بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

در محکومیت ممانعت معدودی از اهالی شهر شاهدیه یزد

از بازگشایی  مدرسه ابتدایی کودکان افغانستانی

((به نام خداوند جان و خرد))

ممانعت معدودی از اهالی شهر شاهدیه یزد از بازگشایی  مدرسه ابتدایی جهاد خاص کودکان افغانستانی در نخستین روز مهرماه سال جاری یادآور مشکل فرهنگی بزرگی است که سال‌هاست دامن ما را گرفته است و با سکوت، انکار و یا توجیه هم چیزی از زشتی آن کاسته نمی‌شود. بررسی ها و گزارش های اولیه منتشر شده نشان می دهد عدم مدیریت و سازماندهی درست دانش آموزان ایرانی و افغانستانی از سوی مقامات مسئول موجب بروز این مشکلات شده است .

مساله مهاجرت و قانونی یا غیرقانونی بودن آن، پناهندگی و موجه یا غیرموجه بودن آن مسائلی مربوط به دنیای بزرگسالان است و نمی‌توان کودکان را به خاطر تصمیم والدین آن‌ها و یا توافقات دولت‌ها مرتبط با مرزهای سیاسی از حق برخورداری از تحصیل، آموزش و مدرسه محروم کرد. آموزش و پرورش مقدماتی و تحصیلات دوره عمومی حق همه کودکان است و رنگ و نژاد و زبان و تابعیت سیاسی نمی‌شناسد.

پایبندی تام و بی‌قید و شرط به حقوق کودکان و از جمله حق آنان برای برخورداری از آموزش از شاخصه‌های یک جامعه سالم، انسانی و پیشرو است و همچنان‌که آموزش و پرورش و مقامات مسئول در کشور به نمایندگی از جامعه و وجدان عمومی نمی‌توانند اجازه دهند والدین مانع تحصیل کودکان واجب‌التعلیم خود شوند، تصمیم‌گیری درباره حق تحصیل کودکان مهاجر و پناهجو و شیوه آموزش آنان و اصل بدیهی ادغام آن‌ها را در مدارس عمومی را نمی‌توان به علایق و باورهای نادرست بیگانه ستیز مسئولان و برخی شهروندان ناآگاه و غیرمسئول موکول کرد.

جامعه ایران هرچند می‌تواند به خاطر پذیرفتن چند میلیون پناهجوی افغانستانی و عراقی در سه دهه گذشته از جهاتی به خود ببالد اما متاسفانه در کارنامه ما در این مورد، نقاط سیاه و غیرقابل دفاعی هم در برخورد با شهروندان بی‌پناه مهاجر و پناهجوی افغانستانی وجود دارد که باید بابت آن شرمسار باشیم و با نگاهی نقادانه به آنچه کرده‌ایم بکوشیم مانع تکرار رفتارهای زشت و غیرانسانی با برادران و خواهران افغانستانی خود شویم. و چه نقطه‌ای برای شروع بهتر از بازبینی نقادانه رفتار و تصمیم سازی‌های ما در برخورد با کودکان افغانستانی واجب‌التعلیم؟

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران تاکید می‌کند و از مقامات مسئول در آموزش و پرورش می‌خواهد که بنا بر وظیفه ذاتی خود و فارغ از ملاحظات سیاسی و عقیدتی و برابر با مواد ۲۸ و ۲۹ کنوانسیون‌های حقوق کودک که ایران هم به آن پیوسته است و همچنین برابر با قوانین داخلی درباره آموزش کودکان در سن آموزش و توصیه مقامات عالی‌رتبه کشور و تعهدات اخیر خود، بدون هیچ قید و شرطی حق همه کودکان ساکن ایران را برای تحصیل به رسمیت بشناسند و در راستای آموزش و فرهنگ سازی جامعه محلی مهاجر پذیر اقدام نماید.

برابر با مطالعات آکادمیک متاخر و تجربیات موفق کشورهای پیشرو در امر آموزش و پرورش چنانکه می‌دانیم سیاست جداسازی مدارس بر اساس استعداد تحصیلی یا سلامت روانی و جسمی دانش آموزان و یا احیانا توانایی مالی، سیاستی نادرست و غیرعملی بوده و اینک کشورهای پیشرو در امر آموزش و پرورش، از سیاست اختصاصی سازی مدارس دست کشیده‌اند. در چنین شرایطی سیاست نژادپرستانه تفکیک مدارس بر اساس تفکیک قومی و تحت عنوان جداسازی مدارس اتباع بیگانه یا عنوانی همچون قطبی سازی مدارس در لوای تفاوت فرهنگی، سیاستی مطلقا غیرقابل دفاع و شرم‌آور است. چنین سیاستی هیچ توجیهی برنمی‌تابد و نه والدین دانش‌آموزان و نه مدیران مدارس و یا سایر مقامات نمی‌توانند و نباید خواهان یا مجری چنین سیاست‌های ضد آموزشی شوند.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران به نمایندگی از جامعه معلمان کشور، رویداد شهر شاهدیه یزد را محکوم می کند و رفتار تعصب‌آمیز و نفرت پراکنانه برخی از شهروندان این شهر را مایه تاسف می داند. لذا از آموزش پرورش یزد و مقامات وزارت آموزش و پرورش می‌خواهد با جدیت و بدون مسامحه در این مورد موضع بگیرند و ضمن لغو هرچه سریع‌تر طرح غلط گتوسازی برای کودکان افغانستانی (طرح قطبی شدن مدارس) مستند به قوانین موجود در برابر هرگونه مقاومت بیگانه ستیزانه برخی از هموطنان و یا احیانا همکاران ناآگاه فرهنگی بایستند و اجازه ندهند حقوق کودکان مهاجر و پناهنده بی‌پناه افغانستانی در درجه نخست و آبروی آموزش و پرورش و معلمان شریف ایران قربانی تعصبات غلط و رفتار غیر مدنی گروهی از هموطنان ناآگاه شود.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

شنبه ۸ مهر ۱۳۹۶