سه عرصه مهم پیکار سیاسی و طبقاتی در سال ۹۱

رضا سپیدرودی

چپ رادیکال و عدالتخواه که از هم اکنون برای سوسیالیسم مبارزه می کند در سال پیش رو با سه عرصه مهم پیکار سیاسی و طبقاتی روبروست.

 عرصه نخست، پیکار عمومی مردم با دیکتاتوری مذهبی حاکم است. هیچ کس نمی داند و نمی تواند بداند که این مبارزه در سال جدید چگونه شکلی به خود خواهد گرفت. حدس و گمانه زنی در این مورد نیز در بهترین حالت بی فایده است، اما روشن است که مانند همه سال های گذشته مردم هر جا که بتوانند و فرصتی پیدا کنند اعتراض می کنند. نارضایتی در جامعه می جوشد، اوضاع زندگی مردم روز به روز بدتر می شود، فروپاشی مشروعیت رژیم ترمیم ناپذیر است. وظیفه چپ است که همه جا در کنار اعتراض مردم علیه دیکتاتوری قرار بگیرد و پیگیرانه از آزادی های بی قید و شرط سیاسی، جدایی دین از دولت، حقوق ملیت های تحت ستم، حق اشتغال، دسترسی به آموزش، بهداشت، و محیط زیست سالم برای مردم ایران دفاع کند. وظیفه چپ است که به هیچ بهانه ای و تحت هیچ شرایطی میدان را برای نیروها و گرایش های غیر رادیکال خالی نگذارد و در عین همسویی های ناگزیر سیاسی با نیروهایی که گاه با وجود همه تفاوت های اساسی به شکل موقت در یک مسیر حرکت می کنند، از طریق گسترده ترین مشارکت ممکن در اعتراضات مردم و کمک به ایجاد شبکه های مستقل مبارزاتی شان، به سهم خود در مسیر گشایش پیشروی مردم عمل کند. نباید فراموش کرد که با یا بدون اعتراض، سازماندهی مردم و کمک به سنگربندی توده ای در برابر دیکتاتوری حاکم، مقابله فکری موثر با گرایش های سیاسی نامردمی، تقویت نقش و نفوذ سیاسی و بهره گیری هر چه وسیع تر از همه ابزارهای ارتباطی و رسانه ای به این منظور از وظایف اساسی همه مدافعان آزادی و سوسیالیسم است.

 دومین عرصه مهم مبارزه در سال جدید بی تردید مبارزه علیه خطر جنگ و تحریم اقتصادی است. کاملا درست است که تنها چپ ها نیستند که اکنون با جنگ و تحریم اقتصادی مخالفند. نیروها و گرایش های دیگری نیز هستند که با سلطه گری خارجی، تجاوز نظامی به ایران و ماجراجویی های جمهوری اسلامی در عرصه سیاست خارجی مخالفند. واقعیت این است که هر چه تحریم ها گسترده تر شود و احتمال مداخله نظامی در ایران بیشتر شود، صفوف مخالفین نیز وسیع تر خواهد شد. با این حال چپ می تواند و باید نیروی اصلی صدای سوم باشد و از حق زندگی صلح آمیز مردم ایران و منع شکنجه توده ای مردم ایران به بهانه مقابله با سیاست های هسته ای رژیم اسلامی در عین مقابله قاطع با دیکتاتوری ولایت فقیه پیگیر و تا به آخر دفاع کند.

عرصه سوم مبارزه در سال جدید مبارزه کار علیه سرمایه است. در شرایطی که برچیدن یارانه ها و تحریم های اقتصادی دست در دست هم شرایطی جهنمی و طاقت فرسا برای اکثریت کارگران و زحمتکشان پدید آورده و گسترش بحران اقتصادی با شتابی روزافزون بخش هایی از طبقه متوسط را خانه خراب کرده و به صفوف طبقات پائین پرتاب می کند، تمرکز بر سازماندهی این بخش از جامعه از مهم ترین عرصه های مبارزه چپ است. کمک به ایجاد تشکل های مستقل سندیکایی بخش های مختلف نیروی کار در محیط کار و محیط زندگی کارگران و زحمتکشان، تقویت اتحاد عمل همه مبارزان سوسیالیسم در چهارچوب اشتراک های پایه ای آنان و از این طریق تلاش برای شکل دادن به آرایش سراسری کار در برابر سرمایه و دولت حامی آن دو حوزه مهم این مبارزه است.

پیکار عمومی مردم با دیکتاتوری مذهبی، شکل دادن به صدای سوم علیه تحریم و خطر جنگ و تمرکز بر مبارزه کار علیه سرمایه حوزه های جداگانه ای از مبارزه را تشکیل می دهند. نیروها و گرایش هایی که در هر کدام از این سه حوزه شرکت می کنند ظرفیت ها، خواست ها و جهت گیری های بخشا متفاوتی دارند. نیرویی لازم است که بتواند بر این تفاوت ها به سود اکثریت عظیم مردم ایران فائق آید؛ بتواند فصل مشترکی باشد در پیوند این عرصه ها و بتواند حداکثر همگرایی ممکن را به سود حاکمیت مردم تضمین کند. این نیرو بالقوه تنها می تواند چپ رادیکال و عدالتخواه باشد. از این رو سال جدید برای این گرایش تنها می تواند سال تلاش بیشتر در این مسیر باشد.

۵ فروردین ۱۳۹۱ـ ۲۴ مارس ۲۰۱۲