نبرد با بنیادگرائی سرمایه سالار

بهنام چنگائی

آشکارا، جهان متلاطم ما با روابط و ساختار منحط کاپیتالیستی دچار بن بست، بی چارگی و خشم کور و جاهطلبانه ی سرمایه سالارانِ دزد و وابستگان سرسپرده ی آنها شده است؛ و انسان اسیر، گرسنه، بیکار، سرخورده و عصیانی برای یافتن فردای بهتر، امید به راه بردن به سهم ناچیز نان و گذر به سوی زندگی آزاد و مسالمت جویانه و رهائی از این همه ستم ها، فسادها، گمراه سازی ها، ناهنجاری های بلند و بدخیم طبقاتی، بی فرجامی های عمومی و جنگ های پیاپی ضدبشری که قرن ها بر کول نوع انسان کار، فرهیختگانِ مسئول در لایه های میانی و تهیدستان درهم شکسته سوار بوده است؛ این خودکامگی و یکسویه گرائی افراطی در برابر " انسان " همچون کوهی غیرقابل عبور ایستاده است.

ما همدردان جهانی در این میدان بی دادرسی و کارزار نابرابر شاهد دریده شدن ضعفا و مظلومین هستیم و در اوج نسل کشی ها، چپاول ها و بحران های همه جانبه ی سرمایه نئولیبرال، علاوه بر رودرروی با بنیادگرائی مذهبی همزمان باید بر علیه سرمایه سالاران بنیادگرا هم بایستیم و مبارزه ی مشترک کنیم؛ همانگونه که یونانی ها علیه ترویکا، بانک مرکزی اروپا و صندوق جهانی پول ایستادند و برخورداری از حداقل حقوق و فرصت حیات را که عملا برای آنان و میلیاردها انسان دیگر وجود خارجی ندارد؛ فریاد زدند و ما هم با همبستگی، همدردی و همراهی آنها آرزوی پیروزی شان را جار بلند می زنیم؛ و این را نیز ما، جهانیان و یونانی های بسیاری به روشنی می دانیم که بنیاد و پایه ی سرمایه جز با نبرد سازمانیافته طبقاتی خلل ناپذبر بوده و برخورد منافع جمعی طبقات بهره ده با سود بهره کشانه ی"اقلیت بنیادگرای سرمایه" هرگز سازگاری نداشته و ندارد. زیرا که اقتدار موروثی پول، توان سرمایه ابا و اجدادی، تناسل بقا آن و چپاول کنونی آنها جز از این شیوه ظالمانه و دزدیدن ارزش افزوده و نتیجتا استثمار عریان، هیچگاه نظام سرمایه سالار جهانی چنین تقویت و این سان بی رحمانه استحکام ضدبشری نمی یافت.

((آیا چنین نمی نماید که بشریت ذلیل و غارت شده، توامان توسط بنیادگرایان"مرتجع مالی ـ و به سان دگمگرایان مذهبی" یکسان و یا مشابه مورد تضعیف، تحقیر و بهره برداری قرار می گیرد؟ آیا هنوز سرنوشت و تقدیرگرائی براین گیتی حاکم است، و عصر برداری، فئودالیسم، ولنتاریسم عشیرتی قیم گرائی سپری نشده است؟ چه تفاوت کیفی میان دعاوی فرقه های تمامتگرای دینی مذهبی به (نام خدا) و یا خواست (حفظ سرکردگی سرمایه سالارِ ازلی و ابدی) به (نام سرمایه) وجود دارد که ما تاکنون قواعد آنرا نمی شناسیم؟ نگاه و عمل ایدئولوژیک "هردو "در مقایسه با درک شان از حقوق بشر و برابری ها چندان معتنابه و یا متناسب با اراده ی مستقل، آزاد و متحول نوع انسان نیست. انسانی که استعداد شگرف تکوین و دگرگونسازی خود و روابط فرسوده و مزاحم میحط پیرامون زندگی اش را دارد و شگفتا که انحصار سرمایه، بی شرمانه آن خلاقیت بالقوه و ذاتی را در او ربوده  و همچنان بر تداوم این ستم مضاعف با چشم تنگی هراسناک امید بسته است.))

بی گمان ما نیروهای دمکرات، مترقی، چپ و کمونیست آنچنان که می بایست فوندامنتالیسم سرسخت سرمایه سالار را با این همه بحران های پیاپی، ستیزهای کوردلانه و ضداخلاقی اش علیه فراروئی تاریخ، که هرگز در برابر الزام تحول همگانی آن نرمش پذیر نبوده است؛ این استعداد ویرانگر و مقاومت جاهلانه ی او را شایسته و درخور زیر تیغ بیداری ملت ها لهیده شده نبرده ایم و بیشتر به روشنگری و افشاگری بنیادگرائی های دینی مذهبی پرداخته ایم. در حالیکه همانگونه که مذاهب دشمن خونی اندیشه ها و عقیده های آزاد مخالفان خود بوده و هستند؛ سرمایه سالارها (پلوتوکرات) ها نیز به همان سان با استقلال و توان مزدبگیران و مبارزان ضدسرمایه داری تا بوده و بوده دشمنی انتاگونیستی داشته و دارند و خواهند داشت. از همین رو با توان اقتصادی خود و خریدن و به انحصار درآوردن هستی مالی، صنعتی، علمی، نظامی و کنترل شبکه های کلان میدیای جهان، همه ی آن توانائی هائی که محصول تاریخ بشری می باشند را تنها برای نگهداری، سرکردگی و برتری سکتاریستی ـ ایدئولوژیک الیت های صاحب سرمایه، علیه مردمان جهان بکار برده و به خدمت می گیرند و می خواهند بی چون و چرا دنیا بر محور ارادی سرمایه آنها بچرخد و نه بیشتر! آیا این پایکوبی جابرانه ی سرمایه بر سر انسانِ فروشنده ی کار و تهیدستان بی سرمایه، جز دشمن آشکار با 99% ها، و اصل ناب بنیادگرائی نیست؟ چرا هست! و ای بسا بارها مخرب و مخاطره آمیزتر از فرقه های عقیدتی ارتجاعی موجود جهان می باشد و بوده است. چون که توان اولی یعنی (سرمایه)عمدتا می تواند، نیروی دومی یعنی (ارتجاع مذهبی) را با منافع خود همراه و مشترک سازد و عملا هم می بینیم که چنین کرده و شده است. به ظاهرسازی ریاکارانه امپریالیسم آمریکا و یارانش در ایجاد بلوک مبارزه مشترک علیه جنایت های ضدبشری داعش و یا خط و نشان کشیدن علیه خامنه ای شیعی هرگز وقعی نباید داد و ارجی نهاد.

اغلب می خوانیم، شنیده ایم و یا امروزه می بینیم که بنیادگرایی در ذهن و عمل یک پدیده ی فرسوده و تاریخی ست، که ویژگی برجسته ی آن بیشتر در مقاومت و ایستائی او برابر تغییرهای لازم و اجتناب ناپذیر در هر عصر و بر هر شاخه ای از شاخه های مختلف از فرقه های اجتماعی، فرهنگی، قومی ملی، سیاسی و مسلما اقتصادی نیز بوده و هست که امر ضرورت تحول تاریخی و ناگزیری گذر از گذشته را مرتجعانه برنمی تابد؛ و بنیادگرا با سماجت بر سر اصول یک فرهنگ و یا شیوه کهنه و یک راستای ارزش شناسانه ی قدیمی و سپری شده، بی کمترین پشتوانه اصولی، تجربی، عملی و علمی با وجود شواهد و دلایل کافی جهت پذیرش دگرگونی، همچنان و پیوسته رودرروی ایده و پدیده تازه و راهبر ایستاده و با آن به هر قیمت گزاف به ستیز و جنگ برمی خیزد. همچنان که امروز در مذاهب سنی و شیعی اسلام و بخشی از ارتدکس های مسیحی چهره های خونین آنرا دیده و یا می بینم.

پرسش بی پاسخ و اصلی ما از دشمنان برابری، شکوفائی و آزادی نوع انسان در درک ارتجاعی و اراده گرایانه ی کاپیتالیست ها از شناخت جایگاه و پایگاه انسان بی بر و بار آغاز می شود که عمدتا "اوی جهانی" همچون همیشه گذشته به دلیل فقدان مالی و همین حالا در عصر گلوبالیزاسیون هنوز هم در این برهه جهانی شدن، نابرابری های هولناک را همچون آغاز دوران انقلاب سرمایه داری علیه روابط فئودالیسم و مانوفاکتوریسم در کنار خود وبال دارد، و همچنان بخش بزرگی از بشریت شکل نیافته و آسیب پذیر در جائی از تاریخ بربریت وامانده و بسیاری گرسنه و میلیاردها تنگدست زیر خط فقر دچارند و چرا؟ آیا مگر انسان محصول گذشته نیست؟ در این گذشته چه یافت می شود، جر فقر و ستم؟ از این فقرا و ستمزدگان چه انتظاری می رود و مسبب این خلاء و خیانت ضدبشری کیستند؟ آیا پلوتوکرات ها نباید فرصت و استعداد راکد و در جا مانده افراد را لااقل حالا امکان برابر و مسالمت جویانه می دانند که نداده اند و شرایط مساوی برای نوع بشر سرخورده مهیا می ساختند که نساخته اند؟ درک ارتجاعی کاپیتالیسم از مفاهیم جامعه سناختی، ارزش شناسی عموم بشری و تحول تاریخ انسانگرا، همچنان فرقه ای و ضد طبقاتی در دام طمع برتری جوئی های خود گرفتار است. نظامی که همچون مذاهب جایگاه اهمیت انسان را، تنها در دارائی و یا همچون مذهبی در تعلق دینی او ارزش و رسمیت می دهد و نه به نام انسان و قطعا تعهدی هم نسبت به اوی ندار ندارد. این نگاه یکسویه، مادر بنیادگرائی و منشأ همه ی جنایت های ضدحقوق بشری بوده است.

وظایف انسانی و انقلابی بزرگی پیش روی تک تک ماست و پاسخ های ضروری خود را می خواهد. مخصوصا در این زمانه پراکندگی نیروهای دمکرات، مترقی و چپ و بویژه کمونیست ستیزی افتخار آمیز کنونی، عملا می بینیم که دست و روابط ناسالم سرمایه سالاری ( پلوتوکراسی ) کاملا باز و بی مشکل مانده است؛ و جهان ناانسانی و پر از تبعیض ما را "سرمایه سالاران" برای انباشت هرچه بیشتر سود خود بشدت درهم ریخته و طبقه ی پائینی و میانی 7 میلیاردی و بی دادرس را با تهیج خواست های قومی فرقه ای، تحریک غریزه حیوانی انسان ها و تدارک میدانی جهانی برای نیروهای برتری جوی نئوفاشیست، ناسیونالیست، شوینیست، یا با چهره ی مزورانه ی پگیدائیست، بنیادگرای های مذهبی توسط آدمخواران سنی شیعی به جان هم انداخته، و رسما در این بازی مرگبار طرح های نئولیبرالیسم توانسته است با پشتیبانی از سران این قطب های دیوانه و وحشی، انسان های ساده لوح و سرخورده ی بسیاری را در برابر هم گذارده و به دست همدیگر قتلعام الهی به راه اندازند. با این نسل کشی های امروزی، بازار میلیتاریست ها  بسیار رونق گرفته است؛ رونقی که از سوی دیگر اما، با بیداری همین اکثریت قریب به اتفاق و به جان آمده، می رود که پیشاروی انسان تنها یک دشمن اصلی و مشترک را شناخته شود و باشد و آن ساختار جهانی سرمایه سالاری ست. نه گفتن، مقاومت و بیداری اجتماعی مردم یونانی و کوبانی درس آموزنده ای برای بشریت زیر ستم و توهین بنیادگرایان مالی و مذهبی علیه همبستگی طبقاتی آنها با هم داشته است؛ نبردی کاملا مردمی،  مترقی و مسالمت جویانه یست و همینک در بوته آزمایش تاریخی خود و همچنین بردباری سرمایه سالاری از انتخاب این مردم در داشتن حق استقلال از آنها( ترویکا) قرار گرفته است؛ مبارزه شرافتمندانه ای که پشتیبانی نوعدوستانه همه ی ملت های زیر ستم را نیازمند است. تردید ندارد که نبردی بزرگ و جهانی برای نان و آزادی انسان در حال نزج و تکوین تدریجی می باشد و چگونگی هستی امروزی و آتی بهتر و یا بدتر همه ی ما نیز متاثر از پیروزی و یا شکست آن خواست انسانمدارانه خواهد بود؛ بنا بر این تنهای شان نگذاریم.

بهنام چنگائی 12 بهمن 1393