به یاد رفیق بهرام مهین

بهرام، رفیقِ همواره وفادار به جنبش کارگری پس از مبارزه ی چندین ساله با بیماری PSP درگذشت. بهرام، متولد ۱۹۴۶ بود. ازهمان دوران دبیرستان در زادگاهش تبریز در تماس با یاران دبیرستانی خود، کرامت دانشیان (اعدام دررژیم شاهنشاهی)، یوسف آلیاری (اعدام در رژیم اسلامی) و... مبارزه درراه آزادی وبهروزی زحمتکشان را در سرلوحه زندگی خود قرارداد. بهرام پس از اتمام دبیرستان درسال ۱۹۷۰ بمنظور ادامه ی تحصیل، عازم ترکیه شد. در ترکیه و دوران دانشجوئی به ایجاد کنفدراسیون دانشجویان ایرانی (درترکیه) اقدام کرد و با تمایلات کمونیستی به مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی ادامه داد. اوپی برده بود که چاره ی رنجبران، وحدت وتشکیلات است و می بایست تنها به مبارزه دموکراتیک قانع نبود بلکه در راه ایجاد حزب کمونیست نیز گام برداشت. بهرام درسال ۱۹۷۰ به سازمان انقلابی پیوست و تشکل این سازمان در ترکیه را ایجاد کرد. درپی فشارهای رژیم محمد رضاشاهی به دولت ترکیه، تعدادی ازدانشجویان سیاسی ایرانی ازجمله بهرام درسال ۱۹۷۱ ازترکیه اخراج شدند.

بهرام عازم اروپا شد و در دو تشکل کنفدراسیون دانشجویان ایرانی و سازمان اتقلابی، مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی را به طور تقریباً حرفه ای ادامه داد. بهنگام خیزش عمومی مردمی علیه حکومت محمد رضاشاهی و با هدف خدمت به جنبش کارگری عازم ایران گردید. در سال ۱۹۷۹، پس از وحدت چند گروه باهم ، ازجمله سازمان انقلابی و ایجاد حزب رنجبران به عضویت در کمیته مرکزی آن حزب انتخاب شد. با وجود اینکه در جو سیاسی یکی دو سال اولیه پس از قیام، امکان مبارزه علنی بوجود آمده بود، ولی بهرام بهمراه همسرخود به علت برخی اشکالات خانوادگی وقومی، مجبوربه زندگی مخفی شده بود. بهنگام تشدید اختناق اسلامی در ایران، بهرام، بدون اینکه رابطه سیاسی او بر دژخیمان اسلامی روشن شده باشد، درسال ۱۹۸۲دستگیر و زندانی می شود. بهرام با درایت کامل قادرمی گردد، مقامات قضائی و امنیتی را به عنوان فردی غیرسیاسی فریب دهد. او با توجه به اینکه هرلحظه درخطر فاش شدن ارتباط سیاسی ـ تشکیلاتی و درنتیجه دستگیری و زندان مجدد قرارگرفته بود، درهمان سال درپی توصیه تشکیلاتی روانه کردستان شد وبه مبارزه در کمپ حزب مربوطه درآنجا ادامه داد.

بهرام، درسال ۱۹۸۵ عازم اروپا شد ودرشهرهانوفرـ آلمان ـ ساکن گردید. مبارزه علیه رژیم اسلامی سرمایه داری وخدمت به جنبش کارگری را لحظه ای فراموش نکرد. بهرام در تشکل سیاسی به فعالیت ادامه می داد، درمبارزات دموکراتیک علیه جمهوری اسلامی شرکت داشت و بهنگام گردهم آئی عده ای از فعالین جنبش کارگری درخارج کشوربمنظور ایجاد نهادهای همبستگی با جنبش کارگری، ازجمله اولین پایه گزاران این تشکل بود. بهرام، همواره به مبارزه علیه ارتجاع حاکم در ایران و خدمت به جنبش کارگری می اندیشید و تا زمانی که از نظرجسمی قادربه حرکت بود، از این مبارزه غافل نماند. او حتی در زمانی که قادر به حرکت و سخن گفتن نبود، همدردی خودرا با این جنبش بالکنت زبان و ایماء و اشاره اعلام می داشت .

فروتنی و برخورد صمیمانه بهرام، ازجمله خصوصیات ارزنده ی اوبود و از اینرو نه تنها مابین رفقا و دوستانش، بلکه حتی درمیان کسانی که چند لحظه با اوهمنشین شده بودند، ازمحبت و احترام خاصی برخوردار بود . بهرام در بیمارستان ساعت ۲۲:۴۵ پنج شنبه ۹ فوریه پس ازابتلای چندین ساله به نوعی ازبیماری PSP درگذشت . اکنون ما، خانواده وتمامی یارانش در اندوهی عمیق، یاد بهرام را گرامی می داریم ومی دانیم که بهرام برای همیشه در خاطره ما زنده خواهد ماند.

جمعی از یاران و آشنایان بهرام