بیانیه مشترک نسرین ستوده و صدیقه وسمقی

درباره محدودیت های حجاب اجباری برای دختران ورزشکار

حجاب اجباری، محدودیتی بزرگ برای ورزش دختران

رسیدن به ایران دموکراتیک و حاکم شدن ملت بر سرنوشت خویش، نیازمند جامعه ی مدنی نیرومندی است که بتواند مطالبات خود را تا تحققکامل آنها پیگیری کند. زنان بسیاری با لایحه ی ننگین حجاب و عفاف مخالفت کرده، خواستار لغو هر گونه قانونی در رابطه با حجاب شده اند،اما لایحه ی مذکور فقط کنار گذاشته شد تا شاید روز مبادا دوباره آن را همچون سلاحی برکشیده و علیه زنان به کار گیرند. اگرچه این قانون بیاعتبار ظاهرا ابلاغ نشده اما عملا در حال اجراست، زیرا همه جا از مدارس و دانشگاهها گرفته تا ادارات و غیره، زنان در رابطه با پوشش وحجاب در معرض مزاحمت، تذکر، آزار گفتاری و رفتاری قرار دارند. دختران ورزشکار ما به دلیل تبعیض ها و محدودیت ها از جمله حجاباجباری حتی  مجبور به ترک میهن می شوند که این خود، خسارت مادی و معنوی بزرگی است. ما اکیدا خواستار برچیده شدن تمام فشارها برزنان در رابطه با نحوه ی پوشش آنان هستیم. جامعه ی مدنی در این  رابطه می تواند نقش مهمی ایفا کند. اتحاد مردان و زنان در همه یعرصه ها می تواند جامعه ی مدنی نیرومند را به نمایش بگذارد. ما از جامعه ی ورزشی ایران، خصوصا مردان ورزشکار، انتظار داریم که برایرفع کلیه ی محدودیت ها از جمله حجاب اجباری، کنار زنان ورزشکار بایستند. ما همچنین از نهادهای بین المللی ورزشی می خواهیم که با وضعمقررات مناسب مانع تحمیل محدودیت ها به ویژه حجاب اجباری بر زنان ورزشکار شوند.

صدیقه وسمقی - نسرین ستوده

۲۴ دی ماه ۱۴۰۳