اعلامیه
هیئت اجرائی
سازمان
کارگران
انقلابی
ایران (راه
کارگر)
به
مناسبت ۱۱ دی
ماه روز شهدای
سازمان
جای شهدای
قهرمانمان در
پیکار های بزرگ
علیه سرمایه
داری و برای
آزادی و
سوسیالیسم خالی
است!
۲۷ سال
پیش، در
یازدهم دی ماه
۱۳۶۳، دبیر
اول سازمان
مان رفیق علی
رضا شکوهی در
شکنجه گاه های
رژیم اسلامی،
با جان خود از
آرمان های
سازمان مان
قهرمانانه دفاع
کرد. پیش از او
رفیق صادق
بیتا اولین
شهید سازمان در
مقاومت
قهرمانانه ی
سنندج در کردستان
به خون در
غلتید. رفیق
شهلا بالاخان
پور همراه
اولین گروه
جانباختگان
در برابر جوخه
اعدام ایستاد.
رفیق مان
ابراهیم
نجاران اولین
شهید از نیروهای چپ بود
که در تابستان
خونین ۱۳۶۷ به
چوبه های دار
جنایت جمهوری
اسلامی آویخته
شد. این
شهیدان، از
جمله ی صدها
تن از
شهدای سازمان
مان بودند که
در برابر
ارتجاع
اسلامی که از
درون انقلاب
توده ای مردم
سر برآورده
بود،
قهرمانانه
ایستادند و جان
بر سر آرمان
پرشکوه مان
دادند. شهدای
سازمان مان،
تنها شهدای
جنبش انقلابی مردم
برای آزادی و
سوسیالیسم
نبودند، در سی
و سه سال
حاکمیت
جمهوری
اسلامی،
هزاران و
هزاران نفر از
زنان، مردان و
جوانان این
مرز و بوم در برابر
چوخه های
اعدام جنایت
کاران اسلامی
قهرمانانه
ایستادند تا
درخت آزادی،
برابری و
سوسیالیسم را
با خون خود
آبیاری کنند.
در آن
دوران سیاه
دهه ی ۶۰ ، هنوز
برای بسیاری
از مردم اهمیت و
عظمت
جانفشانی آن
شهیدان جان بر
کف شناخته شده
نبود. اما
حالا که
بیداری بزرگ
مردم ایران در
ضدیت با
جمهوری
اسلامی در
ابعاد واقعأ
توده ای و
سراسری شکل
گرفته است،
فریاد های
زنده باد
آزادی! زنده
باد
سوسیالیسم! آن
عزیزان بیش از
گذشته بازتاب
می یابد و دل
های بیشماری
را با خود
همراه می
سازد. بیداری
بزرگ مردم
ایران که ترس
بر جان حاکمان
استبداد دینی
و حافظان نظم
سرمایه
دارانه انداخته
است، امروز بر
متن بیداری
بزرگ مردم
عرب و
انقلاب شکوهمند
توده های
بپاخاسته
جهان عرب معنا
و پژواک دیگری
می یابد.
بیداری بزرگ
مردمان
خاورمیانه و
شمال آفریقا،
بر متن جنبش
جهانی ضد
سیستمی اشغال
وال اسریت، بر
اهمیت و عظمت
آن افزوده است.
چنین فضائی
برای نیروها و
فعالان
مبارزه در راه
آرمان مقدس
آزادی،
برابری، حرمت
و همبستگی
انسانی
و در یک کلام سوسیالیسم
، یک دنیا کار
وجود دارد.
برای پیشبرد
مبارزه ای
چنین گسترده،
چنین عظیم و
چنین شکوهمند
به فعالان و
مبارزان جان برکفی
نیاز
هست که در
کنار و دوشاش
توده های مردم،
مزد و حقوق
بگیران،
فرودستان،
تهیدستان، فراموش
شده گان و
قربانیان نظم
جنایت کارانه
ی سرمایه
داری، برای
سازمانیابی
ارتش میلیونی
اکثریت عظیم در راه
حاکمیت
اکثریت عظیم
از خود مایه
بگذارند. در
چنین شرایطی
است که جای آن
یاران صدیق و
بی چشمداشت و
از خود گذشته
در کنارمان
خالی است.
آنانی که در
راه آرمان های
زیبایمان از
همه چیزشان گذشتند
و بی هیچ
چشمداشتی
برای پیشبرد
مبارزه از جان
خود مایه
گذاشتند،
مسئولیتی بس
سنگین را بر
دوشن ما
نهاده اند.
در سالگرد
شهدای
سازمان،
یکبار دیگر با
آرمان های
باشکوه و
انسانی آن
یاران پیمان می بندیم
تا راه آنان
را صادقانه و
وفادارانه به
پیش بریم.
اکنون که بر
متن مبارزات
توده ای ضد
استبدادی، ضد بهره
کشی و
ضدسرمایه
داری در سراسر
جهان و ایران
انبوهی کار در
پیش رو داریم،
پیمان
می بندیم که
با انرژی
بیشتر و با شوری
افزونتر و با
گرامی داشت
یاد آن عزیزان
در این رزم
بزرگ به
مبارزه ی
سازمانیافته
ی خود ادامه
دهیم .
در
سالگرد یاد آن
عزیزان در
برابر
مادران، پداران،
همسران،
فرزندان و
خانواده های
آن عزیزان و
تمامی شهدای
راه آزادی و
سوسیالیسم سر
تعظیم فرود می
آوریم و به
آنان اطمینان
می دهیم که
راه و یاد آن
عزیزان همواره
با ما خواهد
بود و به ما در
این رزم
پرشکوه انرژی
و شور بیشتری خواهد
داد.
زنده
باد آزادی!
زنده باد
سوسیالیسم!
سرنگون
باد رژیم
جمهوری
اسلامی
هیئت
اجرائی
سازمان
کارگران
انقلابی
ایران (راه
کارگر)
یازدهم
دی ماه ۱۳۹۰ـ
اول ژانویه
۲۰۱۲