همبستگی و اتحاد عمل در جنبش کارگری را گسترش دهیم

مریم محسنی

در دهها واحد تولیدی اعتراضات کارگری وجود دارد، و امروز بیش از هر زمان جنبش در بدنه طبقه کارگر، و همه مزد و حقوق بگیران، از جمله معلمان و پرستاران جاری است؛ جنبشی که به مثابه گلوله گداخته ای موجودیت رژیم را به طور بالقوه  تهدید می کند. رژیم هم چنان دست از فشار بر شماری از  فعالان کارگری شناخته شده برنمی دارد.

اعتراض  کارگران کارخانه فولاد و چدن درود نسبت به عملکرد شورای اسلامی این کارخانه ، اعتراض و تجمع بیش از چهارصد نفر از کارگران کارگران معدن "زمستان یورت"، اعتراض کارگران معدن مس سرچشمه نسبت به لغو قرارداد همکاران خود، اعتراض کارگران فاز سیزده عسلویه نسبت به مطالبات معوقه، تجمع اعتراضی کارگران مجموعه آزادی مقابل وزارت ورزش، اعتراض کارگران معدن ملچ آرام نسبت به معوقات مزدی، اعتراض کارگران شرکت همراهان اول مبین گستر خوزستان، تجمع مربیان پیش دبستانی استان های لرستان و گلستان و اعتصاب کارگران شهرداری مسجدسلیمان از جمله اخبار کارگری روزهای اخیر هستند. در کنار این اخبار، اعلام برگزاری تجمع سکوت معلمان در روزشانزدهم مهر، نیز خبر از موج اعتراضی و نارضایتی فعال معلمان می دهد.

میدانیم که در یک سال گذشته دهها اعتراض در واحدهای تولیدی مهم صورت گرفته و می توان گفت هزاران کارگر از بخش های مختلف طبقه کارگر در این اعتراضات شرکت داشته اند . شمار کارگران تنها چند واحد تولیدی بالای ده هزار نفر می باشد . کارگران پلی اکریل اصفهان، کارگران معدن سنگ آهن بافق، کارگران ایران خودرو و سایر خودرو سازی ها، کارگران پتروشیمی های تبریز و جنوب کشور، کارگران پارس جنوبی  و عسلویه ، کارگران معترضی بوده اند که در اعتراضات کارگری واحدهای تولیدی خود شرکت داشته اند. در حالی که در یک سال گذشته شاهد امواج گسترش یابنده اعتراضات توده ای بوده ایم ،  رژیم جمهوری اسلامی که در پی سرکشیدن جام زهرهسته ای نگران  بالا گرفتن بی مهار اعتراضات و بهم خوردن تعادل خود در کنترل اوضاع جامعه است، سرکوب فعالان را شدت داده است . زبونانه ، در زندان شاهرخ زمانی را به قتل رساندند  تا هم مقاومت درون زندان را درهم بشکنند و هم جو ارعاب را در جامعه و در میان فعالان اجتماعی گسترش دهند. دستگیری و زندانی کردن علی نجاتی عضو هیات مدیره سندیکای نیشکر هفت تپه و صدور مجدد حکم زندان برای محمود صالحی در حالی که هر دو فعال کارگری از بیماری رنج می برند را، می توان در  همین راستا  دانست . علی نجاتی را نزدیک به بیست روز در زندان انفرادی نگه داشته اند  و اکنون به بند امنیتی زندان کارون اهواز منتقل کرده اند. در تمام این مدت خانوادۀ او از سرنوشتش بی خبر بودند. علی نجاتی را که بیمار است، تاکنون از حق دریافت داروهای مورد نیازش محروم کرده اند. مسئولان زندان آشکارا حقوق زندانی در اسارت را نقض می کنند. فرزند علی نجاتی نیز بیمار است و عدم حضور علی نجاتی در میان خانواده اش روند پیگیری درمان فرزند خانواده را مختل ساخته و موجب نگرانی و نابسامانی بیشتر خانوادۀ نجاتی شده است. و علاوه بر این ها  فعالان کارگری، و معلمان دیگری در زندان هستند که مدت های طولانی است در حبس  بسر می برند. رسول بداقی، بهنام ابراهیم زاده ، محمدجراحی و محمود بهشتی لنگرودی که از هشتم مهرماه دست به اعتصاب غذای خشک زده است از آن جمله اند.

اما واکنش فعالان و تشکل های کارگری نسبت به مرگ دلخراش شاهرخ در داخل کشور و حامیان جنبش کارگری در خارج از کشور درس های ارزنده ای برای جنبش کارگری، جنبش مردمی و جنبش انقلابی دارد. اتحاد عمل گسترده این نیروها در داخل و خارج فارغ از گروه گرایی و فرقه بازی های آسیب زننده، نشان داد در صورتی که نیروهای مختلف در درون جنبش کارگری وارد اتحاد عمل شوند، تاثیراتی بس درخشان در پیشروی جنبش دارند. این درس ارزنده را بایستی به خاطر سپرد و اکنون در آستانه اعتراض و اعلام تجمع سکوت از جانب معلمان کشور و هم چنین گسترش اعتراضات کارگری در بدنۀ طبقه کارگر می بایست آنرا به کار گرفت و گسترش داد. حال که رژیم در پی تهدید و سرکوب بخش های معترض جامعه است،  اتحاد عمل تشکل های کارگری، دانشجویی، زنان و بلند کردن صدای اعتراض به سرکوب این لایه های محروم و لگدمال شده جامعه، می تواند نقش بازدارنده در مقابل سرکوب ایفا نماید. ما تاکنون شاهد بوده ایم که هر گاه اتحاد عمل مبارزاتی وسیعی شکل گرفته ، توانسته سد محکمی در مقابل  سرکوب رژیم ایجاد کند. خوب است یک بار دیگر، ما، همه فعالان خارج از کشور نیز به یاد بیاوریم ، رویکرد تنگ نظرانه و فرقه ای، فقط صفوف ما را در مقابل رژیم تضعیف می کند. ما به اتحاد هرچه بیشتر و گسترده تر برای مقابله با سرکوب سازمان یافته جمهوری اسلامی،  نیاز داریم. فرقه بازی صفوف ما را پراکنده می کند. ما در واکنش به شهادت شاهرخ در زندان شاهد بودیم که چگونه اتحاد عمل تشکل ها و فعالان کارگری در داخل کشور موجب شد صفوف ما در خارج از کشور نیز بهم پیوسته تر گردد.  نبض فعالیت های ما در خارج از کشور باید با فعالیت های داخل کشور بزند . فرقه گرایی و رویکرد تنگ نظرانه، آفتی است که لازم است، با هوشیاری از آن فاصله گرفته و با اتحاد عمل مبارزاتی همه نیروی خود را در خدمت اتحاد طبقاتی و تقویت مبارزات کارگری قرار دهیم.

دوشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۴ برابر با ۰۵ اکتبر ۲۰۱۵