پیام هیئت اجرائی  سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

به مناسبت

۲۶ بهمن  «روز کومه له»

۲۶ بهمن۱۳۵۷، روزاعلام موجودیت علنی سازمان کومه له و روز گرامی داشت یاد محمد حسین کریمی از بینانگذاران کومه له است. در چنین روزی درکردستان ایران سازمانی  فعالیت علنی خود را آغاز کرد که پایه گذاران آن رهائی از ستم ملی را در پیوند گسست ناپذیر با رهائی از ستم طبقاتی دانسته   و خود را بخشی  از جنبش سوسیالیستی سراسری ایران برای آزادی و سوسیالیسم می دانستند. تردیدی نیست که پایه توده ای و طبقاتی کومه له،  به مثابه قطب چپ جامعه کردستان، حاصل این سمت گیری سیاسی- طبقاتی بود.

 اگر چه پس از توافق هسته ای، رژیم جمهوری اسلامی همسوئی های عملی خود را با دولت آمریکا   دربرخی ازکانون های بحرانی خاورمیانه افزایش داد، اما علیرغم فرصت هائی که برجام به وجود آورد، رژیم اسلامی نتوانست روابط خود را با قدرت های امپریالیستی و در راس آن ها دولت آمریکا و متحدان منطقه ای آن ها را از چرخه تنش خارج سازد. با انتخاب ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا و مخالفت علنی او و مقامات کلیدی کابینه اش با توافق هسته ای و پرو بال گرفتن مخاصمت جوئی های متحدان منطقه ای آمریکا، مانند دولت های عربستان سعودی و اسرائیل، فشارها برجمهوری اسلامی افزوده یافته و دولت آمریکا تلاش خواهد کرد تا آن جا که ممکن است جمهوری اسلامی از مزایای اقتصادی و سیاسی توافق هسته ای محروم سازد. تردیدی نیست که سیاست های ماجراجویانه و تبلیغات تاریک اندیشانه و ارتجاعی ضداستکباری و یهودستیزانه رژیم اسلامی، فرصت های بی نظیر و استثنائی برای ادامه فشارهای گوناگون علیه ایران در اختیار دستگاه جدید حکومتی آمریکا  قرار خواهد داد که به هارترین جریان های حاکم امریکا تعلق دارد.

با فرو رفتن رژیم جمهوری اسلامی در گرداب بحران های هر چه بیشتر، جنبش های طبقاتی، اجتماعی و ملی در کشورمان گسترده تر خواهد شد. رشد این جنبش ها هم فرصتی برای نیروهای چپ و کمونیست در شکل دادن به بدیل سوسیالیستی فراهم می آورد و هم طبعاً دشمنان انقلاب، آزادی و سوسیالسم را برآن می دارد تا از طریق وابسته ساختن این جنبش ها به سیاست های خود نارضائی های توده مردم را در راستای تغییر رژیم برای اعاده آلترناتیوهای ارتجاعی جهت دهند. دراین میان سرنوشت جنبش ملیت های تحت ستم ایران، مسلما نقش مهمی در سرنوشت آینده کشور ایفاء خواهد کرد.

 درچند سال گذشته ما شاهد عروج جنبش کرد در منطقه خاورمیانه و به ویژه در ترکیه و سوریه بوده ایم.در این میان منطقه خودمختار شمال سوریه با ارائه الگوی خودحکومتی مبتنی بریک نظام فدرال،   دمکراتیک و سراسری، بهترین راه حل برای خروج از بحرانی را نوید می دهد که کشور سوریه را به مرز نابودی و ویرانی سوق داده است. دولت ترکیه برای جلوگیری از تکرار تجربه منطقه خودمختار شمال سوریه، به سیاست کشتار قومی بیرحمانه و خشن مردم کرد و حذف "حزب دمکراتیک خلق ها" از نظام سیاسی این کشور روی آورده است. اما شرایط  هر چند پیچیده و بعضاً متناقض حاکم در هر دو کشور نمی تواند جهشی را که حاصل چند دهه جنبش و پیکار است به عنوان یک نیروی موثر وغیرقابل بازگشت از صحنه خارج سازد.

 تجارب جنبش کرد در این دو کشور موید این حقیقت غیرقابل انکار است که طرح فدرالیسم منطقه ای مبتنی بر بستر یک دموکراسی فعال ، سکولار، مشارکتی و مسلماً برخوردار از آزادی های بنیادی می تواند به عاملی برای همگرایی ملیت های مختلف  ساکن کشورهای منطقه مبدل گشته و به این ترتیب ظرفیت موجود در جنبش ملیت های تحت ستم به نوبه خود فضای مساعدی برای شکوفایی رنگارنگی فرهنگی و همبستگی با مبارزات اردوی کار و زحمت خلق کند. در کشوری چند ملیتی مانند ایران ما توضیح و ترویج پیگیرو خستگی  ناپذیر این راه حل را به عنوان یکی از وظائف مهم خود برای زمینه سازی ملزومات آلترناتیو سوسیالیستی و نیز منزوی ساختن نیروهائی که به ابزار پیش برد سیاست های دشمنان آزادی و سوسیالیسم مبدل شده اند، می دانیم.

رفقا:

بار دیگر، درسالگرد ۲۶ بهمن « روزکومه له» یاد همه شهدای گرانقدر کومه له و همه مبارزان راه آزادی و سوسیالیسم در ایران را گرامی داشته و به خاطره فراموش نشدنی آن ها درود می فرستیم.

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم!

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی!

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

سه شنبه ۲۶  بهمن ۱۳۹۵ برابر با ۱۴ فوريه ۲۰۱۷