بیانیه

نهاد های همبستگی با جنبش کارگری درایران - خارج کشور

توطئه های ضد کارگری رژیم اسلامی درتمامی عرصه ها را درهم شکنیم

و

متحدانه برای آزادی زندانیان کارگری - سیاسی بکوشیم!

رژیم اسلامی درایران، تلاش فزاینده جدیدی از احضار، دستگیری واحکام طولانی زندان برای فعالین کارگری و اجتماعی را از چندی پیش آغازکرده است. رضا شهابی عضوهیأت مدیره  " سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه" که محکومیت شش ساله‌اش پایان یافته وازیک سال پیش آزاد شده بود، مجدداً احضارشده است. ابراهیم مددی و داود رضوی ازدیگراعضای هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد هر یک به پنج سال زندان محکوم شده اند. فعالین کارگری کامیاران به  نامهای مهرداد صبوری، امیداحمدی، شاهوصادقی، آرام محمدی، روژین ابراهیمی و دلنیاصبوری به اتهام شرکت درمراسم اول ماه مه، روزجهانی کارگردرمجموع به چهارسال وشش ماه زندان محکوم شده اند. جعفرعظیم  زاده دبیر" اتحادیه آزاد کارگران ایران " وشاپوراحسانی راد هر یک از آنان را به یازده سال زندان محکوم نموده اند. بهنام ابراهیم زاده که محکومیت اش افزایش یافته است درزندان به شدت زیرفشارقراردارد و مورد ضرب وشتم زندانبانان قرارگرفته است.  دستگیری ها وزندان محدود به فعالین کارگری نیست بلکه فعالین سایراقشاراجتماعی نیزکه خواهان کوچکترین حقوق صنفی خود هستند، مصون نمانده اند.

 معلمان شناخته شده همچون محمودبهشتی لنگرودی احضارواسماعیل عبدی از خانه اش ربوده و به زندان کشانده می شود. زندانیان سیاسی کُرد درزندان مرکزی سنندج بشدت زیرفشارهستند وحتی ازرسیدن داروبه زندانیان سیاسی بیمارجلوگیری می شود. چنگیزقدم خیر زندانی سیاسی کُرد درزندان مسجدسلیمان دروضعیت بسیار نامناسب جسمی است وشدیداً احتیاج به درمان دارد که رژیم اسلامی ازدرمان وی ممانعت می کند. فعالان اجتماعی ومدنی، نرگس محمدی به شانزده سال زندان وگلرخ ایرایی ابراهیمی همسرآرش صادقی بامحکومیت نورده سال زندانی است، به شش سال حبس محکوم شده است. محمد علی طاهری و عیسی سحر خیزروزنامه نگارهمچنان در اعتصاب غذای طولانی بسرمی برند. تعدادی اززندانیان سیاسی، مدنی وعقیدتی درزندانهای تهران، تبریزو...دراعتراض به احکام فرمایشی وتضعیقات درون زندان دراعتصاب غذای اعتراضی می باشند. این تنها شمه ای کوتاه ازدستگیریهاومحکومیت های فعالین کارگری واجتماعی درچند هفته پیش است.

گردانندگان حکومتی ناکام ازتصورموفقیت فوری پس ازبرجام، ناتوان ازحل بحران فزاینده اقتصادی کشور- درآستانه انتخاباتی پیشروی - که عاملی برافزایش نارضایتی اجتماعی است وبیمناک ازفزونی بازهم بیشتراعتراضات مردمی، چاره را درتشدید خفقان سیاسی دانسته اند. هراس رژیم اسلامی ازتجمع اعتراضی مردمی تا بدان حد است که بدون توجه به مضمون اعتراض که درمواردی نیزکاملا صنفی و اقتصادی و فارغ ازجهت گیری سیاسی است، اقدام به دستگیری وزندانی کردن معترضان می کند چنانکه مأموران حکومتی حتی دراعتراض مردمی اهالی مریوان به خرابی جاده ها،  تعدادی را دستگیرمی کنند. یورش وحشیانه رژیم به هرنوع تجمع اعتراضی مردمی نشان ازآن دارد که این رژیم ضد انسانی با آگاهی به افزایش نارضایتی اکثریت شکننده ساکنین ایران، ازامکان تبدیل هرجرقه  به شعله وشعله ها  به آتش فشان دروحشت است.  همواره منطق هررژیم استبدادی ضد مردمی که پایه‌های لرزان حکومتی خود را درخطرمی بیند این چنین بوده است ، درایران نیزجز آن نخواهد بود ومهم اینکه، انتظاردیگری از چنین رژیمی داشتن، انتظاری بیهوده است.

ما بر آنیم ، بیشترین استثمار، ستم و فشارسیاسی درایران برکارگران زحمتکش وارد می شود. دستمزدها نه تنها اندک هستند وکفاف یک زندگی حتی فقیرانه راهم نمی‌دهند بلکه درموارد پُرشماری، سرمایه داران از پرداخت همان اندک دستمزدها به کارگران، سربازمی زنند. دستمزدمعوقه کارگران سه یا چهارماهه،  کمابیش در سطح کارفرمای دولتی و خصوصی شکلی عمومی و اعلام نشده یافته  که در بسیاری موارد به بیش ازدوازده تا بیست وچهارماه رسیده است. کارگران برای دستیابی به ابتدائی ترین حقوق خود یعنی دریافت دستمزد، مجبوربه مبارزه هستند. کارگرانی که روی به تجمع اعتراضی می آورند، نه تنها ازسوی کارفرما تهدید به اخراج می‌شوند بلکه مورد ضرب وشتم مأموران انتظامی رژیم اسلامی نیزقرارمی گیرند، دستگیرو زندانی می شوند. تجدید احکام و پرونده سازی های دوره اخیر برای کارگران سازمانگر مناطق چادرملو، بافق، مجتمع نیشکرهفت تپه و ... تنها چند نمونه اند. اخراج کارگران معترض توسط کارفرما و حمایت دستگاه قضایی با جانبداری وهمراهی مقامات رژیم اسلامی به امری روزمره بدل شده است، ازجمله در پتروشیمی جم، مجتمع نیشکرهفت تپه، دریا پلاستیک، سامان کاشی ، شهرداری یاسوج و...

کارگران،علیرغم تمامی اجحافات وتهدیدات سرمایه داران وتمامی ضرب وشتم های حکومتی ودستگیریها به مبارزه خود برای ابتدائی ترین حقوق صنفی ادامه می دهند وتمامی خطرات رابه جان می خرند. واین نیزناشی ازمنطق ستمدیدگان است که باگذشت زمان پی می برند وبرده اند که دربرابرستم، بایستی مقاومت ومبارزه کرد. موج فزاینده خشونت حکومت به کارگران، پاسخگوئی رژیم اسلامی به اعتراضات کارگری با امید به خاموشی آنهاست. تشدید وافزایش اعتراضات کارگری را که شاهد هستیم، پاسخگوئی منطقی مبارزه طبقاتی دربرابرافزایش استثماروستم طبقاتی است که هرگونه امید به بهبود اوضاع اقتصادی ـ سیاسی را  ازدست داده است.

آنچه که سبب عدم موفقیت اینهمه تجمع اعتراضی ومبارزه شده است راباید درپراکندگی وعدم پیوستگی آنان و مجاری فرقه نگری و انحصار طلبی این و آن دانست. هم‌اکنون رژیم اسلامی درصدد است با تصویب لایحه ی" اصلاحیه قانون کار" ضربه ی دیگری برجنبش کارگری وارد آورده وروزگار کارگران ایران را برای خدمت به سرمایه داران داخلی وخارجی، سیاه ترازآنچه هست، بکند. اعتراض کارگران وپشتیبانی آن‌ها ازاطلاعیه " سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه" آغازگرمبارزه همه سویه علیه آن برنامه ضد کارگری جدید حکومتی می‌تواند باشد. این حرکت پرخروش و پیروزی کارگری در این زمینه که منجر به عقب نشینی تاکتیکی رژیم که در شرایط فعلی « اصلاح قانون کار را از دستور وارسی مجلس خارج نمود » بیش از هر چیز به گسترش وهمبستگی وتداوم پشتیبانی ازاین مبارزه چشم دوخته است. باید این عقب نشینی را یک بازی تاکتیکی و فرصت سوزی رژیم تلقی نمود و تا پس گرفتن کامل «لایحه اصلاح قانون کار» با همه ضعف های که متوجه آن است، نباید ازاعتراض باز ماند. این مبارزه هرآنگاه همبسته ومتحدانه به پیش رود، می‌تواند حلقه ای اززنجیره ی پیوستگی های آینده گردد که می تواند گامی درراه برپائی تشکل های مستقل کارگری درآینده باشد.

از منظر فعالان نهاد های همبستگی، ایجاد تشکل های مستقل کارگری گامی جدی وضروری برای رسیدن به خواستهای اقتصادی و برخی از خواستهای سیاسی کارگران  است. غفلت ازتلاش برای تحقق این ضرورت به معنای محکومیت به تسلسل استثمار، ستم وناهنجارهای کنونی است. خدمت به این مهم  از جمله وظایف اولیه هرانسان آزاد اندیش ومخالف ستم واستثمارطبقاتی، درهرگوشه وکنارایران وخارج ازکشور می باشد.

ما فعالان « نهاد های همبستگی با جنبش کارگری در ایران - خارج از کشور» برای تحقق این وظیفه و در همسویی با بخش های دیگرجنبش اعتراضی فراگروهی و فرا سازمانی درخارج ازکشور، همچنان متعهدانه درخدمت به جنبش کارگری خواهیم کوشید .

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور

جمعه ۲۸ آبان ۱۳۹۵ برابر با ۱۸ نوامبر ۲۰۱۶

nhkommittehamahangi@gmail.com

http://nahadha.blogspot.com/