چها ر شنبه سوری را به نه بزرگ علیه رژیم تبدیل کنیم!

هیئت تحریریه سایت

مراسم چهارشنبه سوری ، این سنت پر شکوه و شادی آفرین، که فرا رسیدن عید نوروز را نوید می دهد، در راه است. این جشن که همواره عامل دوستی و همبستگی میان اقوام و ملل ایران بوده، به همراه عید نوروز، یکی از غنی ترین و صلح آمیزترین جشن های مردمی جهان است. حکومت ولایت فقیه که هیچگاه دشمنی خود را نسبت به آن پنهان نداشته ، همیشه تلاش کرده با توسل به حیله و سرکوب ، مردم را از برگزاری آن باز دارد. اما در این راه جز شکست و سر افکندگی، چیز دیگری نصیبش نگشته است و مردم و مخصوصا جوانان، هر ساله با برپایی این جشن مردمی، تنفر و انزجار خود را نسبت به رژیم ولایت فقیه اعلام می دارند.

همانگونه که نشانه هایش پیداست، مراسم جهارشنبه سوری امسال از اهمیت و حساسیت  ویژه ای هم برای رژیم اسلامی و هم برای جنبش ضد استبدادی برخوردار است وهردو طرف خود را برای رویارویی در این روز آماده می کنند.این مراسم که در همه ی سال های به قدرت رسیدن حکومت ولایت فقیه، مظهر مقاومت مدنی و توده ای بوده و همواره برای رژیم مایه گرفتاری و دردسر، از قرار معلوم این بار بیش ازگذشته می تواند بلای جان استبداد دینی شود، مخصوصا که مراسم امسال در شرایطی برگزار می شود که جنبش مردمی تجربه ی  بیش ازهشت ماه مبارزه نابرابراما تحسین برانگیز علیه دیکتاتور و ارگان های سرکوبش را پشت سر خود دارد. برپایی هرچه با شکوه ترو وسیع ترمراسم چها رشنبه سوری، دقیقا آن چیزی است که جنبش ضد استبدادی مردم ایران درشرایط کنونی به آن نیازمبرم دارد؛ هم اینکه یک باردیگراراده متحد و مصمم خود را درمخالفت با رژیم اسلامی به نمایش می گذارد و آن را به یک رفراندوم بزرگ علیه حکومت تبدیل می کند وهم اینکه مبارزه گریلایی مسالمت آمیزرا به صورت پراکنده وغیرمتمرکز اما موثروکارساز به کارمی گیرد وتجربه می کند.حقیقت این است که مبارزات خیابانی درماه های گذشته، علیرغم آنکه جان تازه ای به جنبش توده ای در ایران بخشید وقلعه رژیم ولایت فقیه را به توپ بست و پایه آن را به شدت لرزاند، درعین حال ضرورت به کار گیری اشکال دیگر مبارزه را نشان داد.

  مثلا مراسم۲۲ بهمن ( که رژیم برای درروز به قدرت رسیدنش، شهرهای بزرگ کشور را به پادگان نظامی تبدیل کرده بود واین به خودی خود برایش آبروباختگی و شکست محسوب می شود)علیرغم آنکه مردم درخیابان حضوریافتند، در عین حال محدودیت های تظاهرات خیابانی و تاکید یک جانبه آن را نشان داد و به وضوح روشن ساخت، مبارزه ی متمرکز و جمع شدن مردم درمکان هایی ازقبل مشخص شده، تمرکز قوای سرکوب را به همراه دارد و رژیم که درتظاهرات اولیه دچار گیجی شده بود، رفته رفته خود را تا حدودی جمع و جورکرد و چون ازارگان های سرکوبگر نیرومندی برخوردار است، هر جا که مردم به طورمتمرکز وبا آدرس از قبل مشخص شده وارد میدان می شوند، به سهولت آنجا را به صحنه  جنگ تبدیل می کند. با وجود آنکه روشن است رژیم توانایی آن را ندارد تا به طوردایمی و پی درپی کشوررا به پادگان نظامی تبدیل کند، ضروری است که به جنبه های دیگر مبارزه توجه شود. تردیدی نیست که تظاهرات خیابانی نمک مبارزات ضد استبدادی درحال حاضراست که بدون آن شوروشوق و حرارت مبارزات مردمی علیه رژیم کا هش پیدا خواهد کرد اما تکیه یک جانبه برآن نیزهزینه جنبش را بالا خواهد برد و گفتن ندارد جایی که تلفات جنبش ازدست آوردهای آن بالاترباشد، مردم سرانجام ازنفس خواهند افتاد.                                        یکی از دلایل بسیارمهمی که برگزاری جشن چهارشنبه سوری - درتمامی این سال ها - توانسته دوام بیاورد دقیقا همین خصلت غیر متمرکزآن بوده که توان مقابله رژیم برای کنترل آن را کاهش داده است. این جشن که به همه مردم و مخصوصا زحمتکشان وحاشیه نشینان تعلق دارد، دراکثرشهرها، محلات وکوچه پس کوچه ها برگزارمی شود و چون به صورت پراکنده وغیرمتمرکزبه وسعت همه کشوراست، رژیم درمهارآن تقریبا ناموفق خواهد بود. برای آنکه مردم بتوانند تهاجم احتمالی نیروهای سرکوبگررا بی اثرسازند و دستآوردهای جنبش مردمی را دراین روزافزایش دهند، هسته های مقاومت خود جوش مردمی که نطفه ها ی آن در جریان هشت ماه گذشته عملا شکل گرفته، می توانند سازماندهی مبارزات توده ای در این روز را درجهت یک مبارزه گریلائی مسالمت آمیز- که به مبارزات پراکنده ضربتی اما پیگیرودرگروه های کوچک وجدا ازهم اطلاق میشود- با شعارمحوری مرگ بر دیکتاتور، برعهده بگیرند.

 برگزاری موفقیت آمیزمراسم چهارشنبه سوری می تواند:

 اولأـ تمام تبلیغات دروغین حکومت را مبنی بر کنترل اوضاع و به عقب نشاندن مخالفان در بعد از ۲۲ بهمن درهم بریزد

 و ثانیأـ درس و تجربه گران بهایی برای به کارگرفتن مبارزات غیر متمرکزدرجنبش ضد استبدادی مردم ایران با رژیم ولایت فقیه درتوازن قوای کنونی باشد.

 اما دراین میان صداهایی شنیده می شود که اگر عملی شوند، به زیان مردم منجر خواهد شد. هرچند که نباید توصیه هایشان را جدی گرفت زیرا که ممکن است خودشان هم باورشان شود که واقعا کاره ای هستند؛ یک عده ازآن ها می خواهند چهارشنبه سوری همیشه سرخ را به قول خودشان به "چهارشنبه سوری سبز" تبدیل کنند ومضمون حرف شان چنین است :" ترقه نترکانیم، شعارسیاسی ندهیم، سکوت کنیم !" یعنی همان کاری را انجام دهیم که رژیم آن را می خواهد. چیزی که در تمامی این سال ها نتوانسته به آن دست یابد، دو دستی تقد یمش کنیم یعنی با دست خودمان کمر به قتل شادمانی و جشن چهارشنبه سوری ببندیم ! معلوم است که این طرح های گمراه کننده، خلع سلاح سیاسی مردم در این روزاست و تشویق مردم به سکوت ( که در زمان و مکان منا سبی می تواند بعنوان یک روش مبارزاتی موثر با شد) در مراسم چهارشنبه سوری که به فریا د های رسا و شعارهای کوبنده نیازدارد، بستن دست و دهان جنبش مردمی در مقابل رژیم ولایت فقیه است. عده ای نیزبه کرا ت ازضرورت به کاربردن سلاح توسط مردم و یا دست زدن به خشونت سخن به میان می آورند، در خواب و خیا لات شان می خواهند مراسم چهارشنبه سوری را به قیام مسلحانه علیه رژیم تبدیل کنند؛ از قرارمعلوم آن ها ترکاندن ترقه و فشفشه بازی را به جای تفنگ و توپخانه اشتباه گرفته اند.نیازی به گفتن ندارد که هوشیاری مردم وجوانان برای آنکه به دام خشونت و مخصوصا خشونتی که از سوی رژیم دامن زده می شود نیفتند، اهمیت انکار ناپذیری دارد.