توضیح مختصرما درباره اطلاعیه منتشره

توسط «حزب کمونیست کارگری- حزب کمونیست کارگری حکمتیست و حزب کمونیست ایران»،

تحت عنوان

« بیانیه مشترک احزاب و سازمانهای چپ وکمونیست علیه دولت ها ونیروهای اسلامی درمنطقه »

 

 

اخیرا اعلامیه ای تحت عنوان « بیانیه مشترک احزاب و سازمانهای چپ وکمونیست علیه دولت ها ونیروهای اسلامی درمنطقه »با امضای حزب کمونیست کارگری، حزب کمونیست حکمتیست و حزب کمونیست  منتشر شده است.

 پیشنویس این بیانیه با امضای سه حزب فوق الذکرقبل ازانتشار، توسط حزب کمونیست ایران برای امضاء به سازمان اتحادفدائیان کمونیست هم فرستاده شده بود که سازمان ما بابررسی مضمون آن طی نامه ای نظر انتقادی خود را مطرح و یه آدرس حزب کمونیست ایران ارسال نمود. اکنون با علنی شدن موضع سازمان کارگران انقلابی ایران راه کارگر در مورد این بیانیه، معلوم میشود که احزاب امضا کننده بیانیه ازسازمانهای دیگر هم  برای امضای این بیانیه دعوت بعمل آورده بوده اند  که آنها هم با مضمون وموضع گیری اطلاعیه مخالف بوده وآنرا امضاء نکرده اند. متاسفانه برخلاف روش دموکراتیک و مرسوم دربین احزاب و سازمانهای سیاسی ، احزاب فوق الذکرهنگام تنظیم بیانیه احزاب وسازمانهای دعوت شده را درجریان نظرات همدیگر قرارنداده اند وبه هنگام انتشار نیز توضیح نداده اند که ازچه سازمانهائی برای امضا ومشارکت دراین - بقول خودشان « شکل دادن به یک حرکت جهانی در دفاع از سکولاریسم »- دعوت بعمل آورده بودند وآنها چرا ازامضای این بیانیه امتناع کرده اند ودلایل مخالفت شان چی بوده است؟  البته مادراین اطلاع رسانی قصد نقد چنین روشهائی رانداریم. پرواضح است که مناسبات وروش کارغیردموکراتیک صادرکنندگان چنین اطلاعیه ای منطبق با همان مضمون وهدفی است که ازسوی این سه جریان دربیانیه صادره آمده است و نمیتوانسته غیرازاین باشد.اما

 

با توجه باینکه سه حزب امضا کننده این بیانیه هیچ توضیحی درباره مواضع نیروهائی که با مضمون پیشنویس بیانه پیشنهادی آنها مخالفت کرده اند، نداده  اند. سازمان ما هم نظراعلام شده خود درباره این اعلامیه را برای اطلاع عموم بویژه  فعالین جنبش کارگری منتشر میکند. با این توضیح که این نقد بعد ازدریافت متن پیشنویس اطلاعیه ازسوی رفقای حزب کمونیست برای آنها ارسال شده است وبرای انتشار بیرونی تنظیم نشده بود با این وجود عین همان نامه را دراینجا منتشر میکنیم .

 

2 اکتبر 2015  روابط عمومی  سازمان اتحادفدائیان کمونیست

----------------------------------------------------------

جوابیه به رفقای حزب کمونیست ایران

 

با درودهای گرم

 

رفیق هلمت عزیز، ضمن اینکه ما هم توافق داریم که در ارتباط با اعتراضات و حرکتهای توده ای علیه فاشیسم اسلامی باید عاجلانه اقدام کرد، و یک همبستگی در جهت حمایت جهانی از مطالبات حق طلبانه توده ها حول جدایی کامل دین از تمام حوزه های اجتماعی(حقوقی-قضایی-آموزشی و...)  بوجود آورد ولی بدلیل ابهامات و تناقضات موجود در این فراخوان سازمان ما آنرا امضاء نمی کند.

 

 ضمن اینکه در این جوابیه کوتاه امکانش نیست که به تمام جزئیاتیکه حول مبانی طبقاتی-سیاسی که دراین فراخوان نادیده گرفته شده است ، پرداخت. ولی  بشکل موجز به چند مورد مبهم اشاره می کنیم:

 

1-    در بند دوم بیانیه آمده است:

 

-"تغییر نظام سیاسی حاکم بر جوامع اسلامزده به نظام سیاسی آزاد، برابر و سکولار، یک ضرورت آزادیخواهانه فوری است و ایجاب می کند که نیروهای آزادیخواه، با جدیت و تشریک مساعی برای تحقق آن تلاش کنند. "

 

این یک آلترناتیو دوپهلو و گنگ است. منظور کدام نظام سیاسی است که قرار است این برابری را تضمین کند؟ یک جمهوری لائیک و دمکرات؟ که نماینده های سیاسی اش بسیار فعالتر و گسترده تر سالهاست که سیه روزی توده ها را فقط پیامد مستقیم ادغام و نقش مذهب در ساختار اجتماعی ایران معرفی می کنند.

 

تمایز یک بینش طبقاتی و راه حل سوسیالیستی حتی برای یک مطالبه دموکراتیک با گرایشات رنگارنگی که سالهاست در موضع اپوزیسیون بر سکولاریسم تاکید دارند، نه در همسویی شان در حمایت از مطالبات و اعتراضات خاصی در جامعه ایران، بلکه در آلترناتیو سیاسی-طبقاتی ای است که در مقابل توده ها قرار میدهند.

 

با این استنباط از بیانیه،تمام گرایشان موجود در اپوزیسیون بورژوازی که به سکولاریسم اعتقاد دارند برای امضاء کردن این بیانیه واجد شرایط خواهند بود.

 

بنظر ما این بیانیه با این فرمولبندی سناریو سفید را بیشتر تبلیغ میکند تا اینکه یک "گزینه سوم" و یا آلترناتیو سوسیالیستی را بخواهد پیش پای توده های معترض بگذارد.

 

اگر ما بر انقلاب توده ای و تغییر از پایین تاکید داشته و در مقابل توهم پراکنی جناحهای خارج از قدرت رژیم  در ارتباط با اصلاحات و رفرم ایستاده و بدرستی بر مبرمیت سرنگونی رژیم اسلامی حتی برای تضمین کمترین حق دموکراتیک پافشاری می کنیم:

 

"- ما بویژه بر مبرمیت سرنگونی جمهوری اسلامی ایران در راستای به هزیمت کشاندن اسلام سیاسی در خاورمیانه و شمال و مرکز آفریقا تاکید میکنیم."

 

پس چرا به آنها آدرس گنگ و ناخوانایی را میدهیم؟ نظام سیاسی برابر و آزادی که در شماره 2 به آن اشاره شده که قرار است آلترناتیو ما در مقابل رژیم اسلامی گردد، چه نامی دارد؟

 

2-    همانطور که اشاره شد این بیانیه ضمن اینکه بدرستی حصول هر مطالبه ای ولو دموکراتیک را در گرو سرنگونی رژیم ایران میداند ولی در ارائه آلترناتیو صراحت کلام ندارد.

 

رفقا ما کمونیستها از هر حرکت و مبارزه ای که وضعیت فاجعه آمیز توده های تحت ستم فاشیسم اسلامی بهبود ببخشد، حمایت میکنیم ولی مبنای تحلیل و ارزیابی ماباید معرف این باشد که:

 

اولا اعمال حکومت نه صرفا انتخاب اراده گرایانه نظامهای سیاسی بلکه پیامد مصلحتهای طبقاتی سرمایه داری جهانی در منطقه و دخالتگری آنان در کشمکشهای اجتماعی توده ها بود و هست که به هیولای اسلامی جان داده است. وگرنه مثلا در تونس یک نظام سکولار در قدرت بود ولی توده ها را نه فاشیسم مذهبی بلکه تیره روزی حاصله از بحران سرمایه بخیابان آورد و حمایت غرب از ارتجاع اسلامی بمنظور مقابله با سوسیالیستها بود. شاید این بحثها غیر ضروری و بدیهی بنظر بیاید ولی این بدیهیات در منطق این بیانیه بطور کلی انکار گشته است.

 

ثانیا اپوزسیون بورژوازی از پیچیدن نسخه هایی که قرار است مثلا امر آزادی و  عدالت اجتماعی را در راس اولین اقداماتش قرار دهد کم نیاورده است ولی وجه تمایز کمونیستها در آزادخواهی و برابری طلبی نه فقط تبیین طبقاتی از این فجایع ،بلکه ارائه راه حل شفاف و بدون اسم رمز است. نظام سیاسی آزاد و برابر برای ما نامی جز سوسیالیسم ندارد مگر اینکه در ارتباط با درجه آزاد بودن و نسبیت برابری آن وارد بحث شد که این ما را به قسمت اول که اشاره شد بر میگرداند که آیا منظور همان جمهوری لائیک و دموکراتیک است؟

 

در فرمولبندی یک اطلاعیه  که برای یک مطالبه مشخص و دموکراتیک طراحی شده الزاما نمیشود انتظار داشت که تصویر کامل استراتژی کمونیستی را بدست دهد ولی فرهنگ سیاسی نهفته در آنهم نمی تواند معرف منتفی کردن آن دورنما باشد.

 

در آخر، بنظر ما این اطلاعیه بسیار مینیمالیست است از این لحاظ که سرنوشت توده های مردم را به یک نظام سیاسی مجهول در اینده ایران می سپرد و درعین حال از شناخت ریشه ای فاشیسم اسلامی در منطقه باز میماند. اسلام سیاسی را نمیشود بدون توحش ذاتی سرمایه داری توضیح داد و این در حالیست که ما هم اکنون شاهد تراژدی ضد انسانی پناهنده ها در منطقه هستیم که خود نیازمند یک اقدام جدی و بلادرنگ است و همزمان رفتار وحشیانه دولتهای سکولار اروپایی را هم میبینیم که خشم انسانهای بیشماری را در دنیا بدنبال داشته و آنان را کمی به عقب نشینی وادار کرده است. اینها پدیده های مجزا از هم نیستند که ما در تحلیلهایمان اختیارا با انها مینیمالیستی برخورد کنیم.

 

با درود مجدد

نوشین از طرف اتحاد فداییان کمونیست

9 سپتامبر 2015

-----------------------------------------------------------------

پیشنویس بیانیه ای که بتاریخ هفتم سپتامبر 2015 با امضای سه حزب فوق الذکر برای نظرخواهی دراختیار ما قرارگرفت

 

بیانیه مشترک احزاب و سازمانهای چپ وکمونیست

 

علیه دولت ها و نیروهای اسلامی در منطقه

 

خاورمیانه شاهد شکل گیری و سربلند کردن یک جنبشگسترده سکولاریستی و مبارزه برای رهائی جامعه از وضعیت فاجعه باری است که در نتیجه دخالتهای آمریکا و موئتلفینش و گسترش کشمکشهایخونین و ارتجاعیو قدرت گیری هر چه بیشتر دولتهای اسلامی و نیروهای تروریست اسلامی در این منطقه و مناطقی از شمال و مرکز آفریقا بوجود آمده است. مبارزات مستمر مردم ایران علیه جمهوری اسلامی و قوانین اسلامی آن، اعتراضات مردم ترکیه علیه حزب اسلامی حاکم، مبارزات قهرمانانه زنان و مردان آزاده در کردستان سوریه علیه داعش، گسترش جنبش سکولاریستی در تونس، مبارزه آزادیخواهانه در افغانستان علیه ارتجاع مذهبی  و بویژه امروز جنبش توده ای در عراق علیه حکومت مرکزی و دار و دسته های ارتجاعی اسلامی و در دفاع از سکولاریسم، نمودهای مشخصی از این حرکت گسترده و امیدبخش است. این عکس العمل حق طلبانه و آزادیخواهانه دهها میلیون مردم کارگر و زحمتکش و زنان و جوانانی است که فقر، محرومیت، بیحقوقی و ناامنی تمام عیاری توسط دولت هایحاکم بر این کشورها بر زندگی شان حاکم شده است.این مبارزات تا همین جا ظرفیت عظیم نیروی آزادیخواهی مردم برای ایفای نقش در تحولات سیاسی و ایجاد تغییرات رادیکال و اساسی به نفع اکثریت جامعه را نشان داده و امید تازه ای در میان آنان به وجود آورده است. این مبارزات در صورت تعمیق و سازمانیابی و برخورداری از یک رهبری چپ و رادیکال میتواند ضربه قاطعی به جنبش اسلام سیاسی و دولت ها و جریانهای ارتجاعی مذهبی وارد کند و ورق را در خاورمیانه به نفع مردم و آزادیخواهی و مدنیت و انسانیت برگرداند.

 

در چنین شرایطی ما امضا کنندگان این بیانیه عزم خود را برای مقابله فعال با نیروها و دولتهای اسلامی و نظام حاکم بر این کشورها و حمایت و تقویت مبارزات توده های مردم منطقه اعلام میداریم. برنامه عمل مشترک ما مبتنی است بر تلاش برای تقویت و تعمیق این مبارزات علیه دولتها و نیروهای اسلامی در کشورهای منطقه، آگاه ساختن افکار عمومی جهان از جنایات آنها و جلب حمایت جهانیان از مبارزات مردم علیه این نیروها.

 

 

 

ما امضا کنندگان این بیانیه از تلاش و مبارزه نیروهای سکولارو آزادیخواه و چپ و کمونیست در کشورهای منطقه حمایت میکنیم.

 

ما خواهان آن هستیم که:

 

۱-  دین از دولت و آموزش و پرورش و نظام قضایی و قوانین جاری جامعه جدا شود. اعتقاد و رفتار دینی هر فرد، امر شخصی و جزء آزادی وجدان فرد محسوب گردد. این اصل باید به طور شفاف و  غیر قابل تفسیر در قانون اساسی و هر سند حقوق پایه ای مردم این جوامع تصریح شود و همه قوانین موجود مغایر آن ملغا اعلام گردد.

 

۲- تغییر نظام سیاسی حاکم بر جوامع اسلامزده به نظام سیاسی آزاد، برابر و سکولار، یک ضرورت آزادیخواهانه فوری است و ایجاب می کند که نیروهای آزادیخواه، با جدیت و تشریک مساعی برای تحقق آن تلاش کنند.

 

۳- ما بویژه بر مبرمیت سرنگونی جمهوری اسلامی ایران در راستای به هزیمت کشاندن اسلام سیاسی در خاورمیانه و شمال و مرکز آفریقا تاکید میکنیم.

 

ما احزاب و سازمانهای چپ وکمونیست امضا کننده این بیانیه آمادگی خود را برای پیشبرد اهداف فوق و شکل دادن به یک حرکت جهانی در دفاع از سکولاریسم و علیه نیروها و دولتهای مذهبی در خاورمیانه و شمال و مرکز آفریقا اعلام میکنیم و همه نیروهای چپ، سکولار و آزادیخواه را به پیوستن به این حرکت فرامیخوانیم.

 

امضاها

حزب کمونیست ایران

حزب کمونیست کارگری ایران

حزب کمونیست کارگری ایران -حکمتیست

----------------------------

برگرفته از ارگان سازمان اتحاد فدائیان کمونیست

http://www.kare-online.com/index.php/elamiye/elam/elamkomite-2/4431-2015-10-20-20-10-01