پیام هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

به

کومه له (سازمان کردستانی حزب کمونیست ایران)

به مناسبت ۲۶ بهمن روز آغاز فعالیت علنی کومه له

رفقا!

۲۶ بهمن دیگری در بستر ادامه خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» از راه می رسد ؛ خیزشی که شهادت ژینا(مهسا) امینی جرقه شعله ورشدن آن را برافروخت و این رویداد خجسته در تاریخ معاصر ایران ، که آوازه آن سراسر جهان را در نوردیده، کلید زد. کومه له(سازمان کردستانی حزب کمونیست ایران) که فعلیت علنی ان  با روز ۲۶ بهمن، روز شهادت  زنده یاد رفیق محمد حسین کریمی پیوند خورده، در تمامی فعالیت های مردم مناطق کردنشین در این مقطع حساس از تحولات کشور نقش فعال و درخور تحسینی داشته است.

ما گرامی داشت این روز را به همه فعالان کومه له  و به همه دوستداران آزادی، دمکراسی  و سوسیالیسم در ایران تبریک گفته و یاد فراموش نشدنی شهدای کومه له ، که برای رهائی از ستم ملی، استبداد و سرمایه جان باختند را گرامی می داریم.

اهمیت امروز کومه له (سازمان کردستانی حزب کمونیست ایران) حاصل پایداری در دفاع از سنت کمونیستی است. بنابراین جا دارد تاکید کنیم که ما تلاش های شما رفقای کومه له "سازمان کردستان حزب کمونیست ایران" برای دفاع از سنت های سوسیالیستی کوموله را شایسته قدردانی می دانیم. این پایداری دربرابر دو گرایشی صورت گرفت که نقش دو روی یک سکه را در تمامی این دوران ایفاء کرده اند.

 گرایشات رنگارنگ شونیستی در پوشش چپ، که دفاع از راه حل جا افتاده مارکسیستی درباره مسئله ملی در یک کشور چندملیتی را قوم پرستی و مغایر با اصول سوسیالیسم می دانستند، با جدائی خود از کومه له، تلاش کردند تا جریان چپ و کمونیستی جنبش کرد را تضعیف کرده و تحت شعارهای کدائی مانند سناریوی سفید و سیاه ائتلاف های آشکار و پنهان خود را با ارتجاعی ترین جناح های بورژوازی ایران و قدرت های ارتجاعی منطقه توجیه کنند. برخی از نمایندگان این گرایش امروز در ارتباط با مسائلی نظیر نسل کشی درغزه و چشم امید بستن به شعله ورشدن جنگ های ارتجاعی برای دست یابی به اهداف شان، به پایان خط رسوای مشی سیاسی شان رسیده اند.

بازخورد جدائی این گرایش شونیستی دردرون صفوف کومه له، رشد گرایشات ناسیونالیستی و روند چپ زدائی از کومه له بود. زیرا آن ها  خالی کردن سنگر در یکی از خطوط مقدم مبارزه را با پوشش مارکسیسم و تعهد به طبقه کارگر توجیه می کردند. گرایش ناسیونالیستی نیز که طیف رنگارنگی را در بر می گرفت، متقابلاً خواهان قطع رابطه کومه له با سنت کمونیستی و انترناسیونالیستی دوران بنیان گذاری و تبدیل آن به یکی از جریانات ملی گرای احزاب مناطق ملی ایران بود. بازتاب سیاسی برخی از نمایندگان این گرایش خود را درائتلاف - و یا درعمل تبدیل شدن به مهره بازی -  سلطنت، تحت عنوان ایجاد یک جبهه برانداز ازهمه طیف ها و سرنوشت سرشکستگی، شکست و فروپاشی آن آشکار ساخت.

رفقا!

پایداری کومه له برسنت های کمونیستی و انترناسیونالیستی اهمیت خود را بر بستر جنبش «زن، زندگی، آزادی» که با نام ژینا امنیتی کلید خورده و از کردستان شروع شد، نشان داد. شعارهائی مانند «کردستان چشم و چراغ ایران»، از «زهدان تا تهران جانم فدای ایران» نشان دهنده عمق همبستگی مبارزات ملیت های تحت ستم ایران با جنبش سراسری برای رهائی است. این در هم تنیدگی دقیقاً با سنت پیوند های انتریاسیونالیستی و از پائین میان بخش های مختلف اردوی کار و زحمت و مردم آزادی خواه انطباق دارد که مبارزه مشترک برای آزادی و  دمکراسی را با رهائی اقتصادی ـ اجتماعی پیوند میزند و در کشور چند ملیتی مانند ایران می تواند ضامن رفع تبعیض های ملی و ایجاد ساختارهای مناسب برای مشارکت برابر حقوق همه ملیت ها در مدیریت کشور و اتحاد داوطلبانه باشد که یکی از شروط برقراری دمکراسی در ایران است.

رفقا!

بار دیگر، درسالگرد ۲۶ بهمن « روز کومه له» یاد همه شهدای گرانقدر کومه له و همه مبارزان راه آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم در ایران را گرامی داشته و به خاطره فراموش نشدنی آن ها درود می فرستیم.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد انقلاب مردم ایران

زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۳ برابر با  ۱۳ فوريه ۲۰۲۵