Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹ برابر با  ۱۰ اکتبر ۲۰۲۰
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹  برابر با ۱۰ اکتبر ۲۰۲۰
موج بازداشت ها و صدور احکام زندان برای فعالین کارگری و اجتماعی نشانه ترس رژیم است

اعلامیه اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

 

موج بازداشت ها و  صدور احکام زندان برای فعالین کارگری و اجتماعی  نشانه ترس رژیم  است

 

 

 درادامه سرکوب، بازداشت و صدور احکام سنگین علیه فعالین کارگری، اجتماعی و  مردم مترض،     در   پانزدهم  مهرماه،  پنج  نفر از  فعالان کارگری و اجتماعی؛  شبنم آشوری، الوار قلی وند، ندا پیر خضرانانیان، آرش جواهری و اندیشه صدری در تهران در منازل شخصی خود توسط ماموران امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند. بازداشت شدگان در عرصه پژوهش های کارگری و مسایل  اجتماعی  فعالیت داشته اند.  شبنم آشوری دانش‌آموخته‌ی دانشگاه تهران، مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه آگاهنامه است که هر دو ماه منتشر می شود و به مسایل اجتماعی و بویژه به مسایل کارگری می پردازد.  مأموران در حین بازداشت وی با تفتیش منزل، برخی از وسایل شخصی او از جمله گوشی تلفن همراه و لپ تاب او را ضبط کردند و با خود بردند.  اتهامات و دلیل بازداشت او مشخص نیست. به همین گونه  اتهامات و  دلیل بازداشت الوار قلی وند، ندا پیر خضرانانیان، آرش جواهری و اندیشه صدری نیز هنوز مشخص نشده است. از الوار قلی وند تا کنون چندین مقاله و یک کتاب منتشر شده است. ماموران در حین بازداشت آقای قلی‌وند  نیز اقدام به تفتیش منزل و ضبط برخی از وسایل شخصی وی و برادرانش ازجمله تلفن همراه و لپ‌تاپ آنها کردند.  شواهد  و سابقه  رژیم جمهوری اسلامی نشان می دهد که تنها علت بازداشت  این پنج نفر فعالیت آنها در عرصه مسایل کارگری و اجتماعی است .

 پیش از این بازداشت ها، در  پنجم  مهر رضا خندان (مهابادی) و بکتاش آبتین، دو عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، و کیوان باژن، عضو پیشین هیئت دبیران، به دستور مقامات قضایی   مجبور شدند که جهت اجرای حکم، خود رابه زندان  اوین  معرفی  کنند. آنها  به محض معرفی خود همانجا به زندان منتقل شدند. رضا خندان (مهابادی) و بکتاش آبتین هر یک به شش سال زندان محکوم شده‌اند. کیوان باژن  نیز به سه سال و شش ماه زندان محکوم شده است. اتهام‌های آنها «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» است.

 

 پیش از آن،  در پنج شنبه دهم مهرماه، آرمان اسماعیلی، فعال  اجتماعی و پژوهشگر حوزه‌ موسیقی، توسط نیروهای امنیتی در منزل پدری خود در لاهیجان، بدون ارائه حکم قضایی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. مأموران پس از بازداشت او اقدام به تفتیش منزلش کردند و برخی از وسایل شخصی از جمله لپ‌تاپ و کتاب‌های موجود در خانه  ضبط کردند و با خود بردند. به گفته خانواده آٰرمان اسماعیلی، او در حال حاضر بیمار است و نیاز مبرم به رسیدگی  تخصصی پزشکی دارد.

 

هم‌زمان، پیمان فرهنگیان، شاعر و فعال کارگری ساکن بندر کیاشهر گیلان نیز به ۳۸ سال زندان محکوم شده است. او در سی و یکم  خردادماه توسط مأموران امنیتی همراه با ضرب و شتم بازداشت و پس از بازجویی به زندان ازبرم لاهیجان منتقل شد. اتهام‌‌های نسبت داده شده به او «تبلیغ علیه نظام، تحریک مردم به اعمال خشونت‌آمیز، راه‌ اندازی جمعیتی، توهین و اهانت به انبیا، توهین به مقدسات و ائمه و توهین به رهبری» از طریق نوشته‌های خود در فضای مجازی عنوان شده است.

 

 همچنین  برای اسماعیل عبدی عضو کانون صنفی معلمان تهران  که در حال گذراندن آخرین ماه های 5  سال حبس خود در زندان اوین  است و انتظار می رفت که  بعد از این دوره آزاد شود، رای تعلیقی 10 سال حبس مجدداً ابلاغ شده است.  به گفته  حسین تاج،  وکیل اسماعیل عبدی، او  در سال ۸۹ به ده سال زندان محکوم  شد؛ اما سپس حکم به مدت پنج سال به حالت تعلیق  در آمد .  اما در سال ۹۴  اسماعیل عبدی مجددا بازداشت و در سال ۹۵ محکوم گردید . به این ترتیب اسماعیل عبدی  طبق این حکم باید تا سال 1409  باید در زندان بماند.

 

رژیم جمهوری اسلامی  در مواجهه با نارضایتی، خشم و نفرت  گسترده کارگران و  مردم  از وضیعت تحمل ناپذیر موجود، همچنان  تنها راه چاره  خود را تشدید سرکوب و بگیر و ببند  فعالان کارگری، اجتماعی، نویسندگان  و دیگر  متعرضان می بیند. وحشت رژیم از گسترش اعتراضات کارگری و شبح خیزش زحمتکشان و تهی دستان  در دی 96 و آبان 98 - که همچنان در فضای اجتماعی ایران در گشت و گذار است-  علت اصلی  تداوم و تشدید  این سرکوب گری هاست.  این اقدامات ضد انسانی، نه نشانه قدرت که بیش از پیش، نشانه ترس  حکومت گران است. نه  مبارزات و اعتراضات کارگری را می توان با دادگاه و زندان خاموش کرد و نه شبح خیزش های  دی و آبان  را می توان گرفت و اعدام کرد.            

 

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران،  بازداشت، زندانی کردن  و اذیت و آزار فعالین کارگری، اجتماعی  و نویسندگان را شدیدا محکوم  می کند و از تمام نهاد های کارگری و مدافع حقوق انسان در سراسر جهان می خواهد که همگام با اعتراضات برابری طلب و آزادی خواهانه  در ایران،  نسبت به پایمال شدن بدهی ترین حقوق انسانی توسط رژیم اعتراض کنند. 

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

8 اکتبر 2020

info@workers-iran.org

http://www.workers-iran.org

http://www.etehadbinalmelali.com

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©