اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

در محکومیت تشدید فشار بر دراویش گنابادی

دفاع از حق آزاد زیستن دراویش، دفاع از حرمت آزادی است

تلاش نیروهای امنیتی رژیم اسلامی برای  استقرار پست ایست  و بازرسی در نزدیکی خانه نورعلی تابنده  رهبر دراویش گنابادی در خیابان هفتم گلستان در منطقه پاسداران،  با واکنش خشمآگین دراویش و مردم روبرو شده است.  حضور گسترده دراویش گنابادی که از سراسر کشور خود را به گلستان هفتم رسانده و مقاومت آنها در برابر یورش مأموران امنیتی و لباس شخصی های حزب اللهی، اکنون وارد دومین روز خود می شود. دراویش حاضر در گلستان هفتم اعلام کرده اند که  "تا بازگرداندن کامل آرامش به منطقه و تعهد متقن نسبت به جلوگیری از اقدام افراد خودسر، بر حضور پرشمار خود در این محل ادامه خواهند داد".

تلاش نیروهای امنیتی رژیم اسلامی برای استقرار ایست‌های بازرسی و محاصرۀ خانه نورعلی تابنده ، جزئی از سیاست سرکوبگرانه حاکمیت اسلامی علیه دراویش گنابادی است که سال هاست جریان دارد و اکنون که نگرانی رژیم از گسترش نارضائی های توده ای روز به روز بیشتر می شود، بر شدت سرکوب تمامی دگراندیشان افزوده است. دراویش گنابادی یکی از اقلیت های مذهبی هستند که می خواهد  آزادی لازم برای حفظ اعتقادات خود را داشته باشند و از مزاحمت های نیروهای داعشی حاکمیت در امان بمانند. اما همین خواست حداقلی نیز از سوی اسلاف داعش تحمل نمی شود. این تاریک اندیشان سرکوبگر، هر عقیده  و هر گرایشی غیر از دگم های حکومتی را سرکوب می کنند. تنها دراویش گنابادی نیستند که در کانون حمله تاریک اندیشان قرار گرفته اند؛ اهل سنت کشور نیز از این تبعیض و فشار دینی در رنج هستند. حاکمیتی که مدام در باره اخوت و برادری اسلامی داد سخن می راند، حتی اجازه تاسیس یک مسجد در تهران برای پیروان اهل سنت را نمی دهد  و مولوی عبدالحمید، امام جمعه زاهدان و  از بزرگان اهل سنت کشور، نه تنها ممنوع الخروج از کشور است بلکه حتی اجازه سفر به کرمان، یعنی استان همجوار سیستان و بلوچستان را ندارد.  حتی زرتشتیان کشور که جز  گفتار نیک، پندار نیک  و کردار نیک چیز دیگری نمی گویند نیز از این تبعیض سازمانیافته و ارتجاعی در زنجند. ماجرای سپنتا نیکنام، عضو شورای شهر یزد را هیچکس فراموش نکرده است. از همه بدتر، ظلم رذیلانه ای است که این داعشیان در حق پیروان آئین بهائیت روا داشته اند. جوانان بهائی از تحصیل دانشگاهی محروم می گردند؛ محل  کسب و کار بهائیان مهر و موم می شوند و آموزگاران و اعضای رهبری این دین، در زندان ها به اسارت گرفتار آمده اند.

سرکوب دراویش گنابادی و پیروان دیگر ادیان کشور، جزئی از حاکمیت داعشی، تاریک اندیش و انحصارگری است که بر پایه تنها یک روایت از شیعه اثنی عشری استوار گشته است. در ولایت مطلقه این تاریک اندیشان نه تنها دگراندیشان در رنج و عذابند، بلکه تبعیض علیه زنان، ملیت های تحت ستم، اقلیت های فرهنگی  و مذهبی و هر نیروئی که سرسپرده شان نباشد، یک امر عادی است. این زورگوئی تاریک اندیشانه را نمی توان جز با مبارزه ی همآهنگ و همبسته تمامی کسانی که از فقر و تبعیض به فغان آمده اند، در هم شکست. 

سازمان ما یورش نیروهای امنیتی به دراویش و تلاش برای کنترل رهبر آنها را بشدت محکوم می کند. ما از همه ایرانیان آزاده تقاضا داریم در این شرایط سخت که دراویش گنابادی به آن دچار گشته اند، در کنار خواهران و برادران درویش خود قرار گیرند، از حق آنها برای زندگی آزادانه دفاع کنند. تعهد انسانی همۀ  ما ایجاب می کند که وقتی دراویش زیر ستم قرار می گیرند، خود را درویش بدانیم، و هر جا بهایئان زیر ظلم قرار می گیرند، خود را بهائی بدانیم و هر زمان که سنی ها مورد تبعیض واقع می شوند، خود را سنی بدانیم. زیرا نمی خواهیم زیر ستم زندگی کنیم.  

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزای، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

دوشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۶ برابر با ۰۵ فوريه ۲۰۱۸