شادباش
نوروزی کانون
نویسندگان
ایران
"برخیز
که میرود
زمستان"
سالی
پر از درد و
رنج را پشت سر
گذاشتیم؛
سالی که سفرههای
مردم کوچک و
کوچکتر شد؛
سالی که
تعدادی از
اعضای کانون
نویسندگان
ایران به جرم
نوشتن، ابراز
عقیده و دفاع
از آزادی
اندیشه و
بیان، همچون
دهها کنشگر
مدنی و صنفی
که جرمی جز
بیان مطالبات
خود نداشتند،
روانهی
زندان شدند؛
سالی که مردم
بارها به
خیابان آمدند
و خواستههای
برحق شان را
فریاد زدند،
اما گوش
شنوایی نیافتند؛
سالی که همهگیری
ویروس کرونا
رنجی گران بر
رنجهای مردم
افزود و جانهای
بسیاری را
ربود ...
با این
وجود، اکنون
در آستانهی
بهار، با
الهام گرفتن
از نوروز که
نماد زایش و
زندگی است، میتوانیم
نفسی تازه
کنیم، به افقهای
آینده بنگریم
و بر کوششمان
برای دست
یافتن به
زندگی بهتر
بیفزاییم. چراکه
به قول شاعر
بزرگ ما احمد
شاملو " نومید مردم
را معادی مقدر
نیست/ چاووشی
امیدانگیز توست
بیگمان/ که
این قافله را
به وطن میرساند."
باری؛
کانون
نویسندگان
ایران نوروز
را به مردم
ایران و همهی
آنان که در
سراسر جهان
نوروز را جشن
میگیرند، به
شاعران،
نویسندگان و
هنرمندان
آزاده و آزادیخواه،
به اعضای
کانون و به
ویژه اعضایی
که هماکنون
در زندان به
سر میبرند و
همهی
زندانیان
سیاسی و
عقیدتی
شادباش میگوید.
کانون
نویسندگان
ایران
۲۹
اسفند ۱۳۹۹