بیانیه اتحادیه انجمن های علمی منابع طبیعی و محیط زیست ایران

در خصوص وقایع ناگوار سیل نوروز ۱۳۹۸

بسمه تعالی

ملت شریف ایران اسلامی

سلام علیکم

ضمن تبریک حلول سال ۱۳۹۸ هجری شمسی به محضر همه شما عزیزان و با طلب غفران وآمرزش برای ارواح عزیزانی که خشم و قهر طبیعت آنها را از ما گرفت.

آنچه امروز در ایران اسلامی همه را به زحمت انداخته است و تمام رسانه ها و مسولین محترم و مردم چشم انتظار را به لرزه واداشته است آیا پدیده ای نو ظهور است؟ آیا طبیعت ایران تغییر ماهوی کرده است؟ آیا راه حلی وجود ندارد؟

 اتحادیه انجمن های علمی منابع طبیعی و محیط زیست ایران بعنوان چشم بینای حفاظت و ارتقائ  این مواهب الهی بارها و بارها تذکرات لازم را  به همه مسولین رده های مختلف کشور داده و نسبت به بازخوردهای نحوه برخورد با طبیعت ذاتا توسعه یافته، هشدارهای لازم را داده است ولی عده ای توسعه غیر درخور  را در بی توسعه یافتگی و تخریب چینش های سیستماتیک طبیعت یافته اند و بستر رودخانه های قم رود و دروازه قرآن شیراز و .. را تبدیل به مناطق مسکونی و پارکینگ و آسفالت می نمایند. وعده ای مدیریت و استحصال آب را صرفا در قالب  ایجاد  سازه های سنگین ناهمگون با طبیعت و تکنولوژی های پیشرفته  بعضا  وارداتی  ، با صرف هزینه  های سنگین با پز استفاده از ابزار و آلات آهنی و بتنی پیشرفته یافته اند و از تمامی تریبون ها جهت حقیر جلوه دادن زحمات حافظین منابع طبیعی و محیط زیست کشور استفاده و به نوعی انجام عملیات ساده، کم هزینه و همگام با طبیعت آبخیزداری را بدیده حقارت نگریسته  و چون با اعتبار حداقلی، دستاوردهایی حداکثر را ارزانی میدارد غیرعلمی و در جهت خلاف مدیریت منابع آب تلقی و تبلیغ می نمایند . چه بسا اعلام کردند که پروژه های آبخیزداری میزان آب ورودی به سازه های عظیم هزاران میلیاردی را کاهش داده است، چرا؟ چون آبخیزداری علمی همگام با طبیعت و صرفا ترمیم طبیعت است و کنترل رواناب ها و تعدیل جریان های طبیعی از اصول اولیه این علم  و سایر علوم منابع طبیعی  و محیط زیست است ولی چه کنیم که هزینه های مورد نیاز بسیار اندک و اشتغال و مشارکت آبخیز نشینان بسیار عالی و ایجاد معیشت پایدار هدف غایی است و چه کنیم که بخش مظلوم منابع طبیعی و محیط زیست صاحب اعتبارات کلان نیست که ظرفیت رسانه ایی و اجرایی کشور را در تسخیر خود درآورد و اجازه شنیده شدن ندای صاحبان طبیعت و دلسوزان آن را به مقامات عالی رتبه بدهد.

همه مسولین  پس از  بازدید از مناطق سیل زده  در جمع بندی نهایی لایروبی کانال ها و ایجاد کانال ها را راه حل اساسی اعلام نمودند وحتی وزیر مربوطه نیز به اجرا ی عملیات  جامع آبخیزداری، اشاره نکرد و همه همصدا مدیریت سیلاب را در همان جلو چشمشان و در منطقه تخریب شده اعلان کردند.  اما کسی سوال نکرد که چرا این سیلابها اتفاق افتاد؟ آیا علم امروز توان استفاده بهینه از نزولات جوی را ندارد و بایستی همیشه در پایین دست منتظر وقوع سیلاب های مهیب و یا ویرانگر باشیم و یا اینکه خیر، چنانچه مبتنی بر الفبای علوم منابع طبیعی و محیط زیست در قالب مدیریت جامع حوزه های آبخیز از همان منشا شروع به مدیریت جریان با روش های همگام با طبیعت و حفظ هارمونی آن اقدام می کردیم و همه اجزای طبیعی و مصنوعی را در حوزه های آبخیز با دید جامع مدیریت می کردیم ضمن  استحصال طبیعی آب این نعمت الهی  و ایجاد توسعه در خور وپایدار ، سیلابها به وجود نمی پیوست و یا چنانچه ایجاد می شدند قابل بهره برداری بودندو نه خسارت زا.

 فلذا هنوز نیز دیر نشده است و بعضی ها بایستی بارها به چشم خود ببینند و یا خانه های خودشان ویران شود تا متوجه شوند که صرف هزینه های گزاف دستگاه های غیر مسول و غیر متخصص ، جلوی خساراتی از قبیل سیل ، ریزگرد ، رانش زمین و .. را نخواهد گرفت بلکه درایت و نگاه احترام آمیز به طبیعت و توجه به نظر متخصصین این بخش است که با صرف هزینه های بسیار ناچیز آوردهای پایدارعالی را بهمراه خواهد داشت. و بایستی به منابع طبیعی بعنوان یک مسئله درجه اول نگریسته شود

اتحادیه انجمن های علمی منابع طبیعی و محیط زیست ایران همچون گذشته ضمن رصد مسائل کشور در این بخش، آماده همکاری و ارائه راهکارهای علمی مبتنی بر همه خصوصیات آبخیز و آبخیز نشینان می باشد تا شاید ضمن توجه به حوزه های آبخیز بعنوان کلان مولدهای آب کشور، به بخش منابع طبیعی و محیط زیست هم از نظر ساختاری و مدیریتی و هم از نظرتخصصی واعتباری توجه ویژه و فوری مبذول تا مدیریت طبیعت به اهلش سپرده و شاهد خشم و قهر ویرانگر آن نباشیم. چه بسا  مدیریت درخور و هزینه های حداقلی دیروز طبیعت، می توانست پیشگیری کننده خسارات گزاف فقط مادی امروز باشد. 

و من الله توفیق

علی سلاجقه

رییس اتحادیه انجمن های علمی منابع طبیعی و محیط زیست ایران