یاد یداله
خسرو شاهی
گرامی باد
چهار سال
پیش، در 4
فوریه 2010 یداله
خسرو شاهی از
میان رفت. او
در جنوب داغ و
از دل کار و
مبارزه بالید
و در سرمای
تبعید در حالی
که تا آخرین
روزهای زندگی
همچنان
به راه رهایی
کارگران می
اندیشید و در
این راه
مبارزه می کرد،
به ناگاه
خاموش شد. نام
او اما به
عنوان فعال و
رهبر اگاه و
سخت کوش
مبارزه
کارگران در
تاریخ
صد ساله جنبش
کارگری ایران
و به ویژه در
سیر
مبارزات
کارگران نفت
که از فصول
بلند این
تاریخ است،
برای همیشه
باقی خواهد
ماند. این
تاریخ، با
کار،
استثمار،
خون، اعتراض،
زندان و
مبارزه برای
رهایی از سلطه
سرمایه رغم
خورده است و
زندگی یداله
خود
بخشی از این
تاریخ پر فراز
و فرود و
بیانگر تلاش
خستگی ناپذیر
برای گشودن
مسیری دیگر در
این تاریخ
است. او هم
زندان رژیم
شاه و هم
زندان رژیم
جمهوری اسلامی
را تجربه کرد
و سر انجام
نیز خود را در
تبعید یافت
ودر تبعید
خاموش شد. او
اما در همه
حال و
تا پایان به
آرمان خود و
طبقه ای که به
آن تعلق داشت
وفادر ماند.
خود را رهروی می
دید در راه
طولانی آزادی
طبقه کارگر.
یداله
خسرو شاهی
ازتجارب و
مبارزه
کارگران و
دیگر فعالین
برجسته
کارگری از جمله
از یوسف
افتخاری و علی
امید و نقش
آنان در سازماندهی
مبارزات
کارگران در
صنعت نفت بسیار
آموخته بود.
زندگی و
مبارزه یداله
خسرو شاهی نیز
خود
درسی است در کمک به
از میان
برداشتن
موانع بر سر
راه پیش روی
جنبش
کارگری؛ جنبشی که افق و
پایانش رهایی
طبقه کارگر و
جوامع بشری از
قید نظام
استثمارگر
سرمایه داری
است. این راه
پراز رهرو است.
اتحاد
بین المللی در
حمایت از
کارگران در
ایران
۴ فوریه
۲۰۱۴