یا باستا!       دیگر بس است !

نوشته مارین هاینگ

ترجمه آزاده ارفع

کتاب" حق خوشبخت بودن"،اولین ملاقات زنان زاپاتیست با زنان جهان را،

به مثابه اسناد یک روند خودرهانی زنان، در اختیار خوانندگان قرارمی دهد!

ما خودمان را با راه حل های نیمه کاره راضی نکرده و تغییرات واقعی را درخواست می کنیم ؛  تغییرات واقعی که مانند سخنان و مبارزات زنان چیاپاز باشند. دیگر نباید  هیچگاه با آنها بعنوان کالا برخورد شود و همه آن چه که به آنها تعلق دارد باید برگردانده شود . کوه هایشان ، سرزمین شان ، جنگل ها و میوه هایشان ، فرزندان، سرنوشت و زبانشان. در مقدمه کتاب"حق خوشبخت بودن" به نمونه  تکان دهنده ای برخورد می کنیم. اسنادی در باره اولین ملاقات زنان زاپاتیست در چیاپاز در مکزیک جنوبی با زنان جهان. این مجموعه کامل شامل عکس، متون زندگی نامه ها، دیسک ویدئوئی(  د.و.د) می باشد که توسط  بنیاد " سویشن سایت"(۱)در مونستر آلمان تهیه شده وسخنرانی های نافذ و صادقانه بومیان را در اختیار مراجعه کنند گان قرار می دهد .

مردان بیرون می مانند.

در ۲۹ تا ۳۰ دسامبر ۲۰۰۷ حدود ۵هزار مهمان از ۳۰ کشور به" لا  گاروچا"(۲) در جنگل بارانزای" لاکاندون"(۳)گردهم آمدند. سازماندهی این گردهمائی تماما توسط زنان زاپاتیست  انجام گرفته بود . البته از مردان نیز مانند زنان دعوت شده بود اما  سخنرانی ها فقط توسط زنان انجام می شد . در تمام مدت برگزاری این گردهمائی مردان پیگیرانه وظیفه پخت و پز، نظافت وبچه داری را بعهده داشتند

"نیکولا سیلر"(۴) و " دوریت سیمرز"(۵)  از بنیاد" سویشن سایت  " در آنجا حضور داشتند. بنیاد مزبور از سال ۱۹۹۴ حامی زنان زاپاتیست بوده  و طی این مدت با مبارزات آنها همراهی کرده است. در این سال ( ا.ز.ل.ن)(۶) "ارتش آزادی بخش ملی زاپاتیست ها"،  به مثابه تشکیلاتی مسلح، خود را علنی ساخته و برای زندگی و عزت انسانی بومیان مکزیکی، که حکومت از آنها دریغ می کرد، به مبارزه برخواست. رفقای زن و مرد ترجیح می دادند در جنگ با دشمن بمیرند تا از گرسنگی و بیماری های قابل علاج جان بسپارند. رفیق "ماریبل"(۷) از فرماندهان زن زاپاتیست ها می گوید برای زنان و مردانی که از سال ۱۹۸۴ به آنها می پیوستند تا برای مبارزه آماده شوند جنگیدن زنان در کنار مردان پدیده تازه ای بود." آنها به ما می گفتند که زنان حق دارند در همه زمینه ها به طور برابر با مردان  کار و فعالیت کنند." این اما آن موقع برای کسانی که به جنبش می پیوستند قابل درک نبود. چیزی که در همه این سالها به زنان یاد داده بودند این بود که" زنان  درجامعه  ارزش هیچ چیز را ندارند." زنان هر روز روی  زمین های زمین داران جان کنده  و با آنان همانند بردگان برخورد می شد. دختران توسط صاحبان زمین مورد تجاوز قرار می گرفتند، زنان حامله را مجبور به کار می کرده و آنها از هر گونه آموزش ابتدایی محروم بودند. علاوه بر آن، آنها  همزمان توسط مردان تحت استثمار  که  توسط زمینداران مست می شدند، سرکیسه شده، تحقیر گشته و مورد  اذیت و آزار قرار می گرفتند.ابتدا باید مردان همچون زنان فرا می گرفتند که حقوق برابر باید بدون توجه به جنسیت اعمال شود.

منشور حقوق زنان

 کتاب راه دشوار طی شده توسط زنان زاپاتیتست ها را به شکل برجسته ای  مستند نموده است. زنان یاد گرفتند صدایشان را بلند کنند و ترس و شرم سابق را از خود دور کنند . در سال ۱۹۹۳ زنان زاپاتیست بیانیه حقوق زنان انقلابی را که شامل ده ماده برای تضمین حقوق پایه ای زنان بود، اعلام کردند. سه سال بعد این مجموعه قانون تکمیل شد. این مجموعه اکنون در ۴۱ ماده قانونی حقوق زنان رابر " فراغت و خودسازماندهی" تامین می سازد. این مجموعه قانون اکنون عمل می کند." نیکلای سی لر" می گوید:"هر کس این قوانین را رعایت نکند تحریم خواهد شد". 

بعد از قیام سال ۱۹۹۴- که در آن ۳۰ درصد جنگجویان زن بودند- زنان شرایط زندگی و کاری خود را بهبود بخشیدند. مردم خواهان برگرداندن زمین هایشان هستند که توسط زمین داران بزرگ مصادره شده بود، زنان خود تصمیم می گیرند که با چه کسی ازدواج کرده و زمان و تعداد بچه دار شدنشان را خود تعیین می کنند، آنان می توانند در همه  گردهمائی ها شرکت نموده و همه مسئولیت ها را اشغال کنند. البته همه اینها در عمل  بطور رضایت بخش پیش نمی رود اما امروزه  ستم واقعی بر زنان بومی از سوی رژیم مکزیک اعمال می شود. منطقه ایی که آنان زندگی میکنند مملو از مواد  خام معدنی است. "سی لر" معتقد است که :"یک جنگ با شتاب کم(در جیاباس) در جریان است" ." شبه نظامیان دهکده ها را وادار به تخلیه می کنند، مردم را به اجبار در شهرها اسکان می دهند برای آن که مناطق غنی از نقطه نظر مواد اولیه را در اختیار خود گیرند. "

ارتش آزادی بخش ملی زاپاتیست ها (ا ز ل ن )مبارزه را ادامه میدهد. طرفداران آن می خواهند سنت ها و زبان شان را حفظ کنند، زندگی روستایی خود را داشته باشند و بعنوان یک جامعه بومی شناخته شوند. زاپاتیست ها مدت هاست که با گروه های چپ در مکزیک در ارتباط هستند. آنها با هم یک هدف دارند و آن هم بنای جامعه ای است با مناسبات دیگر و با قانون اساسی جدید. زنان هر روز علیه تبعیض جنسی و نژادپرستی مبارزه می کنند. آنها به بچه های خود یاد می دهند که پسران و دختران هردو دارای حقوق برابرند و امیدوارند که نسل جدید بتوانند در دنیای بهتری زندگی کنند. به همین خاطر زنان زاپاتیست، زنان جهان را فرا می خوانند  تا همه جا برای یک زندگی مبتنی بر عدالت و عزت انسانی مبارزه نمایند.

معرفی کتاب به قلم "مارین هاینگ"

Mareen Heying

منتشر شده در روزنامه " دنیای جوان" ۲۲ اکتبر ۲۰۱۰

**********************************************************************************************

 zwischenzeit (1)

موسسه ای در شهر مونستر آلمان که کتاب " حق خوشبخت بودن" را منتشر کرده است.

La  Garrucha (2)

  Lakadonian(3) 

Nikola Siller (4)

 Dorit Siemers(5) 

EZLN(6) 

Maribel(7)