دست ها از مردم ایران كوتاه!

نه به جنگ امپرياليستی!  نه به جمهوری اسلامی!

ضرورت ایجاد کارزاری اصولی در همبستگی با مردم ایران، بویژه در شرایط حساس كنونی، از اهمیتی ویژه برخوردار است. اختلاف منافع نئو كان های در قدرت در ایالات متحده آمریكا و رژیم جمهوری اسلامی مدافع حاكمیت سرمایه در ایران وارد مرحله جدید و خطرناكی شده است.

امپریالیزم آمریكا و متحدانش به قصد تحمیل نقشه خود مبنی بر تغییر رژیم از بالا در ایران  راه حل هایی نظیر تحریم اقتصادی، فشارهای دیپلماتیك، حملات نظامی محدود به مراکز اتمی ايران و یا بمبارانی سراسری كه ایران را به قرون وسطی خواهدراند، در نظر گرفته اند. هرچند دشمن اصلی همانا امپریالیزم است، اما رژیم جمهوری اسلامی معرف نیرویی مترقی و واقعا ضد امپریالیستی نیست.

رهبران جمهوری اسلامی با سو استفاده از اعتراضات بین المللی به برنامه اتمی خود تلاش دارند توجه مردم را از بحران شدید داخلی دور كنند و با منحرف كردن خشم مردم علیه "دشمن خارجی" به حكومت ارتجاعی خود ادامه دهند. خطر خارجی اكنون به بهانه شنیعی برای توجیه تشدید سركوب داخلی تبدیل شده است. دستگاه های لجام گسیخته پلیسی و امنیتی رژیم علیه مخالفین سیاسی، كارگران، زنان، جوانان، ملیت ها، اقلیت های مذهبی، هم جنس گرایان، هم و دگر جنس گرایان و ترانس ها به حركت در آمده اند. موج فزاینده مبارزات روزانه و ضد سرمایه داری طبقه كارگر با ترور، سو قصد،  ربودن و زندانی كردن فعالین، یورش جدیدی از خصوصی سازی ها و تصویب ترمیمات جدید ضد كارگری قانون كار مواجه شده است. تحت پوشش و حمایت رژیم ایران سازمان های نظامی و شبه فاشیستی در حال تقویت هستند و به خطری جدی علیه اپوزیسیون كارگری و دموكراتیك تبدیل شده اند.

اشغال نظامی عراق توسط آمریكا و بریتانیا و سر كار گذاردن حكومت طرفدار ایران در بغداد در واقع قدرت و نفوذ حكومت ایران در منطقه را افزایش داده است. به همین خاطر هرگونه پشتیبانی از حاكمین ارتجاعی ایران از طرف جنبش ضد جنگ در واقع به معنای پشتیبانی از حكومت دست نشانده اشغالگران در عراق است.

وظایف جنبش ضد جنگ در بریتانیا و كارزار"دست ها از مردم ایران كوتاه!" سه گانه اند. نخست، مبارزه علیه هر گونه حمله امپریالیستی به ایران و پشتیبانی از حق مردم ایران در دفاع از خود به هر وسیله ای كه لازم می بینند. دوم، تبلیغ و افشای خستگی ناپذیر ماهیت ارتجاعی رژیم تهران و یورش وحشیانه اش علیه مبارزات كارگری و آزادی طلبانه. سوم، ایجاد و گسترش پیوندهای نزدیك با تمام نیروهای مترقی ضد رژیم منجمله كارگران، زنان، جوانان و سوسیالیست ها.

تنها شكل سازمان دادن مقاومت موثر علیه جنگ دفاع رزمنده از مبارزات طبقه كارگر و موج فزاینده جنبش های اجتماعی علیه رژیم تهران است. ما نیز خواهان تغییر رژیم هستیم. هم در ایران و   هم در كشورهای امپریالیستی. اما اگر هدف تغییرات  رسیدن به رهایی واقعی باشد، باید از پایین و از دل مبارزات كارگران و جنبش های اجتماعی نشات بگیرند.

ما همه نيروهای ضد سرمايه داری و گروه های سیاسی و سازمان های اجتماعی مترقی در سطح بین المللی  را فرامي خوانيم تا در اتحادی با فعالین چپ ايران هم در برابر نقشه های نظامی امپریالیزم و هم در همبستگی با جنبش های اجتماعی مردم ایران و در راس آن مبارزات طبقه كارگر علیه جنگ و علیه رژیم جمهوری اسلامی به سازماندهی عملی این كارزار یاری رسانند.  

خواست های عمده این كارزار عبارتند از:

•        نه به جنگ امپریالیستی

•        خروج فوری و بدون قيد و شرط ارتش آمريکا و بريتانيا از عراق و تمام منطقه خلیج

•        نه به هر گونه مداخله امپریالیستی

•        پایان بدون قید و شرط تحریمات علیه ایران

•        مخالفت با توسعه طلبی اسرائیل

•        حمایت از مبارزات كارگری و مترقی در ایران علیه فقر و اختناق

•        پشتیبانی از سوسیالیزم و دموكراسی در ایران و همبستگی با تمام جنبش های دموكراتیك، سوسیالیستی و سكولار در ایران

•        نه به سلاح های اتمی آمریكا، بریتانیا و اسرائیل و برای خاورمیانه ای عاری از هر گونه سلاح اتمی به مثابه قدمی در راه خلع سلاح اتمی بین المللی