اصغر ایزدی

نامه سر گشاده به آقای داریوش کریمی و بی بی سی فارسی

پیرامون ساواک در برنامه پرگار

آقای داریوش کریمی! من اصغر ایزدی به عنوان یک زندانی سیاسی  شکنجه شده  توسط ساواک و دیگر نهادهای امنیتی رژیم شاه به برنامه پرگار پیرامون ساواک اعتراض دارم. چندان برای من روشن نیست که انگیزه و هدف بی بی سی فارسی از برگزاری این برنامه چه بوده است، اما روشن است که دو پرسش اصلی، آن طور که اعلام شد این است: 1- آیا در ساواک شکنجه اعمال شده است؟ 2- آیا ساواک در انجام وظایف واهداف خود موفق بوده است؟  آیا چنین پرسش هائی نیاز به نشاندن قربانیان شکنجه با شکنجه گر در یک میزگرد است؟  این بی حرمتی به همه کسانی است که بهر دلیل توسط ساواک شکنجه شدند. قربانیان شکنجه می توانند در دادگاه و در جلسات کمیسیون حقیقت به عنوان شاهد برای محاکمه شکنجه گران دعوت شوند و نه این که آنها را با شکنجه گران دور یک میز جمع کرد تا به روشن شدن " حقیقت" بیانجامد. آیا تعریف شکنجه بر مبنای اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون منع شکنجه آنقدر برای مجری برنامه ناشناخته است که خواهان تعریف شکنجه از زبان شکنجه گر باشد و این همه اسناد و مدارک و شاهد از شکنجه توسط ساواک و دیگر نهادهای امنیتی زمان شاه کافی نیست که مجری برنامه از بکار بردن کلمه شکنجه ابا دارد. آیا مجری برنامه مطلع نیست که طبق اسناد سازمان ملل شکنجه تحت هر شرایطی و علیه هر کسی وبا هر اتهامی -سیاسی یا غیر سیاسی- ممنوع و شکنجه گر قابل تعقیب و مجازات قانونی است . مهم نیست که اتهام فرد دستگیر شده خواندن و داشتن یک کتاب واعلامیه سیاسی و یا شرکت در اعتصاب وتظاهرات باشد  و یا اقدام مسلحانه علیه یک رژیم سیاسی؛بعید است که مجری برنامه  پرگار این نکات بدیهی نداند! آیا بهتر نبود که شکنجه گر ساواک و آقای " تاریخدان بیطرف" به برنامه " به عبارت دیگر" دعوت می شدند و همین پرسش ها در آن برنامه با آنها درمیان گذاشته می شد! آیا بی بی سی فارسی نباید خود ملزم بداند که برای رفع جبران بی حرمتی به هزاران نفر که توسط ساواک و دیگر نهادهای امنیتی شاه شکنجه شدند و آثار شکنجه شلاق بر پای بسیاری از آنها بعداز گذشت 44 سال هنوز هم باقی است، از پخش قسمت دوم برنامه پرگار صرف نظر کند؟ آیا این توقع بی جائی است؟

24 ژوئیه 2015