آن ها از کردها متنفرند

نورجان بایسال

ب. از انگلیسی: یاسر گلی

اولین باری که واژه ''ترکیه جدید'' را شنیدم به خاطر نمی‌آورم. در سال ٢٠١٠ بود که حزب حاکم عدالت و توسعه کم کم از آن استفاده کرد. در خلال کمپین انتخابات ریاست جمهوری، نخست وزیر وقت اردوغان گفت که او رئیس جمهور 'ترکیه جدید' خواهد شد.

در کنگرە سال ٢٠١٥، آک‌ پارتی  سند 'ترکیه جدید' را اعلام کرد: "با فرهنگ غنی، دمکراسی آزاد، اقتصاد قدرتمند، درک سیاسی بر پایه انسانیت، ساختار اجتماعی نیرومند، منابع انسانی پویا و روابط خارجی کارآمد خود،  ترکیه جدید عضو شرافتمندی از بشریت و قدرتی در حال رشد در جهان است.''

بیایید نگاهی به معنی این 'عضو شرافتمند جامعه بشریت و قدرتی در حال رشد در جهان' بیاندازیم.  واقعا نمی‌خواهم به تعداد انسانهایی که بە خاطر اعتقادات خود در زندان‌اند اشاره کنم، و یا آنهایی که از کار بیکار شده‌اند، و یا انجمن‌های بسته شده، رسانه‌های تعطیل شده، و یا به انسان‌های کشته و آواره شده‌ی مناطق کردنشین، و یا حتی به بدن‌های بی‌جانی که بی هیچ مراسم شایسته‌ای دفن شدند.

برای اینکه نشان دهم که این ردای 'ترکیه جدید' از چه ساخته شده است، تنها به چند مثال اکتفا می‌کنم.سلیمان سویلو، وزیر کشور، در ماه ژانویه در گردهمایی مربوط به مواد مخدر گفت: ''این وظیفه پلیس است که پاهای سوداگران مواد مخدری که دور و بر مدارس می‌پلکند، قلم کنند. این پلیس‌ها [در صورت مورد تعقیب قرار گرفتن] می‌توانند من را مقصر اعلام کنند. رئیس پلیس استان آدیامان، در جنوب شرق ترکیه، گفت که قلم کردن پاها نیز کافی نیست، و اگر لازم شد می‌توانند سر و دستشان را هم بشکنند.

هفته گذشته احمد کسر، از گویندگان تلویزیونی شبکه AKIT TV که از حامیان دولت است، گفت:  "ادعاهایی وجود داره که گویا ارتش جمهوری ترکیه در حال کشتار غیر نظامیان در عفرین است … چرا به چنین کاری دست می‌زنند؟ اگر واقعا غیر نظامیان در آنجا هستند، ارتش ما آنجا چه کار می‌کند؟ ارتش ترکیه چرا برای کشتن غیر نظامیان به آنجا [عفرین] رفته است؟ اگر ما قصد کشتن غیر نظامیان را داریم، می‌توانیم این کار را از محله‌های جیهانگیر، نیشانتاشی، اتیلر شروع کنیم. درست نمی‌گم؟ منظورم اینه که این محله‌های استانبول پر از خائنه.'' منظور این گویندە، محله‌های ثروتمند استانبول است که حمایت بسیار کمی از دولت اسلام‌گرای آک پارتی می‌کنند.

احمد کسر تنها شخصی نیست که این روزها آزادانه درباره کشتن دیگران در ترکیه صحبت می‌کند. هزاران اوباش اینترنتی در رسانه‌های اجتماعی - که بعضی‌ها معتقدند که از طرف آک پارتی حمایت مالی می‌شوند - کسانی را که مخالف دولتند، آزادانه تهدید به مرگ می‌کنند. روزی نیست که از این اوباش اینترنتی پیامی دریافت نکنم که در آن توضیح نداده باشند که چگونه دوست دارند من را بکشند، به من تجاوز کرده و یا شکنجه کنند. در ترکیه جدید، هر آن کس که سیاست‌های آک پارتی را آشکارا به نقد بکشد، در خطر است.  رشد چنین خطابه‌هایی [تهدید آمیز] به مرحله هشدار رسیده است. در قانون اساسی ترکیه قدیم، قوانینی برای جلوگیری از نفرت پراکنی و جرایم ناشی از نفرت وجود دارند. متاسفانه دولت در برابر این اوباش اینترنتی و تهدید‌ها و جرائم ناشی از نفرت دست به هیچ اقدامی نمی‌زند. حتی این عدم واکنش دولت، دیگر اعضای جامعه را تشویق می‌کند که حتی همسایگان خود را هم تهدید کنند.

یکی دیگر از جنبه‌های این ترکیه جدید، خبرچینی افراد از یکدیگر است. چند هفته قبل، زنی در اتوبوس تنها به این دلیل که مسافر کنار دستی‌اش پیامی را از روی تلفن او خوانده و به پلیس گزارش کرده بود، بازداشت و روانه زندان شد. این تنها مورد اتفاق افتاده نیست. بسیاری از مردم ترکیه از حرف زدن در داخل تاکسی هراس دارند، چرا که از این می‌ترسند که آنها را به پلیس گزارش دهند. انتقاد از اردوغان و دولت در تاکسی می‌تواند دردسر بزرگی را به همراه داشته باشد.

یکی از ستون‌های این ترکیه جدید، بدن زنان است. هر روز در تلویزیون سیاستمدارها، امامان خطیب، رهبران مذهبی و حامیان دولت، راه و روش زندگی کردن را به زنان گوش زد می‌کنند. ماه گذشته یکی از کارشناسان امور مذهبی می‌گفت که دختران ٩ ساله می‌توانند ازدواج کنند. مسلم گوندوز، یکی از رهبران اسلامی حامی دولت، هفته گذشته از آن چیزی طرفداری می‌کرد که در قدیم زنده به گور کردن نوزادان دختر بود، و می‌گفت که بازوان لخت مادران، پسرهایشان را از راه به در می‌کند.

معلمی گفته بود که دخترانی کە لباس‌های ورزشی می‌پوشند، شهوت پراکنی کرده و قوانین مذهبی را می‌شکنند. یکی از الهی‌دانان به نام نورالدین یلدز هفته گذشته گفته بود که جنس‌های مخالف نباید از یک آسانسور مشترک استفاده کنند. باز هم در هفته گذشته، یک پرفسور الهی‌دان ترک گفته بود که نباید به طور همزمان بیماران زن و مرد را در اتاق مراقبت‌های ویژه بستری کرد.

اینها تنها تصویر کوچکی از 'ترکیه جدید' است. با تمام ویژگی‌های مردانه، نظامی‌گرایانه، ناسیونالیستی، اسلامی و تمامیت‌خواهانه‌ی خود، هنوز چیزهایی از ترکیه قدیم باقی مانده است. اما هنگامی که از پنجره اتاقم به بیرون می‌نگرم، به ویرانه‌های شهرم پس از کودتای نظامی ٢٠١٥، می‌دانم که بارزترین ویژگی مشترک 'ترکیه جدید' و 'قدیم' یک چیز است: آنها از کردها متنفرند.

........................

برگرفته از:« سایت تحلیلی خبر روژ»

Tuesday, March 13, 2018

http://www.nnsroj.com/fa/detiles.aspx?id=121372