اعلامیه
هیئت اجرائی سازمان
کارگران
انقلابی
ایران (راه
کارگر)
به
مناسبت روز
زبان مادری
آموزش
به زبان مادری
یکی از پایه
ای ترین حقوق
انسانی
دوم
اسفند برابر
با ۲۱ فوریه، در
کنفرانس
عمومی یونسکو
در سال۱۹۹۹ به
منظور کمک به
تنوع زبانی و
فرهنگی
روز زبان
مادری نامگذاری
شده است.
مجمع عمومی
سازمان ملل
متحد نیز به
دلیل اهمیت این
موضوع، سال ۲۰۰۸ را
سال جهانی
زبانها
اعلام کرده
بود.
روز
جهانی زبان
مادری برای
کشور چند
ملیتی ایران
از اهمیت ویژه
ای برخوردار است.
در کشوری
زندگی می کنیم
که نیمی از
جمعیت آن از
حق آموزش به
زبان مادری محرومند.
بی اعتنائی و
حتی سرکوب این
حق بدیهی،
باعث شده است
که بخش وسیعی
از مردم کشور
که زبان مادری
شان فارسی
نیست، نتوانند
از غنای
فرهنگی خود
آنطور که
شایسته است
بهره برداری
کنند. سرکوب
این حق مسلم و
فشار بر
کودکان برای
یادگیری زبان دوم
به جای
زبان مادری در
دوران
ابتدائی
تحصیل، فشار
های روحی و
روانی گسترده
ای بر شخصیت
کودکان تحمیل
کرده و خواهد
کرد. از این رو
آموزش به زبان
مادری باید
یکی از پایه
ای ترین حقوق
آموزشی در
کشور باشد.
پذیرش حق
آموزش به زبان
مادری با پخش
چند برنامه در
رادیو و
تلویزیون های
محلی و یا
ایجاد کرسی
زبان مادری در
دانشگاه های
استان ها و یا
اجازه انتشار
نشریات به
زبان محلی حل
شدنی نیست.
آموزش به زبان
مادری باید از
دوران اولیه
تحصیل به اجرا
درآید.
حل
مشکل زبان
مادری در کشور
چند ملیتی
ایران بدون احترام
به تنوع
فرهنگی و
اجتماعی با
مشکلات جدی
روبر خواهد
بود . برای حل
قطعی این
مشکل، توجه به
عوامل متعدد و
بغرنج
روابط
انسانی میان
ملیت های کشور
و رابطه ی
دولت با ملیت
ها از اهمیت
ویژه ای
برخوردار است.
آگاهی
عمومی ملیت ها
یا اقوام تحت
ستم به حقوق
انسانی خود و
تلاش برای
بدست آوردن این
حقوق، همواره
با سرکوب خشن
و بیرحمانه ی
دولت های مرکزی
روبرو بوده
است. نارضائی
عمومی ملیت های
تحت ستم کشور
و سرکوب خشن
این نارضائی،
زمینه ای شده
است که
نیروهای سلطه
گر امپریالیستی
به اشکال
گوناگون برای
تاثیرگذاری
بر نیروهای
ملی و مبارزاتشان
وارد عمل شده
و از این نیرو
به عنوان اهرم
فشار بر
جمهوری
اسلامی
سوءاستفاده
کنند. این تلاش
موذیانه،
امروز بیش از
گذشته در
دستور قرار
گرفته و با
توطئه های
گسترده ی
نیروهای سلطه
جو روبرو
هستیم. از این
روست که
شوونیست های
ایرانی که منکر
حق تعیین
سرنوشت ملیت های
کشور هستند،
به سرکوب خشن
و بیرحمانه
خواست های ملی
روی آورده و
مبارزات ملیت
های تحت ستم
را همسو با
تمایلات سلطه
گران
امپریالیستی
جلوه می دهند
و یا این
مبارزات را
جداسری و تمایلات
تجزیه طلبانه
قلمداد می
کنند.
برای
ما کمونیست
ها، همبستگی
ملی بدون
اتحاد آزادانه
و داوطلبانه ی
ملیت های کشور
و بدون پذیرش
بی قید و شرط
حق تعیین
سرنوشت ملیت
ها و از جمله
حق جدائی امکان
ناپذیر است.
تنها از این
طریق است که
می توان به
اتحادی محکم و
استوار در
کشوری فدرال
به زندگی
مسالمت آمیز و
داوطلبانه رسید. در
چنین وضعیتی
می توان امیدوار
بود که حق
آموزش به زبان
مادری از
کودکی و دوران
دبستان به
عنوان یکی از پایه
ای ترین خواست
های ملیت های
تحت ستم کشور
جامه ی عمل
بپوشد. تنها
در چنین
شرایطی است که
همبستگی ملی
در کشور و
اتحاد آزادانه
ی آنها باعث
قوام و استحکام
مبارزاتی
کارگران و
زحمتکشانی که به
چند زبان سخن
می گویند
خواهد شد و
پایه های اتحاد
داوطلبانه
تمامی مردم
کشور را
استوارتر
خواهد ساخت. تنها در
چنین شرایطی
است که زمینه
ی سوءاستفاده
نیروهای
سلطه گر
امپریالیستی
از نارضائی
های ملی از
میان خواهد
رفت.
با
امید آنکه
آموزش به زبان
مادری بعنوان
پایه ای ترین
حق طبیعی هر
ایرانی، در
کشوری فدرال
که بر پایه ی
اتحادی
آزادانه و داوطلبانه
استوار شده
باشد، زمینه
ساز گسترده
ترین تبادل
فرهنگی و
همبستگی
انسانی در عرصه
های گوناگون و
باعث شکوفائی
و غنای ادبی،
هنری و فرهنگی
کشور گردد.
زنده
باد آزادی ،
زنده باد
سوسیالیسم
سرنگون
باد رژیم
جمهوری
اسلامی
هیئت
اجرائی
سازمان
کارگران
انقلابی
ایران (راه
کارگر)
۲
اسفند ۱۳۹۰ـ ۲۱
فوریه ۲۰۱۲