انحلال ضربتی دانشگاه علوم پزشکی ایران و لزوم مقابله موثر با تمرکزگرایی فاشیستی مثلث قدرت

رضا سپیدرودی

اعلام انحلال شبانه دانشگاه علوم پزشکی ایران و پخش موجودیت این دانشگاه بین دو دانشگاه تهران و دانشگاه بهشتی از چند نظر حائز اهمیت است. اولا: شیوه انحلال ضربتی، کودتاگرانه و شوک آور بود و این درست در حالی بود که به گفته فعالین دانشجویی از فاصله اعلام انحلال در شب جمعه تا صبح روز شنبه یعنی فقط ظرف کمتر از یک روز اقداماتی نظیر برکناری مدیرکل حراست این دانشگاه، تغییر آدرس پایگاه اینترنتی، صدور ابلاغ فوری برای معاونان و روسای دانشکده های این دانشگاه، حذف نام ایران و آرم سر در دانشگاه، و انتشار پیام برای استادان و دانشجویان دانشگاه منحل شده به صورت پی در پی انجام شد. این روند نشان می دهد که با وجود سرعت سرگیحه آور اقدام؛ از پیش در محافل دربسته امنیتی/نظامی تصمیم گیرنده برای این کار برنامه ریزی دقیق شبه کودتایی صورت گرفته بود و حتی تا جایی پیش بینی شده بود که گارد ضد شورش و ایادی بسیجی را از پیش در اطراف دانشگاه مستقر کرده بودند. شیوه انحلال دانشگاه علوم پزشکی ایران نشان می دهد که توسل به روشن های پنهان کارانه و توطئه گرانه و اجرای فوری تصمیماتی که در پشت پرده برای آن نقشه ریزی می شود تنها امری نیست که در مورد روش انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی، یا اعلام انتقال ضربتی سازمان میراث فرهنگی از پایتخت و آواره کردن کارمندان آن صورت گرفته باشد؛ یا صرفا در حوزه برچیدن یارانه ها جریان داشته باشد. در دوره ای که مشروعیت رژیم سرکوب فرو ریخته و با هیچ ترفند تبلیغاتی درمان نمی شود و تکیه بر سرنیزه تنها تکیه گاه دیکتاتوری است، هر چه پیش بینی آنان از مقاومت و اعتراض قطعی تر و وسیع تر باشد، استفاده از روش های ضربتی، پنهان کارانه، و شبه کودتایی هم برای جلوگیری از بروز واکنش های سازمان یافته و گرفتن فرصت سازماندهی اعتراض از ناراضیان بیشتر و وسیع تر خواهد شد. برای دارودسته نظامی/ امنیتی چنانچه وزیر اطلاعات آشکارا و با صراحت در مورد برچیدن یارانه ها صراحت داد این روش یک روش جنگی است. آنها با مردم در حال جنگ هستند و بنابراین قوانین جنگی را در پیش می گیرند و اصل غافلگیری را  به وسیع ترین شکل به کار می بندند. اعلام انحلال ضربتی دانشگاه علوم پزشکی ایران هشداری است به همه مخالفان و معترضان دولت: دوره ای که در راه است می تواند دوره افزایش استفاده از روش های اقدام شبه کودتاگرانه ضربتی علیه مردم باشد و تنها با افزایش عمومی آمادگی و سازماندهی واکنش های پیشگیرانه و تعرضی به عنوان یک راهکار اساسی مناسب می توان به آن پاسخ شایسته داد.

ثانیا: چه قدرت طلبی و باندبازی های رایج میان دسته بندی های درون و حاشیه دولت در میان طیف اصولگرایان در اعلام انحلال ضربتی دانشگاه علوم پزشکی ایران نقش داشته باشد، چه این اقدام بیشتر در چهارچوب تلاش دولت پادگانی در مقابله با تراکم نارضایتی اجتماعی و سیاسی در تهران از طریق انتقال تدریجی مراکز؛ تاسیسات و نهادهای دولتی و آموزشی به خارج از پایتخت، صورت گرفته باشد، تاثیر بلافصل آن پراکنده کردن فعالین دانشجویی و اساتید دانشگاهها، کاهش شمار دانشجویان دانشگاههای تهران و زمینه سازی برای انحلال مراکز دانشگاهی دیگر است. به همین دلیل انحلال ضربتی دانشگاه علوم پزشکی تهران جزئی از روند تمرکزگرایی  فاشیستی مثلث قدرت و طرح تضعیف جنبش دانشجویی است. نباید گذاشت این اقدام را به سادگی و بدون برخورد با مقاومت و اعتراض پیش ببرند. تنها با گسترش سازماندهی و مقاومت؛ پوشش دادن لایه های وسیع تری از نارضایتی های همسو، گشایش حوزه های جدید مبارزه از طریق توجه به نارضایتی های صنفی و تشدید همبستگی مبارزاتی می توان با جلوه های گوناگون روند تمرکز فاشیستی تر مثلث قدرت مقابله کرد.

ثالثا: توجه به شرایط عمومی انجام این اقدام مهم است. محاصره اقتصادی ادامه دارد و روز به روز ضربات بیشتری بر پیکره نحیف و درهم شکسته اقتصاد کشور وارد می کند، قیمت ها دائما بالا می روند، تورم رو به گسترش است، طرح برچیدن یارانه ها در دست اجراست و جامعه از نارضایتی انباشته است. در این شرایط هر اقدامی می تواند خشم و نارضایتی مردم را بار دیگر شعله ور سازد و بخصوص رها کردن قیمت ها و حذف یارانه ها می تواند محرک نیرومندی در این زمینه باشد. در این شرایط، دانشگاه و جنبش دانشجویی به عنوان سنگر اصلی مبارزه علیه دیکتاتوری چنانچه در رویدادهای سال گذشته شاهد بودیم نقش مهمی خواهد داشت. این واقعیت بر کارگزاران دولت پادگانی هم پوشیده نیست و به همین دلیل است که درست به موازات استقرار نیروهای انتظامی در هشتصد نقطه تهران و اقدام به دستگیری گسترده و حتی درخواست صدور حکم محارب برای دستگیرشده گان از سوی فرمانده نیروی انتظامی؛ انحلال ضربتی دانشگاه علوم پزشکی ایران صورت می گیرد. آنها قطع سرفصل های محتمل پیوندهای مبارزاتی مردم و برچیدن سنگرهای اصلی و حیاتی مقاومت را هدف قرار داده اند. بنابراین تضعیف دانشگاه و تلاش برای کنترل دانشگاهها از طریق تصفیه استاتید، بازداشت فعالین دانشجویی؛ پولی و طبقاتی تر کردن هر چه بیشتر حق آموزش عالی، صدور احکام پی در پی انظباطی، احکام محرومیت های تحصلی و بالاخره انحلال ضربتی دانشگاه علوم پزشکی تهران، همه و همه ضربه به جنبش ضد دیکتاتوری و تضعیف آن است. به همین دلیل است که حمایت فعال و همه جانبه از اعتراضات دانشجویی اکنون بار دیگر اهمیت حیاتی می یابد.