عزت
سینمای ایران
جاودانه شد
سایت
راه کارگر : در دقایق
آغازین صبح
جمعه آقای
بازیگر چشم بر
جهان فروبست. «عباس
آقا » اجارهنشینها،
«مشحسن» گاو،
«دبیری»
هامون،
«سامری» دایرهمینا،
«ناصرالدینشاه»
کمالالملک،
«خان مظفر»
هزار دستان و
«رسول رحمانی»
روسریآبی
دیگر در میان
ما نیست. اصغر فرهادی
در باره او
نوشت:«نام با
شکوه عزتالله
انتظامی با
بازیهای به
یادماندنی و
بالاتر از آن
اخلاق پدرانه
و منش احترام
برانگیزش
همیشه در
یادها باقی میماند
هر چند جای
خالی او هرگز پر
نخواهد شد». و
محمد
بلوچ زهی
شهردار
نیکشهر در
باره عزت الله
انتظامی در
توئیترش با
یادآوری
خاطره ای
نوشت:
«طبق عادت
همیشگی در یک
رویداد
فرهنگی و هنری
در پایتخت با
لباس بلوچی
حضور داشتم
برای بسیاری
از سلبریتی
های آن مراسم
این لباس
ناآشنا بود و
برخی نگاه ها نیز بر من
کنجکاو و
سنگین!
در
میان شلوغی
دستی بر شانه
ام زد و
گفت:این لباس
عزت ایران است
و بلوچ نیز
ریشه اصالت آن». و یک کاربر
توئیتری هم با این
تاسف که «بخشی
از هویت
فرهنگی ایران
رفت»، چنین
از او یاد کرد: «فراموش
نمیکنم جمعآوری
کمک های نقدی
از بازارِ
تهران رو واسه
ساخت مدرسه
برای بچههای
افغان. حرفش
با چشم اشکبار
یادم نمیره:
این ها
مثل ما فارسی
حرف میزنن. همین جمله
کافی بود تا
برای همیشه
مفهوم جدیدی
از مرز و میهن
تو ذهنم شکل
بگیره».
یاد
عزت الله
انتظامی که با
بازی های
زیبایش، با
مرام مردمی اش
و با دفاع از
سینمای مستقل
ایران، از
رودخانه هنر
مردمی ایران
حفاظت کرد،
همواره
جاودان باد و
مرگ او را به
مردم میهن
دربند و بویژه
به جامعه هنری
ایران تسلیت
می گوئیم.
......................................................................
زندگی
بدون تو چیزی
کم دارد ، هنر
، مرام و رفاقت
محمدآقازاده
تا صبح
چند بار از
خواب می پراند
، دلشوره دارم
، باید اتفاقی
افتاده باشد ،
می دوم حیاط ، زیر
زمین ، دنبال
رد پای فاجعه
می گردم ، باز
خوابم می برد
، خوابهای
پریشان می
بینم ، از خوب
بر می خیزم ،
بر خلاف هر
روز سراغ جهان
مجازی نمی روم
، می ترسم ،
شاید خبر بدی
در کمین ام باشد
، دل به دریا
می زنم و
خبرها را می
بینم ، ناگهان
منفجر می شوم
، بغض می کنم ،
از پا می افتادم
، عزت الله
انتظامی رفت ،
ایران و نه
تنها سینما،
بزرگی را از
دست داد ،
بازیگری به
تمامی ایرانی
، رفیقی واقعی
، نه عزت تو حق
نداری بخشی از
خاطره از دست
رفته باشی ،
بمان ، لطفا
بمان ، بودن
ات آرامم می
کند ، چند بار
پرسیدی چرا
نباید بچه
هایت
سهیل و سینا
را دیده باشم
، چطور بگویم
هیچوقت آنها
این فرصت را
نخواهند داشت
ترا ببینند ،
از شیرینی حرف
هایت به وجد
بیایند از پس در رفت و
آمد تنبلم ،
لعنت بر این
تنبلی
سالهای خیلی
دور بود در
مراسمی ناصر
زراعتی دوست
خوب و داستان
نویس صاحب
نام
گفت کسی می
خواهد با تو
آشنا بشود ،
نامش را شنیدم
، تند بلند شدم
به دیدن اش
رفتم ، کاش
دست اش را می
بوسیدم ، گفت
خوب می نویسی
، عزت انتظامی
این حرف را بزند
باید غرق
افتخار بشوی ،
نشدم ، بیشتر
پر از شرم شدم
ُ،ُ از آن روز
یاد گرفتم
غرور چه کار
ابلهانه ای است
، درس فروتنی
به من داد ،
آموختم می شود
مشوق بود ،
بعد از آن
رفیق شدیم ،
شبی در هتل
شاه عباسی
اصفهان او ،
نوذری و
عرفانی تا
نیمه شب در
اتاقم بودند ،
از خنده مردم
از جوک هایی
که از آنها
شنیدم ، پیش
عزت همه کم
آوردند ، تا
مدتی دل درد
داشتم ، معدود
ساعت خوش
زندگی ، یک
بار در
هواپیما با هم
بودیم ، خمسه
هم کنارمان
نشسته بود ،
میهمانداری
که همکار خانم
ام بود آمد و
گفت برویم بخش
وی آی پی ، عزت
گفت نامردی
بروی ، نرفتم
، بعد خلبان
از او و خمسه
خواست به
کابین
هواپیما
بروند ، در
حال رفتن
انتظامی گفت
نامردم و می
روم . واقعا
نامردی و رفتی
، تو که به
تمامی مرد
بودی چرا باید
بروی ، حق
نداری بروی ،
بمان .چه
خاطراتی
تعریف کردی ،
از دلخوری
هایت از ...
، از
سمندریان و
تعریف هایش
نمی
دانم چطور شد
دو و سه روز پیش
سهیل پسرم از
داستان گاو
خونی تعریف
کرد و از بازی
ات بعنوان یک
پرسه زن در
تهران در فیلمی
که روی دست آن
ساخته شد، از
شنا کردن ات
در گاو خونی ،
از ترانه کوچه
و باغی که می
خوانی ، از عشق
ناگفته ات ،
از معدود فیلم
های متفاوت
سینمای ایران
، عزت خبر
داشتی زاینده
رود خشک شد ،
خبر داری دیگر
هیچکس در گاو
خونی غرق نمی
شود ، تهران
دیگر جای پرس
زدن نیست ، لاله
زار دیگر نیست
، خبر داری
با رفتن تو
همان معدود
ساعات خوبی که
در آن اتاق
داشتم تبدیل
به بغض و حسرت
می شود ، یک
روز در مورد
شیوه بازیگری
ات در اتاق
فکر دنیای
تصویر نوشتم ،
پرسیدی چرا
بیشتر نمی
نویسی ، چرا ننوشتم
، چون ...بگذریم
، ما مرده
هایمان را
خیلی دوست
داریم و تو
تنها زنده یی
بودی که نمی
توانستیم
دوست ات
نداشته باشیم
، اجاره نشین
ها حکایت این
روزهای ماست و
تو در آن فیلم
شاهکار بازی
کردی ، از
هوای تهران
گلایه مند
بودی و ما
بدون تو از کل
زندگی
دلخوریم و اگر
گاو خونی بود
می زدیم به آب ...
عزت بمان ،
لطفا نرو ،
زندگی بدون تو
چیزی کم دارد
، هنر ، مرام و رفاقت
یادت می
آید در یزد به من
گفتی در خانه
خدا شفای پسرت
را گرفتی ،
چرا از خدا
نخواستی ترا
برای ما حفظ
کند ، چه
روزگاریست که جز
خبرهای بد نمی
شنویم و
کارمان شده
بغض ، حسرت و
گریه ، در آن
فیلم می
خواندی :دلم
می خواهد
تریاکو ترکش
کنم ، صبح ها
بر رودخونه ورزش
کنم ... دلم می
خواهد قلهک و
شمرون بروم ،
دلم می خواهد
قربون تهرون
بروم ، دلم می
خواهد لاله
زار راه بروم
و... فیلم این
ترانه را در
کانال می
گذارم تا بشنوید
و ببینید
انتظامی در
عین مرگ
از زنده بودن
اش حرف می زند
، هنوز زنده
ای ، تو نمی
توانی مرده
باشی ، فیلم
این آواز را
بشنوی و
ببینید چطور
رد می کنی
مرده باشی،
هنوز هم زنده
است ، دارد
ادای مرده ها
را در می آورد
، بلند
شو و ما را
غافلگیر کن ،
این حق ماست.
...................................................
نگاهی
به کارنامه
کاری عزت الله
انتظامی
عزتالله
انتظامی از
بازیگران
پیشکسوت
ایران بعد از
سالها
فعالیت در
عرصههای
مختلف هنری و
با بازی در
بیش از ۱۰۰
فیلم سینمایی
و تئاتر 26
مرداد ماه از
دنیا رفت.
در
ادامه مروری
دارد بر تمام
فعالیتهای
هنری این
هنرمند قدیمی
سینمای
ایران؛ «عزتالله
انتظامی در
سال ۱۳۰۳ در
تهران
متولد شد، او
فارغالتحصیل
دانشگاه
هنرهای زیبای
دانشگاه تهران
با پایاننامه
مکتوب پیش
پردهخوانی
در ایران است.
انتظامی
از سالهای
اول دبیرستان
به عنوان پیش
پرده خوان فعالیت
هنری خود را
آغاز کرد و در
ادامه به مدت
۵ سال در
تماشاخانه
کشور، تئاتر
فرهنگ ( پارس)،
گیتی (سینما
ونوس) حضور
داشت.»
آنطور
که در کتاب
دانشنامهی
سینمای ایران
نوشتهی عباس
بهارلو آمده
است:«او در سال
۱۳۳۲ به آلمان
غربی رفت و در
مدرسه شبانه
تئاتر و سینما
به نام «فولکس
هوخ شوله» در
«هانوفر»
تحصیل کرد. در
همان دوره در
فیلمی به نام
«دزد/ قصیده» به
سرپرستی
«لپاخ» نقش
آفرینی کرد.
این هنرمند در
سال ۱۳۳۷ به
ایران بازگشت
و در دوبله
چند فیلم مشارکت
کرد.
او
سپس در سال
۱۳۳۸ به
استخدام
اداره هنرهای
زیبای کشور
درآمد و در
تماشاخانههای
تهران به
بازیگری و
کارگردانی
تئاتر مشغول
شد.
عزتالله
انتظامی
فعالیت خود در
سینما را با
بازی در نقش
کوتاهی در
فیلم «واریتهی
بهار» به
کارگردانی
پرویز خطیبی
در سال ۱۳۲۸ آغاز
کرد.
او
در سالهای
فعالیت خود با
فیلمسازان
برجستهای
چون داریوش
مهرجویی، علی
حاتمی، ناصر
تقوایی، علی
رضا داود
نژاد، جلال
مقدم، مسعود
جعفری
جوزانی، محمد
متوسلانی،
تورج منصوری،
بهروز افخمی،
رخشان بنی
اعتماد، ضیاء
الدی دری،
احمد معتمدی و
... همکاری
داشته است.
او
در دوران
فعالیت خود
جوایز متعددی
را نیز از
جشنوارههای
داخلی و خارجی
دریافت کرده
است که از
جمله میتوان
به دریافت
جایزه بهترین
بازیگر نقش
دوم برای بازی
در فیلم «آقای
هالو» در
سومین جشنواره
فیلم سپاس
۱۳۵۰، بهترین
بازیگر نقش
اول مرد برای
بازی در فیلم
«گاو» در
جشنواره
شیکاگو۱۳۵۰ ،
سیمرغ بلورین
بهترین
بازیگر نقش
اول برای فیلم
«گراند سینما»
از هفتمین
جشنواره فیلم
فجر ۱۳۶۷ و
همچنین تقدیر
برای بازی در
فیلم
«ناصرالدین
شاه اکتور
سینما» و «خانه
خلوت» از
دهمین
جشنواره فیلم
فجر ۱۳۷۰،
سیمرغ بلورین
بهترین بازیگر
نقش اول برای
فیلم «روز
فرشته» از
دوازدهمین جشنواره
فیلم فجر ۱۳۷۲
و جایزه
بهترین بازیگر
برای
فیلم
«گاوخونی» از
بخش مسابقه بینالملل
بیست و دومین
جشنواره فیلم
فجر ۱۳۸۲ و
تندیس بهترین
بازیگر نقش
مکمل مرد جشنواره
بینالمللی
فیلم بیروت
۲۰۰۸ برای
فیلم «شب» را
دریافت کرد.
عمده
نمایشهایی
که او در آنها
نقش آفرینی
کرده شامل
اولتیماتوم،
محصلین کلک
باز، واریته
بهار ، ناموس،
آرشین
مالالان،
مستنطق، چراغ
گاز، وسپن توپاز،
دختر شکلات
فروش، شنل
قرمز،
تارتوف، از
طبع خارج شده،
دو سه دقیقه ،
اسب سیرک،
خانه اجارهای،
ترس از جریمه،
رانده وو،
طناب ، صبح
آفتابی،
پنجه، قایق
سرنوشت، پزشک
دهکده،
کوکونیان،
ویلای یوکا،
الماس، سکه،
موشها و آدمها،
اعتراف میکنم،
مادمازل می
می، بعد از آن
همه سالها،
بیم و امید،
پست خانه،
مکتب بیوهها،
شکارگاه،
عروسی جناب
میرزا،
بازگشتی نیست،
جراحی پلاستیک،
طلسم، سنگر و
خون، گردن بند
مروارید، دیوانهای
روی بام، عشق
شوم،
رستاخیز،
شیدوش و ناهید،
آخرین تمرین،
چشمهای قشنگ
خانم والری،
ماجرای باغ
وحش، بن بست،
آگهی ازدواج،
دزد بدشانس،
خشت اول،
پایان وحشت،
دو خجول، چشمه
چهلم، غریبه،
دست بزن، مترسکها
در شب، هالو،
روز شوم،
خودکشی،
دشتبان،
حماسه بازگشت،
انتظار،
داستان یک شب،
مارتی، از خود
گریخته،
آتشگاه،
ازدواج با
مکاتبه، افعی
طلایی، بیگانهای
در خانه،
شادروان مادر
خانم، عظمت در
گلزار، سیاه
تا نیمه شب،
صبح دم، کنار
جاده، پروفسور
خیاط، خوب
نیست بدشان میآید،
عروسکهای
گوشتی، آبرام
آقا، گوهر شب
چراغ، شنل ،
آخرین نیرنگ
یا قتل درساعت
۹ ، عاشق
مترسک، تنهایی،
طرف دیگر ،
مرداب، درفش
کاویان،
بیگانهای
درخانه،
ْآدمهای شب،
در گوش سالمم
زمزمه کن،
پهلوان کچل،
دیدار، عروس،
روشنایی خانه
ما، شکارگاه،
گاو، غرور،
دزد گاو
صندوق، آرامگاه
ماهان ، طلسم،
امیر ارسلان ،
دلیجان، چوب
به دستهای
ورزیل،
جعفرخان از
فرهنگ آمده،
ننه انسی،
کبوتر جلد،
بهترین بابای
دنیا،
معاملات،
سیزده بدر،
مسافرین،
لولو سرخرمن،
مرد کوته فکر،
سی زیف، بلبل
سرگشته، مجسمه
جان دار، رعد
درخیابان،
پیک نیک، خانه
بی بزرگتر،
شاه عباس و
مرد پاره دوز،
خانه روشنی،
ریچارد سوم،
گرگها،
راشل، توله،
استعمال دخانیات
ممنوع، آی با
کلاه آی بی
کلاه، لونه شغال،
از پشت شیشه ،
افول، کلمب،
سلطان مار،
دایره زنگی و
مرد فرنگی،
پرواربندان،
مردی که مرده
بود و خود نمیانست،
سیاوش در باد،
کردگردن ،
بازرس، بنگاه تئاترال،
دعوت، زن
اجتماعی و
پنجره میشود.
از
جمله فیلمهایی
که او در آنها
نقش آفرینی
کرده نیز میتوان
به «واریته
بهار» پرویز
خطیبی ۱۳۲۸،
«گاو» داریوش
مهرجویی
۱۳۴۸، «آقای
هالو» داریوش
مهرجویی
۱۳۵۰، «پستچی»
داریوش
مهرجویی
۱۳۵۰، «بی تا»
هژیر داریوش
۱۳۵۱،«ستارخان»
علی حاتمی ۱۳۵۱،
«صادق کرده» ناصر
تقوایی ۱۳۵۱،
«قیامت عشق» هوشنگ
حسامی ۱۳۵۲،
«دایره مینا»
دارویش مهرجویی
۱۳۵۳، «شیر
خفته» اسماعیل
کوشان ۱۳۵۵،
«ملکوت» خسرو
هریتاش ۱۳۵۵،
«این گروه
محکومین» هادی
صابر ۱۳۵۷،
«غبارنشینها»
داود روستایی
۱۳۵۷، «مدرسهای
که میرفتیم /
مدرسه عدل
آفاق» دارویش
مهرجویی
۱۳۵۹، «حاجی
واشنگتن» علی
حاتمی ۱۳۶۰،
«کمال الملک»
علی حاتمی
۱۳۶۲، «خانه
عنکبوت» علی
رضا داود نژاد
۱۳۶۲، «اجاره
نشینها»
دارویش
مهرجویی
۱۳۶۵، «شیر
سنگی» مسعود
جعفری جوزانی
۱۳۶۵، «چمدان»
جلال مقدم
۱۳۶۵، «شیرک»
داریوش
مهرجویی
۱۳۶۶، «جعفر
خان از فرنگ برگشته»
علی حاتمی و
محمد
متوسلانی
۱۳۶۷، «گراند
سینما» حسن
هدایت ۱۳۶۷،
«کشتی آنجلیکا»
محمد بزرگ نیا
۱۳۶۷، «در
مسییر تند
باد» مسعود
جعفری جوزانی
۱۳۶۷، «هامون»
داریوش مهرجویی
۱۳۶۸، «سایه
خیال» حسین
دلیر ۱۳۶۹،
«بانو» داریوش
مهرجویی
۱۳۷۰، «خانه
خلوت» مهدی
صباغ زاده
۱۳۷۰،
«ناصرالدین
شاه اکتور سینما»
محسن مخملباف
۱۳۷۰،
«بازیچه» تورج
منصوری ۱۳۷۲،
«روز فرشته»
بهروز افخمی
۱۳۷۲، «جنگ نفت
کشها» محمد
بزرگ نیا
۱۳۷۲، «روسری
آبی» رخشان
بنی اعتماد
۱۳۷۳، «روز
واقعه» شهرام
اسدی ۱۳۷۳، «توفان»
محمد بزرگ نیا
۱۳۷۵، «جهان
پهلوان تختی» بهروز
افخمی، ۱۳۷۶،
«باد و شقایق»
ضیا الدین دری
۱۳۷۷، «کمیته
مجازات» علی حاتمی
۱۳۷۷، «میکس»
داریوش
مهرجویی
۱۳۷۸، «طهران
روزگار نو»
علی حاتمی
۱۳۷۸، «سایه
روشن» حسن هدایت
۱۳۸۰، «خانهای
روی» آب بهمن فرمان
آرا ۱۳۸۰،
«دیوانهای از
قفس پرید»
احمدرضا
معتمدی ۱۳۸۱ و «گاو
خونی» بهروز
افخمی ۱۳۸۲ ،
جایی برای
زندگی (۱۳۸۳)،
ستارهها (جلد
۱: ستاره می
شود) (۱۳۸۴)
،حکم (۱۳۸۴) ،
مینای شهر
خاموش (۱۳۸۵) ،
رئیس (۱۳۸۵) ،
شب (۱۳۸۶) ، آتش سبز
(۱۳۸۶) ، زندگی
با چشمان بسته
(۱۳۸۷) ، زادبوم
(۱۳۸۷) ، چهل
سالگی (۱۳۸۷) و
راه آبی
ابریشم (۱۳۸۹) نقش
آفرینی کرد.
از
سریالهای که
عزتالله
انتظامی در
آنها ایفای
نقش کرده بود
میتوان از
«مسافرت»،
«هزاردستان» و
«محاکمه» نام
برد.
او
پدر مجید
انتظامی
موسیقی دان و
آهنگ ساز فیلم
ایرانی است.
مبع
خبر : ایسنا
................................................
«عزت»
سینمای ایران
درگذشت
ایرنا
(٠٩:٤٣) ٩٧/٠٥/٢٦
ایرنا/
عزت الله
انتظامی
بازیگر کهنه
کار و بزرگ
سینمای ایران
صبح جمعه دار
فانی را وداع
گفت؛ مجید
انتظامی
فرزند او این
خبر را تایید
کرد.
همچنین
مجید انتظامی
در گفت وگویی
با میزان در
خصوص علت
درگذشت آقای
بازیگر توضیح
داد: پدرم مشکلات
زیادی داشت
اعم از کلیه،
کبد، مغز و
غیره که سر
انجام
نتوانست آنها
را تحمل کند.
انتظامی
خاطرنشان کرد:
هنوز هیچ
تصمیمی در خصوص
مراسم تشییع
پدر نگرفته
ایم و منتظریم
با برنامه
ریزی از سوی
خانه سینما
زمان دقیق
مراسم تشییع
را اعلام
کنیم.
عزتالله
انتظامی 31 خرداد
سال 1303 در محلهٔ
سنگلج تهران
متولد شد. وی فعالیت
هنری خود را
با پیش پرده
خوانی در تماشاخانههای
لاله زار شروع
کرد و پس از یک
سال به تماشاخانههای
هنر و فرهنگ
تهران رفت.
در
سال 1320 نخستین
نمایش حرفهای
خود را با
عنوان
اولتیماتوم
نوشته پرویز خطیبی
به کارگردانی
اصغر تفکری در
تئاتر پاریس
خیابان لالهزار
اجرا کرد و تا
سال 1326 توانست
در بیش از 10
نمایش نقش
پردازی کند.
بازی در فیلم
واریته بهاری به
کارگردانی
پرویز خطیبی
نخستین تجربه
سینمایی اوست.
انتظامی
در سال 1348 با
'گاو' ساخته
داریوش
مهرجویی وارد
عرصه حرفهای
سینما شد.
انتظامی در
نقش مش حسن در
این اثر سینمایی
به کارگردانی
مهرجویی به
ایفای نقش پرداخت.
دایره
مینا، پستچی،
هامون، بانو،
حاجی
واشنگتن،
اجاره نشینها،
گراند سینما،
گاو،
ستارخان،
صادق کرده، خانه
خلوت،
ناصرالدین
شاه اکتور
سینما، روز فرشته،
روسری آبی،
مینای شهر
خاموش، ستاره
میشود،
دیوانه از قفس
پرید، خانهای
روی آب و راه
آبی ابریشم از
جمله آثاری
هستند که آقای
بازیگر در
آنها به ایفای
نقش پرداخته
است.
عزت
سینمای ایران
در تمام این
سال ها با
کارگردانان
بزرگی کار
کرده که از
جمله آنان می
توان به علی حاتمی،
مسعود
کیمیایی،
رخشان بنیاعتماد،
ناصر تقوایی و
بهروز افخمی
اشاره کرد.
عزتالله
انتظامی
اولین بازیگر
ایرانی بود که
موفق به
دریافت جایزه
از فستیوال
بینالمللی
شد. وی برای
بازی در فیلم
گاو جایزه هوگو
نقرهای
بهترین
بازیگر نقش
اول مرد را از
جشنواره بینالمللی
فیلم شیکاگو
دریافت کرد.
افتخارات
عزت الله
انتظامی در
جشنواره فجر نیز
بدین شرح است:
*نامزد
سیمرغ بلورین
بهترین
بازیگر نقش
اول مرد
جشنواره فیلم
فجر 1384 برای
فیلم ستاره میشود
*نامزد
سیمرغ بلورین
بهترین
بازیگر نقش
اول مرد
جشنواره فیلم
فجر 1383 برای فیلم
جایی برای
زندگی
*برنده
سیمرغ بلورین
بهترین
بازیگر نقش
مکمل مرد بخش
بینالملل
جشنواره فیلم
فجر 1382 برای
فیلم گاوخونی
*برنده
سیمرغ بلورین
بهترین
بازیگر نقش
مکمل مرد
جشنواره فیلم
فجر 1380 برای
فیلم خانهای
روی آب
*نامزد
تندیس زرین
بهترین
بازیگر نقش
اول مرد جشن
خانه سینما 1377
برای فیلم
حاجی واشنگتن
*برنده
سیمرغ بلورین
بهترین
بازیگر نقش
اول مرد
جشنواره فیلم
فجر 1372 برای
فیلم روز
فرشته
*لوح تقدیر
بهترین
بازیگر نقش
اول مرد
جشنواره فیلم
فجر 1370 برای
فیلم خانه
خلوت و
ناصرالدین شاه
آکتور سینما
*نامزد
سیمرغ بلورین
بهترین
بازیگر نقش
مکمل مرد
جشنواره فیلم
فجر 1368 برای
فیلم هامون
*برنده
سیمرغ بلورین
بهترین
بازیگر نقش
اول مرد
جشنواره فیلم
فجر 1367 برای
فیلم گراند
سینما
*نامزد
سیمرغ بلورین
بهترین
بازیگر نقش
اول مرد
جشنواره فیلم
فجر 1365 برای
فیلم اجارهنشینها
عزت
الله انتظامی
پس از 70 سال
تلاش حررفه ای
در عرصه سینما
و تئاتر صبح
امروز (26 مرداد 97)
چشم از جهان فرو
بست.
..........................................................................
عزتالله
انتظامی،
هنرمند
سرشناس
ایرانی درگذشت
سایت
بی بی سی
عزت
الله انتظامی،
بازیگر عرصه
تئاتر، سینما
و تلویزیون در
ایران روز
جمعه، ۲۶
مرداد در
بیمارستان
باهنر تهران
درگذشت.
خانه
سینما درگذشت
این هنرمند
برجسته را تایید
کرده است.
عزتالله
انتظامی ۳۱
خرداد سال
۱۳۰۳ در محلهٔ
سنگلج تهران
متولد شد. پسر
او مجید
انتظامی، از آهنگسازان
سرشناس است.
انتظامی
پس از دوره
تحصیلات
مقدماتی،
وارد هنرستان
صنعتی تهران
شد و در رشته
برق به تحصیل
پرداخت اما در
سال ۱۳۲۶ به
بازیگری روی
آورد و برای
فراگیری هنر
نمایش به
آلمان سفر کرد
و وارد یک
مدرسه شبانه
آموزش سینما و
تئاتر شد.
پس
از بازگشت به
تهران بازیگری
در تئاتر و
بعدها سینما
را دنبال کرد.
بازی شاخص
انتظامی در
فیلم گاو یکی
از به یادماندنیترین
نقش پردازیها
در تاریخ
سینمای ایران
است.
انتظامی
از ستارگان
درخشان
تئاتر، سینما
و تلویزیون
ایران به شمار
میرفت و بازی
او در بعضی از
آثار نمایشی
ایران معیاری
برای نسلهای
بعدی بوده
است.
این
بازیگر
برجسته
ایرانی به
فروتنی،
احسان به
دیگران و به
خصوص عشق به
آموختن شهرت
داشت.
از
جمله فیلمهایی
که انتظامی در
آنها نقش
پردازی کرده
میتوان به
واریته
بهاری، گاو،
آقای هالو،
پستچی، کمالالملک،
اجارهنشینها،
هامون و چندین
فیلم اثرگذار
دیگر اشاره
کرد. فیلمها
و سریالهای
تلویزیونی
محاکمه،
زندگی و
هزاردستان نیز
از آثاری به
یادماندنی با
بازی عزتالله
انتظامی است.
انتظامی
کارگردانی
چند فیلم و
سریال تلویزیونی
را نیز در
سابقه هنری
خود داشت.
او
از جمله
هنرمندانی
بود که هم در
دوره قبل و هم
بعد از انقلاب
اسلامی در
ایران فعالیت
داشت و در هر
دو دوره از
بازیگران
برجسته و محبوب
محسوب میشد.
مهارت
و دانش عزتالله
انتظامی مورد
تایید مراکز
هنری بود و او جوایز
متعددی را به
خاطر بازی
هنرمندانه و
خدمات خود به
عرصه هنرهای
نمایشی از
نهادهای داخلی
و بینالملی
دریافت کرد.
......................................................................
عزتالله
انتظامی،
بازیگر
برجسته سینما
و تئاتر ایران
رادیو
زمانه
عزتالله
انتظامی،
بازیگر
برجسته سینما
و تئاتر ایران
صبح جمعه ۲۶
مرداد در ۹۴
سالگی در
بیمارستان باهنر
تهران چشم بر
جهان ما
فروبست. خانه
سینما درگذشت
این بازیگر
کهنهکار را
که در سینمای
ایران به او
لقب «آقای بازیگر»
را داده بودند
تأیید کرده
است. عزتاله
انتظامی در
سال ۱۳۰۳ در
محله سنگلج
تهران متولد
شده بود. او در
سال ۱۳۲۶ به
عنوان بازیگری
جوان وارد تئاتر
شد، بعد از
مدتی به آلمان
رفت و در
مدرسه شبانهروزی
در هانوفر در
زمینه تئاتر
تحصیل کرد.
همکاری او با
داریوش
مهرجویی و
غلامخسین
ساعدی پربار
بود و او را به
زودی به یک
چهره آشنا در
سینمای ایران
بدل کرد. آقای
هالو»،
«پستچی»، «گاو»، «ستارخان»،
«صادق کرده»، «حاجی
واشنگتن»،
«گراند
سینما»،
«هامون»،
«ناصرالدین
شاه آکتور
سینما»، «روز
واقعه»، «خانهای
روی آب»،
«دیوانه از
قفس پرید»،
«گاو خونی»،
«مینای شهر
خاموش»، «آتش
سبز»، «راه آبی
ابریشم» و «چهلسالگی»
از آثار
برجسته عزتالله
انتظامی است.
او چندین بار
سیمرغ بلورین
جشنواره فیلم
فجر و همچنین
جایزه
جشنواره فیلم
شیکاگو و
تندیس بهترین
بازیگر مکمل
جشنواره سپاس
در سالهای
پیش از انقلاب
را به دست
آورده است
...................................................