیج”
ياد
بعضي نفرات
روشنَم مي
دارد
قوّتم
مي بخشد
ره
مي اندازد و
اجاقِ كهنِ
سردِ سَرايم
گرم مي آيد از
گرميِ عالي
دَمِشان.
نام
بعضي نفرات
رزقِ
روحم شده است.
وقت
هر دلتنگي
سويشان دارم
دست
جرأتم
مي بخشد روشنم
مي دارد
در
گرامي داشت
ياد ياران
جانفشان، با
درس گرفتن از
آموزه
ماندگار جو
هيل، ترانه
سرا و پيكارگر
صديق جنبش
كارگري، كه
گفت: '' در
مرگ من
سوگواري
نكنيد،
سازماندهي
كنيد!'' بيش
از پيش وظيفه
و تعهدي سنگين
براي برافراشته
نگهداشتن
بيرق سرخ آنان
را بر دوش خود
احساس مي
كنيم. در
سالگرد شهدای
سازمان، در
برابر تمامی
شهدای راه
آزادی و
سوسیالیسم و
تمامی آنها که
بر سر
اعتقادات خود
ایستادند تا
از آزادی
عقیده و بیان
بی هيچ حصر و
استثناء دفاع
کنند، سر
تعظیم فرود می
آوریم و یک
بار دیگر با
آرمان هاي با
شکوه و انسانی
یاران
عزيزمان پیمان
می بندیم تا با شوری
افزونتر در
این پيكار
سترگ به
مبارزه ي
سازمان یافته
ي خود ادامه
دهیم.
اكنون بار ديگر
در برابر
مادران، پدران،
همسران،
فرزندان و
خانواده هاي
تمامي شهداي
راه آزادي،
دمکراسی و
سوسیالیسم سر
تعظیم فرود مي
آوریم و به
بانگ بلند مي
گوئيم که یاد
آن عزیزان
همواره با ماست
و آرمان آنها
آرمان ما! باشد
كه شعله هاي
رزم مشترك مان
براي تحقق جامعه
ای آزاد،
برابر،
دمکراتیک و شرشار
از همبستگی انساني که
حاکمیت
اکثریت عظیم
برای اکثریت عظیم
را بر
ویرانه های
استبداد
فقاهتی
که بنیان
هایش را مردم
امروز در
چهارگوشۀ کشور
به لرزه
درآورده اند،
متحقق سازد، هرگز
خاموشي نگيرد!
سرنگون
باد رژیم
جمهوری
اسلامی
زنده
باد آزادي،
دموكراسی و سوسیالیسم!
هیئت
اجرائی
سازمان
کارگران
انقلابی
ایران (راه
کارگر)
يكشنبه
۱۰ دی ۱۳۹۶
برابر با ۳۱
دسامبر ۲۰۱۷