اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

در حمایت از خواست بر حق  مردم و جوانان کشور برای

برگزاری تظاهرات در ۲۵ بهمن ۸۹ ـ  روز خشم در ایران

خشم مردم ایران از سواستفاده ابزاری رژیم از مبارزات توده ای مردم تونس و مصر و  تلاش برای مصادره ی این جنبش ها، برانگیختگی از ناکامی جنبش گسترده اعتراضی سال گذشته و مشاهده پیروزی سریع قیام مردم تونس و شعله ور شدن دامنه جنبش ضد دیکتاتوری در مصر، تلاش برای بهره برداری سیاسی از این برانگیختگی و خشم از سوی میرحسین موسوی و مهدی کروبی در جهت خنثی کردن تبلیغات حکومتی و در این راستا درخواست مجوز از وزارت کشور به منظور راهپیمایی در 25 بهمن  تحت عنوان  "اعلام همبستگی با حرکت های مردمی در منطقه بویژه قیام آزادیخواهانه مردم تونس و مصر" در مجموع فضایی پرشور را برای شروع دور تازه ای از حرکت های اعتراضی ضد دیکتاتوری و در حمایت از انقلاب علیه دیکتاتوری در میان مردم پدید آورده است.  برای مردم و جوانانی که در تمامی یک سال گذشته در تلاش برای رسیدن به  خواست های بر حق خود، از جان مایه گذاشتند، بیست و پنج بهمن، نه یک امیتازخواهی تبلیغاتی محدود از دستگاه سرکوب و دیکتاتوری، که فرصتی برای  به چالش گرفتن اساس و موجودیت نظام حاکم است.  اگر شور انقلابی و فضای گرما بخش مبارزات ضد استبدادی مردم ایران، با استقبال گسترده ی جوانان و مردم جهان عرب روبرو شد، اکنون،  شواهد و قرائن نشان می دهد که نفس گرم انقلاب تونس و مصر، آتش خشم مردم ایران را می تواند بار دیگر شعله ور سازد . جوانان پرشور کشور، که شعله های خشم خود را شجاعانه در تمامی طول یک سال پاسداشتنند، اکنون که فریادهای آزادیخواهانه و عدالت طلبانه ی جوانان و مردم جهان عرب را می بینند، حق دارند اعتراض خود را در سراسر ایران فریاد کنند. این برانگیختگی شجاعانه، شعله های مقدس شورش مردم کشوری است که زیر فشار سنگین یک دیکتاتوری لجام گسیخته ی مذهبی قرار گرفته اند و با اجرای طرح حذف یارانه ها به ورشکستگی دچار شده اند. این شعله های خشم را باید پاس داشت.

 اکنون که جوانان کشور با الهام از قیام شکوهمند مردم تونس و مصر و در حمایت و همبستگی با آن ها قصد دارند «روز خشم را در ایران» برگزار کنند باید که از تجربه تونس و مصر نیز بیاموزند. واقعیت این است که در جنبش های انقلابی تونس و مصر وزن جمعیت لگدمال شده گان، مردم کار و زحمت و تهیدستان شهری در حرکت های انقلابی، بسیار بالاست. هر چند در جنبش ضداستبدادی ۱۳۸۸ ایران نیز بخش وسیعی از زحمتکشان در این مبارزات شرکت می کردند، اما وزن این شرکت آنچنان نبود که قلعه کوب جنبش بتواند ستون های استبداد را در هم بشکند. اکنون بر جوانان کشور است که برای سازماندهی این همراهی بیش از پیش تلاش کنند. باید مردم کار و زحمت و توده های تهیدست که زیر سیاست های خانمان برانداز حذف یارانه ها مچاله می شوند، کارگرانی که از شدت استثمار کلافه شده اند، مردم محلاتی که توان پرداخت قبض های نجومی آب و برق و گاز را ندارند، تهیدستانی که برای تامین نان هم دچار مشکل شده اند، را به تظاهرات روز خشم فراخواند. باید با خبررسانی همه جانبه و با استفاده از تمامی ابزارهای تبلیغی ممکن، تمامی مردم را در این راه بسیج کرد تا نیروی قدرتمندی ایجاد شود که دستگاه سرکوب ولایت فقیه توان سرکوب آن را نداشته باشد.

 روشن است که  حاکمان جمهوری اسلامی به مجوز درخواست شده، پاسخ مثبت نخواهند داد. آن ها حتی تهدیدات خود برای سرکوب هر نوع حرکت مردمی  را نیز از سر خواهند گرفت تا بار دیگر به شیوه ی همه دیکتاتورهای منطقه، چه بن علی ، چه مبارک، با شورش مقدس مردم مقابله کنند. حتی این احتمال هم وجود دارد که با توجه به رد مجوز از سوی وزارت کشور، موسوی و کروبی نیز انجام راهپیمائی به بهانه ی سرکوب حرکت مردمی را ملغی اعلام کرده  ومردم را به ماندن در خانه ترغیب نموده وبدین وسیله انرژی و توان جوانان و جنبش ضد استبدادی را خنثی سازند و حرکات مردمی را در چهارچوب اجازه رسمی از رژیم مستبد ولایت فقیه محدود سازند. اما علیرغم تمامی این احتمالات، خواست مردم و جوانان پرشور کشور که مشعل دار مبارزه علیه استبداد دینی و برای رفاه و عدالت اجتماعی شده اند، خواست بر حقی است که باید با حمایت همگانی همراه شود.

سازمان ما از خواست بر حق جوانان برای اعلام ۲۵ بهمن به عنوان «روز خشم در ایران»  و از مبارزات انقلابی مردم تونس و مصر و حرکت های آزادیخواهانه و عدالت طلبانه ی مردم جهان عرب حمایت کرده و همگان را به شرکت در این حرکت فرامی خواند.

سرنگون باد رژیم  جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

۱۹ بهمن ۱۳۸۹ـ ۸ فوریه ۲۰۱۱