خواهم ماند

به سرخی هزاران شقایق دشت لار

خواهم ماند چون دماوند سر به فلک کشیده و استوار

خواهم ماند

چون بهار در دریاچه گهر

خواهم ماند

چون خوشه های گندم بر دامنه سبلان

خواهم ماند

ایستاده در برابر توفان

خواهم ماند

جنبان و روان چون سیل خروشان

خواهم ماند

جنگنده و تپنده

و جاودانه خواهم ماند تا ابد

می دانی من پیام آور صلح و آزادی و عدالتم

چه خوب آمد

بهار آمد

کسی آمد با برگهای بهاری

پر از طراوت سبز

سبزی هر برگی سهمی از عشق

پا به پای ابرهای شتابان

همصدا با باران

سفر تا دیدار درختان

تا شکفتن با گلها

پیچیده در شاخسارهای باغ

با شکوفه های بهاری تا پائیز

در پائیز

صدای تپش قلب او

از میان سنگها

صدای تراویدن آب از چشمه

صاف، زلال، پاک، روان

با حیرت از باغ گذر کرد

کسی آمد و در یاد کسی ماند

او علی بود، علی مهدی زاده

بهرام، ۷ آبان ۱۳۹۹ 

در سالروز اعدام علی مهدی زاده، همسر دوست عزیزم رخشنده،  برای گرامی داشت این رفیق، آشنائی این قطعه را برایم فرستاد.  ضمن تشکر از او، بهرام، آن را همرسانی می کنم.