همگرایی اعتراضات بخش های مختلف نیروی کار، پایه شکل گیری جنبش مطالباتی

گفتاری ازتلوزیون راه کارگر

در اعتراض به بی توجهی مسوولان به خواست ها و مطالبات معلمان، بیانیه ای برمبنای مطالبات معلمان انتشار یافته است. حذف هزینه های نهادهای ایدئولوژیک و سرکوبگر حاکمیت در حوزه آموزش و پرورش و دو برابر کردن بودجه آموزش و پرورش، محو تمرکزگرایی شدید حاکم و دادن اختیارات بیشتر برای تصمیم گیری به مدیران مناطق جغرافیایی و فرهنگی مختلف کشور، و توزیع متعادل قدرت تصمیم گیری و دخالت دادن موثر و سازمان یافته ی بدنه آموزشی کشور، به ویژه معلمان، در تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها از خواست های معلمان در این بیانیه عنوان شده است. خواست مهم دیگری که در بیانیه بر آن  تاکید کرده است ،  مخالفت با کالایی کردن آموزش و  از بین بردن اصل آموزش عمومی و رایگان از طریق خصوصی سازی است. در این  بیانیه  هم چنین تاکید شده ،  که آموزش و بهداشت با کیفیت و رایگان بخشی از ابتدایی ترین حقوق هر شهروند است  که حکومت با هیچ بهانه ای نباید مسئولیتش را در ارائه آن ها به حالت تعلیق دربیاورد.

بیانیه مطالبات و  اعتراضات  معلمان در شرایطی منتشر شده است ، که شاهد گسترش اعتراضات کارگری هم ، هستیم. در یک ماه اخیر دهها اعتراض کارگری با مشارکت چندین هزار کارگر در واحدهای تولیدی مختلف صورت گرفته است. در ماه گذشته یکی از محورهای مهم اعتراضات خودجوش معلمان کشور هم ، نارضایتی از میزان افزایش حقوق پیشنهادی بود، که حدود هفده درصد اعلام شده بود. علاوه بر این اسفند ماه زمانی است که حداقل دستمزد کارگران تعیین می شود. بنابراین نارضایتی از میزان حقوق و مطالبه انطباق دستمزدها با نرخ واقعی تورم، یک محور مشترک در همگرایی اعتراضات معلمان و کارگران است. حمایت از مطالبات معلمان، شرایط را برای پیشبرد مطالبات کارگران بهتر می کند. حمایت معلمان از مطالبات کارگران هم، زمینه ای مساعدتر برای پی گیری مطالبات معلمان فراهم می کند.

واقعیت این است که معلمان، کارگران و پرستاران به عنوان نیروی کار بخش های آموزش، تولید و سلامت جامعه هم سرنوشت هستند. به رغم این که هر کدام به شاخه ای متفاوت تعلق  دارند،  بهبود اساسی وضعیت هر کدام  با بهبود موقعیت  در شاخه های دیگر پیوند خورده است . البته حاکمیت با همه ابزارهایی که در اختیار دارد ،  تلاش می کند، این هم سرنوشتی را  انکار کند و مانع همبستگی و همگرایی در حوزه اعتراضات میان این بخش ها بشود. و دراین رابطه  اهرم دستمزدها را  هم به وسیله ای برای ایجاد فاصله و اختلاف میان شاخه های مختلف مزدبگیران تبدیل کرده است . مثلا با انتشار بیانیه از سوی  معلمان، مقامات حکومتی وعده پرداخت بعضی از بدهی ها را مطرح کردند. با این حال همگرایی در حوزه اعتراضات و تمرکز بر مطالبات مشترک میان معلمان و کارگران می تواند، مساله دستمزد را از ابزاری برای ایجاد شکاف به امکانی برای مبارزات متحد و متشکل تبدیل کند. علاوه بر سرکوب بی وقفه حاکمیت و جلوگیری از ایجاد تشکل های مستقل کارگری؛ غلبه تولید کوچک در ساختار نیروی کار بخش تولید و صنعت بر تولید بزرگ و انبوه هم، ضعف سازمان یابی و ارتباطات بین بخش های مختلف کارگران را شدت داده است. یکی از راهکارها برای غلبه بر این ضعف که مورد توجه بعضی از فعالان کارگری قرار گرفته، تاکید بر سازماندهی در اوقات فراغت و در محیط زیست کارگران است. راهکار دیگری که مهم است ، و بحث در مورد آن هم اکنون بین فعالین کارگری جریان دارد، شتاب دادن به تلاش برای ایجاد تشکل مستقل سراسری کارگران است. توجه به فرصت هایی که همگرایی های اعتراضی می تواند در شنیده شدن صدای نارضایتی بخش های محروم تر نیروی کار داشته باشد، مساله ای مهم است. تبدیل این فرصت ها به نمایشی کم هزینه و مسالمت جویانه از پیوندهای سرشتی میان بخش های مختلف نیروی کار، هم چنین ضربه ای ست به  نظام رایج ارزشی که هنوز پاسدار شکاف های فرهنگی میان بخش های مختلف نیروی کاراست. جنبه دیگری که به همگرایی مبارزاتی بخش های مختلف اردوی کار اهمیت می دهد، رابطه این همگرایی با جنبش مطالباتی است. جنبش مطالباتی مزد و حقوق بگیران در غیاب بخش های اصلی این جنبش ها یا در شرایط پراکندگی و انزوا ممکن نیست. تکیه به اراده جمعی، به میدان آمدن بخش های هر چه بزرگ تری از نیروی کار بر محور مطالبات مشترک، و همگرایی بر پایه فصل مشترک های واقعی است که می تواند،  قطار جنبش مطالباتی را به حرکت درآورد.

جمعه ۱ اسفند ۱۳۹۳ برابر با ۲۰ فوريه ۲۰۱۵