اول ماه مه

روز نمایش هر چه گسترده تر اتحاد و همبستگی اردوی کار

جلال نادری

در آستانه اول ماه مه، روز همبستگی جهانی کارگران هستیم. امسال در شرایط خاصی به استقبال اول ماه مه می رویم. در شرایطی که ادامه بحران رمق اقتصاد کشور را کشیده، رکود عمیق کمابیش بر همه بخش های اقتصاد حاکم شده، و به موازات ادامه فروپاشی صنایع و ناتوانی بازار کار در جذب نیرو، بیکاری همچنان رو به گسترش است. میلیونها جوان دانش آموخته امکان جذب در بازار کار ندارند. دستمزدهای زیر خط فقر فشار شدید و بیرحمانه ای بر مزد و حقوق بگیران وارد می کند؛ مخصوصا اگر در نظر بگیریم که همین دستمزدهای زیر خط فقر را هم ماهها به کارگران نمی دهند. کارگران واحدهای تولیدی بحران زده در سراسر کشورعلیه افزایش ناامنی شغلی، ندادن حقوق، شرایط برده دارانه کار، قراردادهای سفید امضا، اخراج ها، تعطیلی و خصوصی سازی، اعتراض و اعتصاب می کنند. ولی رژیم به جای رسیدگی به خواست ها و تامین مطالبات کارگران، آنها را ضرب و شتم می کند. آنها را با شکایت کارفرما به محاکمه و شلاق محکوم می کند و صدای حق خواهی فعالین کارگری را هم با زندان و صدور احکام ظالمانه محکومیت پاسخ می دهد.

مشابه همین وضعیت برای مطالبات صنفی معلمان و پرستاران هم وجود دارد. در حالی که نظام آموزش و پرورش عمومی و رایگان را به نابودی گذاشته، مدارس غیرانتفاعی و مبتنی بر هیئت امنا در حال گسترش است. به جای ارتقا حقوق معلمان به بالای خط فقر، تامین بیمه تکمیلی موثر و فراگیر برای فرهنگیان، پایان دادن به خصوصی سازی و طبقاتی تر کردن آموزش و پرورش و آزادی معلمان دربند، صرفا برخوردهای امنیتی را شدت داده و  فعالین و کنشگران صنفی و نمایندگان مطالبات معلمان را روانه زندان کرده اند.

به جای اجرای نظام تعرفه گذاری خدمات پرستاری و قانون ارتقا بهره وری در بخش خصوصی، نتیجه اعتراضات پرستاران تا الان ادامه اضافه کاری های اجباری بی حقوق، شب کاری های تحمل ناپذیر و هشت ماه دستمزد معوقه  بوده است. بی دلیل نیست که در سال جدید تقاضای مهاجرت پرستاران نسبت به سال گذشته دویست درصد افزایش پیدا کرده است. تازه اینها وضعیت بخش متشکل تر اردوی کار کشور هست.

لایه قابل توجهی از نیروی کار که در واکنش به اخراج از کار، پرتاب شدن به گردونه بیکاری، یا فقر شدید و نیاز به داشتن درآمدی برای گذران زندگی به دستفروشی روی آورده، با فشار فزاینده و درگیری های دائمی با مامورین سد معبر شهرداری و نیروی انتظامی برای تامین یک لقمه نان روبرو هستند.

در کنار این محرومان، باید از کارگران مهاجر گفت که در شرایطی بسیار وحشتناک در مشاغلی سخت و طاقت فرسا و موقت با دستمزدی بسیار ناچیزتر از دستمزد کارگران ایرانی بدون هیچ نوع امنیت شغلی به شدت استثمار می شوند و صدایی هم از خود ندارند.  در میان اردوی بیشمار کار، انبوه  زنان و مردان جوان بیکار که آینده شان به یغما رفته، زنان سرپرست خانوار، تهیدستان حاشیه شهرها، کارتن خوابان و مطرودان از همه جا رانده، و کارگران و زحمتکشان بخش کشاورزی را هم که هر کدام با انبوهی از آسیب ها و مشکلات شدید دست و پنجه نرم می کنند، باید اضافه کرد.

همه بخش ها و لایه های این اردوی بزرگ و بی شمار کار نه فقط هیچ افق مثبتی در برابر خود ندارند که همین حالا بین دو تیغه قیچی اقتصاد مقاومتی دستگاه ولایی و تعدیل اقتصادی دولت روحانی گیر افتاده اند. در حالی که رسانه های وابسته به اصولگرایان از سر عوامفریبی روی مشکلات معیشتی مردم و شرایط دشوار زندگی لایه های زحمتکش مردم متمرکز شده اند، مجلس اصولگرا با حذف سی درصدی یارانه ها در بودجه سال جاری و افزایش پانزده درصدی بودجه نظامی موافقت کرده و سازمان مدیریت هم برای اجرای سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی برنامه آزادسازی قیمت حامل‌های انرژی، آب، آرد و گندم را در همین سال جاری رو تدارک دیده است. در واقع در شرایطی که اکثریت عظیم مردم ایران در گرداب فقر و تهیدستی گرفتار شده اند، بودجه نظامی را بالا می برند، و آب و آرد و گندم که مایه اصلی غذای روزانه مردم است را هم دوباره می خواهند گران کنند تا توان تامین همین حداقل معاش را هم از مردم گرفته باشند.

در چنین شرایطی، اول ماه مه ، روز نمایش هر چه وسیع تر همبستگی اردوی کار در مبارزه مشترک با همه بیدادگری های سیاسی، ریاضت کشی، محرومیت های تحمیلی و نابرابری های طبقاتی است. مطالبات بخش های مختلف اردوی کار تنها در حمایت متقابل از هم، در چهارچوب یک اتحاد طبقاتی است که می تواند همبستگی واقعی را بازتاب بدهد. آزادی ایجاد تشکل های مستقل صنفی و طبقاتی همه بخش های اردوی کار، آزادی همه فعالین کارگری و کنشگران صنفی اردوی کار و کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی، پرداخت بیمه بیکاری به همه بیکاران، پرداخت دستمزدهای معوقه پرستاران، کارگران، معلمان حق التدریسی و بازنشستگان، تامین بیمه زنان سرپرست خانوار، پوشش تامین اجتماعی برای همه محرومان و مطرودان، دفاع قاطع و پیگیر از برابرحقوقی کارگران مهاجر با سایر کارگران، مزد برابر برای کارگران زن و مرد در ازای کار برابر، پایان دادن به خصوصی سازی در منابع و معادن کشور، در نظام آموزش و پرورش و در بخش بهداشت و درمان، تامین دستمزد شایسته بر اساس سبد هزینه های واقعی و الزامات بازتولید کامل توان نیروی کار، همه و همه مطالباتی هستند که می توانند پایه همبستگی مبارزاتی اردوی کار قرار بگیرند.

مانع اصلی عملی شدن مطالبات کارگران، پرستاران، معلمان، بیکاران و سایر هم سرنوشتان، نظام جمهوری اسلامی و سیستم ناکارا، فاسد و بهره کشی سرمایه داری است. بنابراین همبستگی نیروی کار، علیه حاکمیت و علیه سرمایه است؛ علیه همه آن عوامفریبانی هست که با سوء استفاده از رانت وابستگی به حاکمیت با هدف منحرف کردن مبارزات کارگری و دهن کجی به همبستگی و اتحاد طبقاتی، سعی می کنند خشم و نارضایتی برحق کارگران را به سمت کارگران مهاجر سازمان داده و با دامن زدن به اختلافات درون طبقاتی از شکل گیری صف واحد طبقاتی در برابر جبهه مستبدین حاکم و کارفرمایان و کارآفرینان متحد آنها جلوگیری کنند. در دفاع از حق زندگی شایسته، و برای دنیایی عاری از بهره کشی و ستم های طبقاتی و سیاسی، اول ماه مه امسال را به روز اتحاد و همبستگی اردوی کار علیه استبداد مذهبی و سرمایه تبدیل کنیم.

جمعه ۲۷ فروردين ۱۳۹۵ برابر با ۱۵ آوريل ۲۰۱۶