مصاحبه  با مانال حسینی

توماس شمید ینگر

ترجمه آزاده ارفع

مانال حسینی رئیس "انجمن زنان کرد آمودا" (Komela Jinen Kurd li Amude)  می باشد. آمودا یکی از شهرهای کانتون جزیریه در روژاوا می باشد. تاریخ مصاحبه 11 ژانویه 2013

س: کی و چرا یک انجمن مستقل زنان در آموده (Amude) تاسیس کردید؟

ج: انجمن ما در متن انقلاب 2011 تشکیل شد. ما ابتدا در تظاهرات ها شرکت کرد ه و می خواستیم  بطور واقعی تاثیر گذار بوده  و در تصمیم گیری ها مشارکت داشته باشیم. در ابتدا فقط چند زن بیشتر نبودیم، خیلی می ترسیدیم و خودمان را می پوشاندیم، برای اینکه شرایط امنیتی همچنان خیلی بد بود. در طول زمان شرایط بهتر شد، زنان بیشتری با ما همراه شدند و ما کم کم خودمان را در آمودا به انجمن زنان مبدل کردیم. اکنون این انجمن به نام"انجمن زنان کرد در آمودا" نامیده می شود.(Komela Jinen li Amude).

س: نقاط قوت کار شما چیست؟

ج: ما مدتی است که پروژه های مختلفی را به اجرا گذاشتیم برای مثال سمینارهائی  در باره  نقش زنان در جامعه مان برگزار می کنیم. اکنون ما می توانیم علنی در این باره صحبت کنیم  برای آن که ما فضای باز داریم. فضای باز یعنی قضائی بدون پلیس ، بدون نیروهای امنیتی. فعالیت های ما قبلا در رژیم سوریه ممنوع  بود و ما مخفیانه فعالیت می کردیم.

س: درخواست های شما در تظاهرات ها چه چیز هایی هستند؟

ج: درخواست اصلی ما برابری زنان و مردان در قانون اساسی سوریه میباشد. ما درخواست های سیاسی داریم و همزمان فعالیت های روشنگر برای آگاه سازی زنان در چارچوب سمینارها انجام می دهیم.

س: در این سمینارها راجع به چه موضوع هایی صحبت میکند؟

ج: ما روی مسائل مختلفی  که بر روی موقعیت زنان تاثیر می گذارد کار می کنیم. تاکنون حول موضوع سرکوب زنان سمینار هایی برگزار کردیم. همچنین برای بهبود مواد قانونی مثل حقوق برابر زنان با مردان در قانون اساسی سوریه فعالیت می کنیم. در حوزه سیاسی هم روشنگری هائی کردیم: در احزاب کردی فقط 5 درصد زنان و 95 درصد مردان حضور دارند. مناصب رهبری فقط به مردان اختصاص داشته و هیچ زنی در راس احزاب قرار ندارد. سوال این است که نقش زنان در سیاست چیست؟  فقط در (PYD) وضعیت کمی بهتر  است.

س: چرا  همه احزاب کردی غیر از (PYD) چنین هستند؟

ج: جامعه ما یک جامعه مردسالار است. تا کنون در بین سیاستمداران ما، یعنی مردان،هنوز این مسئله که زنان هم می توانند در مسائل سیاسی شرکت کنند ویا اجازه شرکت داشته باشند، پذیرفته نشده است.جامعه ما یک جامعه بسته است.در(PYD) وضعیت کمی بهتر است، برای اینکه در(PYD) از زنان حمایت می کنند تا در مسائل سیاسی مشارکت داشته باشند. بدین وسیله زنان از نیروهای امنیتی کمتر می ترسند. قبلا زمانی که ما یک کاری می کردیم بلافاصله مورد تعقیب نیروهای رژیم قرار می گرفتیم.

س: آیا این رویکرد از مواضع فمینیستی (PYD)  ناشی می شود ؟

ج: طبیعی است که نقش زیادی دارد .(PYD) میداند که نقش زنان در جامعه چقدرمهم است به همین دلیل به این مسئله خیلی توجه دارد که زنان هم در مسائل سیاسی فعال باشند ونه فقط مردان .

س: آیا موضوع جنسیتی در دیگر احزاب کردی نیز پذیرفته شده است؟ آیا برنامه های زنان در دیگر احزاب کردی وجود دارد؟

ج: زنان نقشی در این احزاب ندارد زیرا که این احزاب خودشان این امکان را به زنان نمی دهند. برای همین هم زنان از همکاری با آنها فاصله گرفته اند. به همین خاطر زمانی که ما انجمن را تاسیس کردیم خیلی از زنان نزد ما آمدند. زنان باید از حقوق خود دفاع کرده و برای آن  مبارزه کنند.

س: انجمن های کردی در سوریه اغلب تشکل های پوششی احزاب سیاسی هستند.انجمن شما تا چقدر مستقل است؟

ج: ما یک انجمن مستقل هستیم.ولی وقتی برخی از اعضای انجمن ما از احزاب خاصی حمایت می کنند به این معنی نیست که ما برای آن حزب فعالیت می کنیم. وقتی که یک حزب قویاً برای خلق کرد فعالیت می کند طبیعی است که ما از آن حمایت  کنیم.ما زنان کرد بخشی از خلق کرد هستیم و این یک رابطه طبیعی است. اما باز هم این به آن معنی نیست که ما وابسته به یک حزب هستیم.ما انجمن خود را تاسیس کردیم برای اینکه بتوانیم برای حقوق مان مبارزه کنیم. در هیئت رئیسه ما زنانی هستند که از اعضای احزاب مختلف میباشند.

س:مسائل و مشکلات مهمی که زنان در اینجا طرح می کنند چیست؟

ج:اولین مسئله ما این است که اینجا یک جامعه مردسالار است. یک برادر ده ساله میتواند به خواهر بیست ساله اش دستور دهد. همچنین بعنوان همسر نیز باید هر چه که مردِ خانه گفت همان را اجرا کرد. دومین نکته این است که زنان از نظر مالی وابسته به مردان هستند زیرا  که آنها کار نمیکنند. بدین وسیله زنان نمی توانند به خواسته ها و درخواست هایشان دست پیدا کنند  زیرا که آنها به پول شوهر وابسته هستند. همچنین مذهب و فرهنگ هم در این رابطه نقش دارد. برای مثال یک زن اجازه ندارد "نه" بگوید. وقتی خواستگاری پیدا  شد و پدر و برادر موافق بودند  چه او پذیرفته باشد یا نه نامزد می شود.

س: آیا شما مردان و زنانی دارید که از این درخواست های شما حمایت کند؟

ج: جامعه ما هنوز حاضر نیست تا حقوق برابر برای زنان را بپذیرد. در حال حاضر چنین است که زنان سد راه زنان می شوند. وقتی ما حقوق مان را درخواست میکنیم برخی از زنان می گویند:" نه، این طور نمی شود. ما زن هستیم . ما باید همانطور بمانیم که هستیم." اینجا حتی زنان بدست زنان سرکوب می شوند. این خیلی مهم است که مردان نقش زنان را به رسمیت بشناسند. عدم حمایت مردان از حقوق زنان باعث می شود که زنان قادر به برداشتن قدم های بزرگ تری نباشند.زنان باید بعنوان یک انسانی در نظر گرفته شوند که دارای حقوق هستند وقادرند که در جامعه اثرگذار باشند. به همین دلیل باید سمینارهایی نیز برای مردان تشکیل داد. مردها هم باید تفکرشان  را تغییر دهند و یادبگیرند که از حقوق زنان حمایت کنند.

س: رژیم بعث یک دیکتاتوری سکولار بود. در دیگر سرزمین های عربی مسلمان ها در قدرت هستند. از این نمی ترسید که بعد از رژیم اسد رژیمی به قدرت برسد که زنان را باز هم بیشتر سرکوب کند؟

ج: ما سه درخواست مشخص داریم: اولاً ما خواهان سرنگونی این رژیم هستیم. دوما ًما خواهان یک دولت فدرال هستیم زیرا که این بهترین راه حل برای مسئله کرد میباشد. سوماً ما خواهان وارد کردن حقوق زنان در قانون اساسی هستیم. اگر مسلمانان به قدرت برسندیک فاجعه خواهد بود. اما این نوع گروه ها در بین کردها حضور چندان قوی ندارند.

س: ما میدانیم که در بخش های دیگر کردستان هنوز هم ازدواج اجباری وجود دارد. آیا اینجا هم همین مسئله وجود دارد؟

ج: این بستگی به خانواده دارد اما مسئله به شدت چند سال پیش نیست. اگر دختری به اجبار به ازدواج مردی درآید می تواند نزد زنان حقوقدان ما آمده و مشاوره حقوقی دریافت کند.در انجمن ما گروه های کاری مختلفی وجود دارد و یکی  از آن ها حول مسائل کودکان و زنان فعالیت می کند. زنان روانشناس و مربیان ما به مسائل کودکان و زنان  که مشکلاتی در خانواده اشان دارند رسیدگی می کنند. وظیفه ما این است که با کودکان در باره عارضه های روانی شان صحبت کنیم و با هم راه حلی برای آن ها پیدا کنیم. تا کنون خیلی از این کودکان کسانی هستند که  از شهرهای "حَما" یا "حُمص" آمده اند اما مدتی است که کودکان ما نیزاز آموده به ما مراجعه می کنند. هدف ما این است که به وضعیت این کودکان به شکل شایسته رسیدگی کنیم. ما به حمایت دیگر سازمان های حمایت از کودکان نیاز داریم زیرا امکانات ما برای این امر مهم کافی نیستند.

س: شما در انجمن خود دو گروه کاری با وظایف مختلف دارید؟

ج: ما توانایی های مختلفی در انجمن خود داریم. در کنار کمک های حقوقی و روانشناسی ، کمک های پزشکی هم ارائه می نمائیم.دختران جوانی که در سن بلوغ هستند را از بیماری های مقاربتی واگیردار آگاه می کنیم. ما به زن ها آموزش کمک های اولیه می دهیم. بعلاوه تلاش می کنیم که از نظر مالی نیز از آنها حمایت کنیم. یک بار یک زن حامله که امکان مالی برای رفتن به پزشک را نداشت به ما مراجعه کرد . ما با او به دکتر رفته و بخشی از هزینه را نیز بعهده گرفتیم.

س: آیا در زمینه جلوگیری از بارداری هم صحبت می کنید؟

ج: بله، البته این یکی از مسائل اصلی ما میباشد. خیلی از زنان دیگر بچه نمی خواهند و ما در باره امکانات چگونگی پیش گیری از حاملگی روشنگری می کنیم. مسئله ما این است که ما مرکزی از خود نداریم جایی که ما بتوانیم بدون مزاحمت با هم ملاقات کرده و زنان دیگر هم نزد ما بیایند.

س: یکی از خواسته های شما این است که یک جایی برای فعالیت های خود داشته باشید؟

ج: بله ، و امکان ارتباط با رسانه ها. ما از نظر وسایل و نیرو به قدری محدود هستیم که کارمان را نمی توانیم هر جایی که به ما نیاز است منتقل کنیم. البته با کمال میل خواهان این هستیم که در صورت امکان  فعالیت های خود را گسترش دهیم.

س: من در هر صورت تلاش خود راخواهم کرد که از طریق سازمان غیر دولتی (NGO LeEZA) از فعالیت های مهم  شما حمایت صورت گیرد.

ج: این کار ما را  تسهیل خواهد کرد. در این لحظه ما به نیروی کارزنان داوطلب و انسان دوست متکی هستیم که یک جایی را در اختیار ما قرار دهند. مردان در اینجا می توانند از اماکن رسمی استفاده کنند، به بازار بروند، در قهوه خانه ها بنشینند و یا در خیابان دور هم جمع شوند. برای ما زنان جایی برای جمع شدن در یک مکان رسمی وجود ندارد . واین مشکل  در همه شهرها در روژاوا یکسان است. در این جا خیلی چیزها باید تغییر کند.

دوشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۳ برابر با ۲ مارس ۲۰۱۵

*************************

توماس شمید ینگر دانشمند قوم شناس اطریشی، استاد دانشگاه، پژوهشگر جنبش کرد و مسائل قومی و ملی است. او بارها به کردستان سوریه سفر کرده و ضمن ارائه تحلیل از اوضاع کنونی کردستان سوریه مصاحبه های زیادی با مسئولین گوناگون روژاوا، فعالین زنان،هنرمندان، رهبران اقلیت های دیگر قومی و مذهبی، رهبران جنبش های مستقل و نیز نیروهای سیاسی مخالف حزب اتحاد دمکراتیک انجام داده است تا تصویری واقعی و همه جانبه از وضعیت کنونی کردستان سوریه برای داوری مستقل در اختیار خواننده قرار گیرد. این مصاحبه از کتاب جدید او تحت عنوان " جنگ و انقلاب در کردستان سوریه، تحلیل و صداهای گوناگون از روژاوا" صفحات  167- 162 گرفته شده است.

Thoms Schmidinger: Krieg und Revolution in Syrisch-Kurdestan

Analysen und Stimmen aus Rojava