‏به نام ‎«زن_زندگی_آزادی»

محمد حبیبی

یک ـ شگفت انگیز است ،نگاه خندان دخترکان و زنانی که گیسوانشان را سپرده اند به باد سرد زمستانی .حس عجیبی است .انگاری قدم گذاشته ای در دنیای دیگری .اینها دستاورد بزرگ ‎#جنبش_مهسا است .عقب نشینی حاکمیتی است که زن  و هویت اش ،همواره پاشنه آشیل آن بوده است. 

‏

دوـ آزادی زندانیان سیاسی ، عقب نشینی دیگر حاکمیت در مقابل جنبش ‎#زن_زندگی_آزادی است .دستاوردهای این جنبش که حاصل اتحاد ایرانیان داخل و خارج از کشور بوده است ، بسیار است .باید به تبیین آن پرداخت. پروسه دمکراسی، آزادی و عدالت اجتماعی برای همه ایرانیان ، مرکز ثقل چنین اتحادی است

 ‏سه ـ دوستانی همچون  ابراهیمی، بداقی، علی نوری، مدنی، محمودیان،  سعیدی، شهابی، مهتدی، سالار داودی،  رزاق، ارسنجانی،  معزی، بابک علیپور، جواد سیدی،  تاجزاده، جلایی پور، خالقی، رجبی، جوکار و سیامک نمازی همچنان در بند هستند. از تک تک شان آموختم و قدر دان محبت های شان هستم .

چهارـ  در این مدت از زمان بازداشت تا آزادی ، ما/ معلمان زندانی و ‎#جنبش_معلمان موردحمایت رسانه ای ومعنوی اقشار مختلف اجتماعی  بوده ایم .بی شک ، مقاومت ما در مقابل پروژه اعتراف گیری اجباری نهاد های امنیتی ، متاثر از آگاهی از چنین حمایت هایی است .سپاسگزار همه شما  عزیزان هستم

پنج ـ همچنان که جنبش های بزرگ توده ای همچون جنبش مهسا/ژینا ، جنبش آبان ۹۸ ، جنبش دی ماه ۹۶ و جنبش ۸۸ مسیر مشروعیت زدایی از حاکمیت را هموار کرده اند، جنبش‌های اجتماعی معلمان ، کارگران و بازنشستگان با پیگیری پروژه عادی سازی خیابان، زمینه شکل گیری جنبش توده ای بزرگ آینده را فراهم کنند. 

‏جنبش‌های اجتماعی باید در خدمت جنبش‌های بزرگ توده ای باشند. در این میان، جنبش دانشجویی، موقعیت ویژه ای دارد. مرکز اتحاد میان جنبش های اجتماعی از یک طرف و میان جنبش های اجتماعی و توده ای از طرف دیگر همچنان جنبش دانشجویی است و تا اطلاع ثانوی مرکز ثقل پروژه دمکراسی خواهی در ایران است .

رشتو نویسنده