مرکز کوبانی تا 80 درصد ویران شده

134 روز جنگ بی وقفه در کوبانی  یک ویرانه کامل به جا گذاشته است .

مصاحبه با آسیه عبدالله  توسط لیلان اوکا / ترجمه آزاده ارفع

س: بعد از جنگ یگان دفاع  از خلق (YPG) و یگان دفاع زنان (YPJ) با نیروهای تروریست دولت اسلامی در کوبانی چه چیزی تغییر کرده؟

ج: زمانی که کوبانی آزاد شد ، برای همه آغاز جدیدی بود، مدت ها بود که فکر می کردند این شهر سقوط خواهد کرد. این مقاومت نشان داد نظامی که تروریست های دولت اسالامی  می خواستند  بوجود آورند شکست خورده است. این یک خبر خیلی مهم است. تا زمانی که نیروهای دولت اسلامی در کوبانی باشند این مقاومت هم ادامه پیدا خواهد کرد.

آزادی کوبانی برای لحظاتی بسیار هیجان انگیر بود. واقعیت این است که مردم کوبانی در این جنگ خیلی چیزها را دیدند. در حین مقاومت در سوگ خاکسپاری شهدای خود شرکت کردند. صدها کشته و زخمی در نیروهای مقاومت به جای ماند.

س: ارزیابی دقیقی از خرابی ها دارید؟

ج: هرجا که نیروهای دولت اسلامی بودند زندگی مردم ویران شده است. هر جا را که  نیروهای دولت اسلامی در تصرف  خود داشتند و سکنی گزیده بودند و در برابر نیروهای مقاومت  مجبور به ترک آن شدند، به آتش کشیده و به خرابه مبدل کردند . مرکز کوبانی تا 80 درصد ویران شده، همچنین است انبار مواد غذایی که برای تامین نیازهای مردم درست شده بود، تمامی نهادهای اجتماعی،مراکز فرهنگی، مراکز تامین آب، مراکز آموزشی و مدارس همه به ویرانه مبدل شده اند. هزاران نفر مردمی که شهر را ترک کرده بودند و مجددا به شهرشان بازگشتند با تلی از ویرانه روبرو شدند.

کانتون کوبانی کمیته ایی را تاسیس کرده تا میزان خرابی ها را برآورد کرده و آماری تهیه نمایند که چه تعداد از مردم به کوبانی بر خواهند گشت و کجا و چگونه  آنها را می توانند  اسکان دهند.

س: سوال اصلی چیست؟

ج: بزرگترین مسئله تهیه آب آشامیدنی است. دولت اسلامی دو سال قبل از حمله به کوبانی تامین آب آشامیدنی را از کار انداختهبود. واکنون تمامی زیرساخت کانتون کوبانی بطور کامل ویران شده است. همه می دانند که مسائل مربوط به تامین نیازهای پزشکی نیز با مشکل روبرو است. برای کسانی که بر می گردند باید مسکن و نیازهای اولیه زندگی را مهیا شود.

س: اکنون چه می خواهید بکنید؟

ج: کانتون از کمبودهای تکنیکی رنج می برد و امکانات آن محدود هستند. واقعیت این است که به حمایت نیروهای بین المللی نیاز داریم. پنج ماه کامل کوبانی زیر آتش بار سلاح های سنگین بود. یک چهارم کوبانی که تحت کنترل یگان های دفاع خلق (YPG) بودند ویران نشده است. این منطقه برای هزار و پانصد خانواده کافی خواهد بود. اما اکنون باید برای  اسکان تمام مردم کوبانی  از آن استفاده شود. مردم کم کم دارند بر می گردندو احتیاج به مسکن دارند.

س: از چه مسیر و گذرگاهی می توانید برای بازسازی مجدد استفاده کنید؟

ج:گذرگاه ترکیه تنها راه ممکن است. خارج از کوبانی تمامی مناطق عربی و راه ها تحت کنترل دولت اسلامی است. حتی  رابطه سه کانتون ما بوسیله نیروهای دولت  اسلامی قطع شده است.

س: ترکیه در طول جنگ  امکان تردد از مرزش را نداد  چرا باید برای بازسازی این کا ر رابکند؟

ج: این گذرگاه پایه بازسازی کوبانی  است و باید تحت کنترل جامعه بین المللی قرار گیرد. هزاران تن از مردم کرد برخواهند گشت. آنها چگونه باید زندگی کنند؟. ویا اینکه با چه امکاناتی باید به زندگی خود ادامه دهند؟ برای بازسازی کوبانی همه چیز باید از بیرون آورده شود. علاوه بر گذرگاه مرزی، برای عبور و مرور مردم نیز باید راهی که اختصاص به حمل و نقل دارد باز شود  به طوری که 24 ساعت قابل استفاده باشد. ما امیدواریم که  جامعه بین المللی ، نیروهای بین المللی و همچنین سازمان های حقوق بشر از ما حمایت کنند.

منبع دنیای جوان

25 فوریه