بیانیه
٦٣تشکل
دانشجویی
سراسر کشور
پیرامون
احکام سنگین
قضایی صادر
شده دانشجویان
بسمه
تعالی
تاریخ
گواهی میدهد
که دانشجویان،
چه در ایران و
چه سراسر
جهان، چشمان
بیدار جامعه
بوده و هستند.
هر زخمی بر
پیکرهٔ جنبش دانشجویی،
بذری جدید
رویانده است تا
قدرتها گمان
نبرند که
خواهند
توانست
دانشگاه را آرام
و بیصدا
کنند. به
راستی یاد
کدامین شهید
همچون بزرگنیا،
قندچی و شریعترضوی،
شهیدانِ جنبش
دانشجویی،
هر سال در هر
دانشگاه و بر
هر دیوار خون
تازهای بر
پیکرهٔ جنبش
میافکند؟
امروز
سرنیزهها بر
سردر دانشگاه
ایستادهاند.
حرفشان این
است: دانشجو
نباید در
رابطه با بیعدالتی
و سلب آزادی
در سطح
دانشگاه و
جامعه، روند پولیسازی
آموزش عالی،
بحرانهای
شدید
سیاسی-اجتماعی- زیستمحیطی
و اقتصادی و
عاملان و
مناسبات بهوجودآورنده
آن دم بزند، در
غیر این صورت
هر کدام از
این موارد،
توسط حراست
دانشگاه یا
نهادهای امنیتی- اطلاعاتی
به پروندههای
قطور تبدیل
گشته و در قوهٔ قضاییه
منجر به احکام
سنگین قضایی
میشوند؛
غافل از اینکه
این احکام،
خود بزرگترین
تبلیغ علیه نظام
است.
در این
میان وزارت علوم
نیز از انفعال
شدید رنج میبرد
و هر روز با
رفع مسئولیت
از خویش، به
ناتوانی خود
اذعان میکند.
روزی که تشکلهای
دانشجویی یکصدا
از لزوم تقویت
وزارت علوم میگفتند
و مقاومت وزیر
در برابر
فشارهای نیروهای_امنیتی
را معیار اصلی
انتخاب وزیر میدانستند،
احزاب اصلاحطلب
و نمایندگان
بیاعتنای لیست امید،
با تکیه بر
«لزوم پذیرش
وضع موجود(!)» و
تن دادن به
گزینهٔ
تحمیلی بر
گزینهٔ پیشنهادی
دولت متحد
شدند. امروز
آنان باید
پاسخگوی
انفعال وزارت
علوم در رابطه
با دستگیری دانشجویان
و صدور احکام
چندین سالهٔ
آنان باشند. آنانی
که از امید
فقط نامش را
به یدک میکشند
و تنها مشغول
باندبازی و زد
و بندهای پشت
پرده هستند،
چه میدانند
هشت سال حبس
برای دانشجوی
بیست و دوساله
چه معنایی
دارد؟
همچنین
دولت "اعتدال"گرای
دکتر روحانی
نه تنها در
این رابطه
واکنشی نشان
نمیدهد بلکه
رد پای وزارت
اطلاعات
ایشان در این
دستگیریها
و احکام دیده
میشود؛ اعتدالی
که احکام
سنگینش برای
دانشجویان
منتقد است و
رانت و منافع
اقتصادی آن برای
صاحبان وضع
موجود.
تشکلهای
دانشجویی که
همواره دفاع
از حقوق افراد
جامعه علیالخصوص
دانشجویان
را از وظایف
اصلی خود میدانند،
از فضای
امنیتی
دانشگاه ها و
همچنین
احکام صادر
شده برای دانشجویان
به شدت
نگرانند و از
مسئولین
درخواستهایی
به شرح ذیل
دارند:
۱- آزادی بیقید
و شرط دانشجویان
بازداشتی و مختومهشدن
پروندهٔ آنها
در نهادهای
خارج از
دانشگاه
۲-لغو
احکام قضایی
صادره علیه
دانشجویان
۳-امکان
ادامهٔ تحصیل
دانشجویانی
که احکام
قضایی دارند
۴-پیگیری
وزیر علوم و
اطلاعرسانی
صریح و شفاف
در این رابطه
۵-تجدید
نظر وزارت
علوم در
عملکرد حراست
دانشگاهها
۶-شفافسازی
وزارت اطلاعات
درباره نقش
ایشان در
رابطه با
بازداشتها
۷-پیگیری
وضعیت دانشجویان
توسط
نمایندگان
مجلس از جمله
کمیسیون اصل ۹۰،
کمیسیون
قضایی و
کمیسیون
آموزش
۸-پیگیری
وضعیت احکام
دانشجویان
توسط دولت و
گزارش منظم از
وضعیت دانشجویان
امید
است هر چه
سریعتر شاهد
پیگیریِ
وزارت علوم،
نمایندگان
مجلس و دولت
دوازدهم تا
لغو تمامی
احکام باشیم.
والسلام.