ازاعتصاب کارگران پتروشیمی ماهشهر،

تشکیل کمیته و صندوق اعتصاب حمایت میکنیم !

 « ما به این نتیجه رسیده ایم كه بدون ایجاد هماهنگی و تشكل یابی ، راه به جایی نخواهیم برد. حتی اگر اعتصاب موفق شود و دستاوردی هم داشته باشد ، بدون ایجاد تشكل و سازمان یابی ، آن دستاورد پایدار نیست و نمیتوان آن را حفظ كرد. لذا در اولین قدم كمیته اعتصاب را برپا نموده ایم «

(ازمانیفست کارگران اعتصابی پتروشیمی ماهشهر)

اعتصاب کارگران پتروشیمی ماهشهر که اکنون وارد دومین هفته خود شده است برصحت این گفته لنین صحه می گذارد که " در میدان مبارزه و اعتصاب کارگران به ماهیت و موقعیت طبقاتیشان در جامعه و خصلت طبقاتی جامعه و تمام روبنای سیاسی و قضایی آن پی خواهند برد، و بنابراین نیاز به بالا رفتن آگاهی سیاسی و طبقاتی و بالابردن تشکیلات و مبارزه برای خودشان و جنبش انقلابی مبرمتر میشود."

اعتصاب چندین روزه کارگران مجتمع پتروشیمی ماهشهراز چند لحاظ دارای اهمیت است . نه فقط توده کارگران را حول خواست واحد متشکل کرده است، نه فقط محل اعتصاب یعنی مجتمع پتروشیمی یک مرکز مادراست و مراکز دختر را تحت نفوذ دارد و نه فقط کارگران را علیه برده داری مدرن به مبارزه کشانیده است، بلکه ایجاد کمیته اعتصاب و نیز صندوق اعتصاب درآن به امرضروری کارگران تبدیل شده است. کارگران درایران با توجه به قرار داشتن درشرایطی سیاسی استبدادی و از لحاظ اقتصادی نابسامان و زیرسرنیزه رژیم سیاه مذهبی اما اشکال متنوعی از مبارزه را در سالیان اخیر به نمایش گذاشتند. راهپیمائئ مستقل کارگران سقز دراول ماه مه، بازسازی سندیکای واحد، ایجاد سندیکای هفت تپه، اعتصاب  یکپارچه کارگران پتروشیمی تبریز و اکنون اعتصاب، ایجاد کمیته اعتصاب و صندوق اعتصاب در مجتمع پتروشیمی ماهشهر همه اشکالی از مبارزه مکملی هستند که در صورت یک کاسه شدن همه آنها کارگران در ایران را به مثابه طبقه ای واحد در برابر ایجاد ظرف سیاسی مناسب برای خویش مهیا می کند و وزن گرایش سوسیالیست کارگری را در مقابل سرمایه داری و لیبرالیسم سنگین کرده آن را در برابر ضرورت تاریخی خویش یعنی سازماندهی انقلابی توده ای قرار می دهد.

با رشد جنبش کارگری در ایران نه فقط برای کارگران پتروشیمی بندر ماهشهر که اکنون درگیر اعتصاب بزرگی هستند بلکه برای کل طبقه کارگر اهمیت مبارزه مصمم تر و متشکل تر با دورنمایی روشن احساس می شود.

براین مبنا است، کارگران پتروشیمی ماه شهر و بخشهای دیگری از طبقه کارگر ایران  در طول مبارزه هر روزه اشان برعلیه استثمار سرمایه به ضرورت متشکل شدن پی برده و بر آن پافشاری می نمایند. در شرایطی که توده های کارگر و زحمتکش جامعه بحران زده ایران در پی تحریمهای اقتصادی و طرح و قطع هدفمندی یارانه ها با گرانی و تورم سرسام آوری روبرو هستند. پیشبرد طرح خصوصی سازیها ی دولت سفره خالی کارگران را مورد آماج وحشیانه ترین حملات قرار داده است، از جمله: بیکار سازیهای وسیع و استفاده از قراردادهای موقت و سفید امضا در استخدام کارگران با حداقل دستمزد، موقتی بودن کار و عدم امنیت شغلی، بکار گیری شرکتهای پیمانکاری و غیره را بهمراه داشته است. تمام این حربه های ضد کارگری که با هدفمندی و نقشه از جانب سرمایه برای به انقیاد کشیدن و استثمار هر چه بیشتر طبقه کارگر انجام گرفته است، در کلیتش یک هدف شوم را دنبال می کند که آنهم ممانعت از متشکل شدن کارگران در تشکلهای طبقاتی و توده ای متکی به نیروی  خود کارگران است. اعتصاب یکی از مهمترین ابزار طبقاتی طبقه کارگر است که نیرو و قدرت طبقاتی اش را در تقابل با سرمایه به نمایش می گذارد. هر اعتصاب دستاوردهای مهمی می تواند  برای کارگران داشته باشد از جمله متحد تر نمودن هر چه بیشتر کارگران، بالا بردن اعتماد به نفس آنها و پیشروی جنبش کارگری فرسنگها به جلو می باشد، از طرف دیگر اعتصاب کارگران زمینه را هر چه بیشتر برای مطرح شدن آلترناتیو طبقاتی کارگران رو به جامعه فراهم می سازد. استفاده از قراردادهای سفید امضا و بکارگرفتن شرکتهای پیمانکاری هر کدام از این شیوه ها ی ضد کارگری برای ممانعت از متشکل شدن کارگران در دراز مدت به ضد خود تبدیل خواهد شد. امروز اعتصاب پرشکوه کارگران پتروشیمی بندرماهشهرکه برای دومین باردرجریان است واولین اعتصاب کارگران این مجتمع در چند ماه گذشته و کارگران پتروشیمی تبریز که با موفقیت پایان یافت. گسترش این اعتصابات و شرکت بیشتر کارگران در آنها و حمایت سیاسی و مالی که از جانب هم طبقه ایهایشان و جنبش کارگری از این اعتصاب بعمل بیاید، کمک خواهد نمود جو سرکوب و اختناق حکومت سرمایه اسلامی بدرجه ای درهم شکسته و فضا را برای اتحاد و همبستگی کارگران و پیشرویهای بیشتر فراهم نماید.

صنایعی که با طرحهای ضد کارگری قرادادهای سفید امضا و شرکتهای پیمانکاری دست بگریبانند با درس گرفتن از این اعتصاب و دستاوردهایش ضروری است که تلاش نمایند شرایط اعتصابهای گسترده تر و همه جانبه تر را فراهم نمایند. شرکت نفت که حکومت شاهنشاهی را با اعتصاب خود و بستن شیرهای نفت به زباله دادنی تاریخ سپرد، یکی از صنایع بزرگی است که سالها است کارگران آن با قراردادهای سفید امضا و شرکتهای پیمانکاری دست و پنجه نرم می کنند. رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی به علت ترس و وحشت از این صنایع کلیدی و نقش بر جسته آنها در انقلاب 57 آگاهانه در طول این سه دوره حکومت ننگین اش تلاش دراتمیزه نمودن کارگران نفت نموده است. با استفاده از طرحهای ارتجاعی قراردادهای سفید امضا و شرکتهای پیمانکاری کارگران را در رعب و وحشت از دست دادن شغل شان نگه داشته ودر نظر دارد امکان هر تحرک و اعتراضی را از آنها سلب نماید. این اقدام رژیم چیزی جز ایجاد تفرقه و پراکندگی بین کارگران ندارد و هدفش ممانعت از متحد شدن کارگران است.

وجهِ مشخصه ی نوع استخدام نیروی کار توسط شرکت های پیمانکاری عبارت است از موقتی بودن قرارداد استخدامی، خواه قرارداد به صورت پیمانی باشد که کارگران پیمانی را به مدت کمتر از یک سال به استخدام درمی آورد، و خواه به صورت قرارداد موقت که کارگران را برای یک تا شش ماه به کار می گیرند. وجه اشتراک این نوع  قرارداد کار در این است که کارگران را از امنیت شغلی بی بهره می سازد. این پروژه های موقت سازی نیروی کار نه تنها دستمزدها را بمیزان قابل توجهی تقلیل داده است بلکه کارگران عملا از مزایای مسکن، استخدام، ساعات کاری روزانه، میزان مرخصی سالانه، ایمنی محیط کار وغیره محروم شده اند. قانون کار ارتجاعی جمهوری اسلامی نه فقط به انعقاد قراردادهای موقت رسمیت می دهد بلکه زمینه های اخراج کارگران در قرارداد موقت را از جنبه ی حقوقی بسیار سهل کرده است. نکته قابل ملاحظه در رابطه با این شرکتهای پیمانکاری این است که خود این شرکتها در دست دولت میباشند. کارفرما در واقع همان دولت بدون درگیر شدن مستقیم با کارگران بطور غیرمستقیم نظارت و کنترل کامل بر کارگران را داشته و قوانین ارتجاعی و ضد انسانی را از طریق قراردادهای سفید امضا و بکارگیری شرکتهای پیمانکاری را بر آنها اعمال می نماید. نکته عظیمت اعتصاب کارگران بندر ماهشهر افشاء و خاتمه دادن به اجحاف و استثمار وحشیانه ای است که حکومت سرمایه داری اسلامی از اصلاح طلبان و لیبرالها گرفته تا دولت نظامیان احمدی نژاد  بیش از سه دهه است بر طبقه کارگر ایران روا داشته، و میلیونها انسان را از حداقل حقوق انسانی محروم ساخته اند. کارگران اعتصابی بندرماه شهر نیاز به حمایت و پیوستن هر چه وسیعترهم طبقه ایهایشان از جمله کارگران شرکت نفت دارند که سالها است با بکارگیری قراردادهای سفید وشرکتهای پیمانکاری وضعیتی سخت و دشواری را دارا میباشند.

با اتحاد و همبستگی صنایع کلیدی، کارخانه ها و محلهای کار در ایران و تدوام  گسترش این نوع اعتصابات می توان پوزه جمهوری اسلامی را بخاک مالید. تدوام این اعتصابات  نیاز به حمایت و همبستگی جنبش کارگری جهانی با طبقه کارگر ایران را دارد. امروز تدوام دستاوردهای این اعتصاب مهم نیاز مبرم و عاجل به حمایت مالی دارد. این را کارگران پتروشیمی بندر ماهشهر به عنوان یکی از اولویتهای مهم در دستور کار این اعتصاب با ایجاد صندوق مالی و کمیته اعتصاب قرار داده اند. ضرورت حمایتهای مالی به این دلیل حائز اهمیت میباشد که  اگر کارگران اعتصابی از نظر مالی از طریق هم طبقه ایهایشان، دوستداران جنبش کارگری و جنبش کارگری جهانی حمایت شوند، می توانند به اعتصابشان تا پیروزی کامل ادامه داده و توطئه های رژیم برای درهم شکستن اعتصابشان را از طریق فشار مالی خنثی نمایند. معضل مالی و چگونگی برخورد با آن بویژه در هدایت هر اعتصاب و به نتیجه رساندن آن از اهمیت و توجه بالایی بر خوردار است. بهمین دلیل پیشبرد این اعتصاب و پیامدهای بعدی آن مستلزم ضرورت و توجه همه جانبه تری از طرف تمام کارگران و انسانهای آزادیخواهی است که درانتظار جامعه ای برابر و بدور از ستم و استثمار میباشند. امروز کارگران پتروشیمی بندر ماهشهر با اعتصاب شکوهمند خود و با اتکاء به نیروی طبقاتیشان از سردمداران آن میباشند. کمک به ایجاد صندوقهای مالی اعتصاب وظیفه هر انسان شریف و آزاده ای میباشد که قلبش برای رهایی انسان و جامعه ای بدور از ستم و بردگی می تپد. ما کانون دوستداران کارگران سوسیالیست خود را در این حرکت بزرگ با شما رفقای  کارگر همراه و همگام دانسته و از هر گونه حمایت سیاسی و مالی در پیشبرد این امر مهم قصور نخواهیم کرد.

پر توان باد اعتصاب کارگران پتروشیمی بندر ماهشهر

زنده باد اتحاد و همبستگی طبقه کارگر

نابود باد حکومت سرمایه داری جمهوری اسلامی

کانون دوستداران کارگران سوسیالیست

5 اکتبر  2011

kargaranesocialist.blogspot.com

kanonedostdaran@gmail.com

Facebook: kanone dostdaran

Twitter: kanonedostdaran