فاجعه کرونا در حکومت اسلامی

 و ضرورت سازماندهی مستقل

یاشار جاوید

شیوع ویروس کرونا در ایران ابعاد فاجعه آمیزی به خود گرفته و همه ی مسایل دیگر را تحت الشعاع قرار داده است. اما متاسفانه این تمام ماجرا نیست. فاجعه بزرگتر این است که مدیریت چنین بحران بزرگ و ملی دست حکومتی است که به خاطر مقاصد حقیر سیاسی در ابتدا با پنهانکاری و کتمان بیماری و درادامه با ندادن آمار و اطلاعات درست و عدم تجهیز امکانات و اقدامات پیشگیرانه سعی در کم اهمیت دادن این بیماری داشت (و دارد). از دولت سر نظام بشدت فاسد و ناکارآمد، حالا دیگر شاهد صحنه های دلخراشی از جان کندن بیماران کرونائی در کف خیابان‌ها هستیم که هر روز در شبکه‌های اجتماعی منتشر می شوند. از بی مسئولیتی تام حاکمان بی کفایت است که کمبود امکانات و تجهیزات پزشکی و داروئی و بهداشتی بیداد می‌کند و تحریم های ظالمانه آمریکا نیز مزید برعلت شده و دست عده‌ای را باز گذاشته که از درد و رنج هموطنان برای خود بازار پرسودی فراهم سازند. در این شرایط اسف بار و وحشتناک است که کادر پزشکی و درمانی بیمارستان های کشور در صف اول مبارزه با این هیولا هستند و با مسئولیتی ستایش انگیز از جان خود مایه می‌گذارند. و متاسفانه تا این لحظه دست‌ کم ۹ نفر از آن‌ها هم در راه ارائه خدمات به بیماران جان خود را از دست داده اند. این انسان‌های شریف شهدای راه تامین بهداشت و سلامتی مردم ایران هستند.

در دوره ای که می بایست اطلاع رسانی سریع می‌شد تا این بیماری جدی گرفته شود برخی از مسئولان و مقامات حکومتی که انحصاراً به تمام امکانات پزشکی دسترسی دارند در ابتدا برای شوآف اعلام می‌کردند «تست کرونا من هم مثبت است». آنها وقتی که دیدند این بیماری جدی جدی دامن خود مقامات حکومتی را نیز گرفته و حتی تعدادی از آن‌ها را به کام مرگ کشانده، دست از این شوهای مضحک و مشمئزکننده برداشتند. اما واقعیت این است که ترس حکومتیان نه از سرعت گسترش بیماری کرونا،  بلکه در‌واقع از آگاهی مردم نسبت به مسایل است. حکومتیان آنجا هم که برای مقابله با ویروس کرونا اقداماتی را در خیابان‌ها به نمایش می‌گذارند، بر روی ادوات جنگی و ماشین‌های نیروهای سرکوبگر می‌نویسند: ”سرکوب ویروس کرونا”. در‌ واقع در قاموس این حکومت استبدادی سرکوبگر حتی در مواجهه با موارد بهداشتی و درمانی چیزی جز سرکوب و خونریزی نیست.

در این شرایط دلهره آور و نگران کننده، تنها اطلاع رسانی پزشکان و کادر درمانی شریف است که با وجود خطرات امنیتی اینگونه اطلاع رسانی ها، به مردم هشدارمی دهند تا بدانند که با چه هیولائی و در چه نظامی روبرو هستند و چگونه می باید از خود مراقبت کنند. آن‌ها جدا ً توصیه می‌کنند که بهترین راه برای جلوگیری از شیوع این بیماری قرنطینه شدن در خانه ها است. صد البته این توصیه‌های پزشکان بهترین راه مقابله با همه گیری این بیماری است، اما مسئله این است که آن شصت میلیون ایرانی (طبق آمار رسمی) که محتاج بسته های معیشتی حمایتی هستند در این دوره قرنطینه چگونه باید گذران زندگی کنند؟ گرچه این وظیفه دولت است که معیشت تمام کارگران و اقشار ضعیف کم درآمد را در این شرایط بحرانی تأمین کند، اما مسلم است حکومتی که فقط در همین چند ماه گذشته فجایع کشتار آبان را راه انداخته، هزاران نفر معترض را زندانی کرده است و از پاسخ به درخواست افکار عمومی که چرا هواپیمای مسافربری اوکراینی را با موشک زده، طفره رفته،به این وظیفه خود عمل نخواهد کرد. اما این یک خواست عمومی است و باید با تمام قوا روی آن کوبید. طبق قانون اساسی کذائی خود جمهوری اسلامی نیز دولت موظف به این کار هست. این دیگر لطف دولت نیست بلکه وظیفه و مسئولیت هر دولتی در قبال شهروندانش است. اما در شرایطی که حکومت اسلامی حتی از تامین ابتدائی ترین لوازم بهداشتی از جمله ماسک، دستکش و مواد ضدعفونی کننده مورد نیاز ناتوان است، مردم می باید با تشکیل نهادها و تشکل های مردمی در هر شهر ، روستا ، محلات و محل کار تهیه و توزیع اقلام ضروری را سازماندهی و مدیریت کنند. تنها خود مردم می‌توانند به کمک هم بیایند و همدیگر را یاری کنند.

نکته مهم دیگری که در پی شیوع این بیماری باید مورد توجه قرار بگیرد وضعیت صدها هزار زندانی و خانواده‌های آنهاست. کاملاً  روشن است که اگر کرونا در یکی ازهمین زندان ها که چندین برابر ظرفیت خود زندانی دارند و فاقد کمترین امکانات بهداشتی و درمانی هستند، شیوع پیدا کند به چه قتلگاه دهشتناکی مبدل خواهد شد. از این رو دلنگرانی های عمیق خانواده‌های زندانیان از وضعیت عزیزانشان قابل درک است و حتماً  می بایست مورد توجه قرار بگیرد. لذا برای جلوگیری از فاجعه ای بزرگ‌تر می بایست هر چه سریعتر نسبت به آزاد کردن و یا حداقل اعزام به مرخصی زندانی ها اقدام شود.

در پایان باید این واقعیت را خاطر نشان کرد که با این دره عمیقی که بین  اکثریت عظیم مردم و حکومتگران جنایتکار بوجود آمده، اکنون دیگر روشن شده است که حتی برای عبور از بحران کرونا در ایران نیز باید از جنازه حکومت اسلامی گذر کرد. برای تحقق این امر مهم تشکل های مستقل خود را سازمان بدهیم!

شنبه ۱۷ اسفند۱۳۹۸ برابر با۰۷ مارس ۲۰۲۰