در حاشیه اعترافات رئیس سابق زندان مخوف اوین

 بهروز سورن

قبلا هم نوشتم و دیگران هم بسیار نوشتند که برای طیف اصلاح طلبان گفتگو در مورد دهه شصت نوعی خودزنی است و از این جهت درباره کشتار زندانیان سیاسی درآن دهه سکوت کرده اند. خاموش اند زیرا که در آن نسل کشی هولناک و سراسری مخالفان و منتقدان سیاسی, نقش مستقیم و مشارکت داشته اند. هر از گاهی اما فردی از این طیف زبان باز کرده و پرده از زوایای هنوز تاریک آن دریده و لب به سخن می گشاید.برخی تصفیه حساب می کنند و برخی از عذاب وجدان اما مهم برای جنبش دادخواهی و تاریخ نویسان و محققان آندوران سیاه این است که هر چه شفافتر و روشنتر این جنایت بزرگ را از دسترس خاموشی و فراموشی دور بدارند. اگرچه جنبش دادخواهی امروزه سر در گریبان اختلاف سلیقه ها و فرقه گرایی دارد اما امید به اینکه در آینده و با اوج گیری دوباره مبارزات مردم کشورمان این جنبش نیز رها و در همبستگی عمومی اعتلا یابد, هنوز باقی است.

سید حسین مرتضوی زنجانی از سال 1365 تا 1367 رئیس زندان اوین بود. او اخیرا و طی حضور در فضای مجازی اعترافاتی کرده است که اگر چه دیرهنگام است اما میتوان به آن در آینده بخشا استناد کرد همانطور که نوار صوتی منتظری با هیئت قتلعام زندانیان سیاسی عقیدتی اهمیت زیادی داشته است.

مرتضوی زنجانی روابط نزدیکی با میر حسین موسوی داشته و در دوران انتقادات او به جناح مسلط جمهوری اسلامی, شال سبز از او دور نمیشده است. اعترافات کنونی او نیز در همین ردیف است. او در این جلسه درباره خودش گفت:

( نام حسین مرتضوی را حتی اگر بخواهم با آب زمزم هم پاک کنم، پاک نخواهد شد

ما این مسئولیت را داشتیم و زندانیان را نگه داشتیم؛ هرچند در اجرای حکم آنها دخیل نبودیم. من غلط کردم، باید آنجا را ترک می‌کردم اما تا دقیقه نود آنجا بودم )

بیاد دارم که مدت کوتاهی پس از آزادی از زندان اصفهان برای ملاقات یکی از اعضای خانواده ام به اوین رفتم. اینبار با چشمانی باز و به سالن بزرگی وارد شدیم که ملاقات حضوری با زندانیان سیاسی می دادند. پس از ملاقاتی کوتاه مرتضوی در جمع خانواده ها حاضر و سخنرانی کوتاهی داشت. او در ارتباط با سوالات و تقاضای خانواده ها گفت که ما در اوین کسانی را زندانی کرده ایم که مسلح بوده اند و عملیات مسلحانه داشته اند. گفتم اینطور نیست و من خودم سالها در زندانهای شما و بخشا در اوین بسر برده ام و اتهام من خواندن و نوشتن بوده است و چنانچه حقیقت را میگوئید به چه دلیل زندانیان سیاسی چپ که کار مسلحانه نکرده اند آزاد نمی کنید؟ این گفته چندان برایش خوشایند نبود و با نگاهی غیر دوستانه! آنرا بی پاسخ گذاشت. بهنگام خروج از محوطه اوین نیز در کناری ایستاده بود و نگاهش را از من نمیگرفت.

همانطور که خودش گفته است با آب زمزم نیز نمی توان او را پاک کرد و جنایاتش را بفراموشی سپرد.او در طی چند سال ریاست این زندان مخوف شاهد و دخیل در صدها اعدام و هزاران شکنجه جسمی زندانیان سیاسی و بسیاری از جنایات توابهای این زندان بوده است و به قول خودش تا دقیقه نود و ورود و خروج کامیون های سردخانه ای برای انتقال اجساد اعدام شدگان بوده است و بیش از سه دهه در مورد این جنایات سکوت کرده است. تردیدی نیست که برآمد سیاسی مبارزات مردمی در داخل کشور و بویژه در هشت ماه اخیر جنایتکارانی همانند او را به سخن گفتن و برائت از جنایات رفته واداشته است و تاثیرات قابل لمسی بر جنبش داخواهی خواهد گذاشت. او با صراحت در این اعترافات از کشتار سراسری زندانیان سیاسی گفته است حال آنکه کمی آنطرف تر و در دادگاه یکی از عوامل کشتار سراسری زندانیان سیاسی, حمید نوری و وکلای مدافعش مدتهاست اصرار می کنند که اصلا کشتاری صورت نگرفته است!

قطعا این اعترافات دیرهنگام او انگیزه ها و اهدافی داشته است و او خود را در جایگاه قربانی این جنایات شوم معرفی میکند. ساده لوحی است که شنونده باور کند که او سالها در مقام ریاست دو کشتارگاه زندانیان سیاسی مثل اوین و گوهردشت در اتاقش نشسته باشد و از اتفاقات و وقایع دهشتناک در شکنجه گاههای آنها بی خبر باشد و آنهمه جنایات و کشتار در طی این سالها!

بهر رو مرتضوی زنجانی نیز یکی دیگر از جعبه های سیاه اسرار بخشا نهفته جنایتکاران و تبهکاران حاکم است و میتوان از او هنوز بسیار شنید.

بهروز سورن

31.05.2023

گفته های او را در این لینک می شنوید

https://ir.voanews.com/a/human-rights-raisi-dehghan-iran/7115832.html