تدارک رژیم اسلامی برای موج جدیدی از حمله به دانشگاه ها

وزیر علوم دستگاه ولایی در چند روز گذشته از تازه‌ترین تلاش‌های رژیم برای تصفیه دانشگاه‌های ایران سخن گفته است. کامران دانشجو، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دولت از برنامه رژیم برای استخدام " استادان معتقد به نظام ولایت فقیه" و مداخله مستقیم  دولت در گزینش اساتید دانشگاه‌های ایران خبر داد. او در روز سه شنبه ۱۹ مرداد ماه طی سخنانی در همدان اعلام کرد که " تمامی دانشگاه‌ها از این پس، تنها باید از طریق سایت متمرکز وزارت علوم اقدام به جذب اعضای هیأت علمی مورد نیاز خود کنند." او اعلام کرده که ثبت نام در این سایت از ۲۰ مرداد آغاز خواهد شد و دانشگاه‌ها حق مخالفت و سرپیچی از این تصمیم دولت را ندارند. 

کامران دانشجو پیش از این با تکرار سخنان احمدی‌نژاد دال بر اینکه مشکل دانشگاه در ایران نه عدم تدریس معارف دینی بلکه "تعریف غربی" از دانشگاه است، از برنامه رژیم برای اخراج تعداد هر چه بیشتری از اساتید دانشگاه‌ها خبر داده بود، و اعتقاد به ولایت فقیه را شرط استخدام اساتید دانشگاه‌ها اعلام کرده، و گفته بود که وظیفه دانشگاه‌ها تربیت سرباز برای امام زمان است . پیش از این احمدی‌نژاد خواهان این شده بود که دانشگاه‌های ایران تحت کنترل دولت او قرار گیرند، و ولی‌ فقیه در سخنانی در تابستان سال ۸۸ ضمن حمله به دانشجویان و جنبش ضدّ استبدادی مردم ایران، تدریس علوم انسانی در دانشگاه‌های ایران را از عوامل بی‌ اعتباری نظام اسلامی و انزجار مردم ایران از دستگاه ولایی معرفی کرده بود.

طرح جدید دولت برای تصفیه دانشگاه‌های ایران فصل تازه ای‌ از سرکوب جنبش دانشجویی و حمله رژیم به دانشگاهیان ایران است که از کودتای انتخاباتی خرداد ۸۸ به اینسو شدت بیشتری یافته است. گزارشات منتشره حاکی است که در یک سال گذشته رژیم اسلامی در کنار بخون کشیدن دانشگاه‌های ایران، بازداشت، شکنجه و تصفیه دانشجویان، صدها عضو هیات علمی دانشگاه‌های مختلف ایران را اخراج کرده است. تمرکز بیش از پیش دولت اسلامی بر تصفیه دانشگاه‌ها و تاکیدات مکرر مقامات رژیم بر لزوم  یک انقلاب فرهنگی‌ دیگرمعنایی ندارد مگر پذیرش شکست پروژه اسلامی کردن دانشگاه‌ها و جامعه ایران.

کنترل دستگاه و سیستم آموزشی کشور و تلاش برای تولید فارغ التحصیلان وفادار به دستگاه ولایی و یا به گفته کامران دانشجو تولید "سربازان امام زمان"، همواره در صدر برنامه دستگاه حاکمه برای اسلامیزه کردن ایران بوده است. انقلاب به اصطلاح فرهنگی‌ پس از انقلاب و بدنبال آن تصفیه و اخراج تعداد بسیاری از اساتید دانشگاه‌ها و دانشجویان،آپارتاید جنسی‌ در سطح جامعه و دانشگاه ها، ایدئولوژیک کردن سیستم آموزشی، اجباری کردن تدریس معارف دینی، تدوین متون و کتب درسی‌ بر پایه نیاز‌های سیاسی و ایدئولوژیک دستگاه ولایی و همچنین کنترل استخدام اساتید دانشگاه ها، در همین راستا صورت گرفتند. این تلاشها برای کنترل جنبش دانشجویی و سیستم آموزشی کشور که در ۳۰ سال گذشته همواره با اتکا به سرنیزه دنبال و اجرا شده، اما با شکست مواجه شده اند. تاکید رژیم بر لزوم اسلامیزه کردن دانشگاه‌های ایران و سیستم آموزشی در یک سال گذشته و هذیان گویی‌های مقامات رژیم در باره علوم انسانی بعنوان یکی‌ از عوامل بی‌ مشروعیتی دستگاه ولایی، اهمیت و جایگاه دانشگاه‌ها و دانشجویان و معلمان را در مبارزه برای آزادی و برابری نشان میدهد. 

در یک سال گذشته مقامات رژیم و از جمله کسانی که مدارک تحصیلی‌ تقلبی برای خود دست و پا کرده و اصرار دارند که همدیگر را دکتر بنامند یکی‌ پس از دیگری به صف شده و از ناکارا بودن سیستم آموزشی ایران و لزوم تغییر آن دم میزنند. در رابطه با طرح رژیم برای اسلامی کردن علوم انسانی بطور ویژه و دانشگاه‌های ایران بطور کلی‌ لازم است که به چند نکته توجه کرد:

اولا، تلاشهای دستگاه حاکم و مباحث مقامات رژیم در اینباره، یک طرح و یا یک بحث آکادمیک نیست. مشکل یک رژیم قرون وسطایی که پوشش زنان را عامل زلزله میداند نه علوم انسانی، که دانشجویان و نقش آنان در جنبش اعتراضی مردم ماست.

ثانیا، ۳۰ سال تلاش برای اسلامی کردن جامعه شناسی‌ در ایران در عمل به جامعه شناسانه کردن اسلام و تاکید بسیاری از هواداران پیشین دستگاه ولایی به لزوم ارائه تفسیر جدید و مدرن از اسلام منجر شده است.

ثالثا، و بر خلاف تصور بسیاری از مفسران سیاسی تحصیل در رشته‌های علوم انسانی علت حضور دانشجویان ایران در صف اول مبارزه علیه دستگاه ولایی نیست. بسیاری از فعالان و رهبران جنبش دانشجویی ایران چه در پیش و چه  پس از انقلاب دانشجوی رشته‌های علوم طبیعی‌ بودند و هستند. آنچه که به گسترش انزجار علیه دستگاه ولایی منجر شده، آنچه که اکثریت عظیم کارگران و زحمتکشان ایران را در مقابل دستگاه حاکمه قرار داده است، واقعیت‌های اقتصادی اجتماعی و سیاسی ایران است.

تشدید تلاش‌های رژیم برای تصفیه و سرکوب دانشگاه‌های ایران و برنامه مجتمع نظامی - صنعتی حاکم بر ایران برای نظامی کردن فضای دانشگاه‌های ایران حاکی از این است که تلاش‌های پیشین رژیم برای کنترل جنبش دانشجویی با شکست مواجه شده است. در چنین شرایطی باید بیش از هر زمان دیگری به دفاع از حقوق صنفی و سیاسی اساتید دانشگاه ها، و حق تدریس و اشتغال، و حقوق دمکراتیک و آکادمیک دانشگاهیان، برخاست.