حقوق های معوقه کارگران، معضل جامعه کارگری

بازخوانی ۲۱ مورد گزارش خبری حقوق های معوقه کارگران از۲۷ماه تا ۲ ماه درفاصله- دو هفته - درسطح صنایع بزرگ کارخانه های تولیدی و بخش خدمات، توسط دولت و کارفرمایان بخش خصوصی در دولت حسن روحانی

تدوین : امیرجواهری لنگرودی

جمعه ۲۱ شهريور ۱۳۹۳ برابر با ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۴

ما پیشتر در باره حقوق های معوقه کارگران در رشته های کاری گوناگون از جمله : بخش صنایع – تولیدی در کارخانه ها و کارگاهها – بخش خدماتی گزارش و صحبت داشتیم . تاکید داشتیم که در هر دوبخش دولتی و خصوصی شده صنایع ، عدم پرداخت به موقع حقوق های کاری کارگران به آنها، بشکل قانون نانوشته ای عمل می کنند و کارگران را در برش های گوناگون زمانی از نزدیک به سی ماه تا یک ماه در صف وصول معوقه های خود به اعتراض و اعتصاب وا می دارند . بعبارتی پدیده عدم دریافت به موقع دستمزدها، امروز فقط به یک بخش از طبقه کارگر و نیروی کار جامعه مربوط نمی گردد، بلکه تمامی بخش های آنان را شامل می شود.

عدم پرداخت به موقع حقوق های کارگران ، یعنی دزدی اشکار سرمایه داری حاکم برایران ، در عرصه سلب امنیت شغلی کارگران و تمامی مزد و حقوق بگبران و زیر گرفتن معیشت یکایک کارگرانی که در نوبت دریافت حقوق های خود ماهها در رنج و تعب بسر می برند را شامل می گردد .

شکاف بجا مانده از سازوکارهای بحران اقتصادی در ایران در دولت های گوناگون ، بیش از هر چیزی حکایت از آن دارد که ؛ همسویی با سیاست های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول که بعد از پایان جنگ 8  ساله ودر "دوره سازندگی"رفسنجانی، در راستای پیشبرد همان برنامه صندوق بین المللی پول و بانک جهانی بود و هر یک از آنان به بخش های مختلف اقتصادی وام پرداخت می نمود تا در روند سیاست های آنها گام بردارند. 

این وام های هدایت شده در جهت گسترش بازارهای داخلی و خرید های کلان و افسانه ای از کالاهای خارجی بسوی بازار های ایران روانه می گشت . در همین دوره با گشایش دست سپاه ، آقا زاده ها ، دزدانی که ازجنگ و ره نیافته بسوی کربلا و مسجد القصی ، تشنه برگشته بودند ، بر خوانی سوار شدند که مرز نمی شناخت که دهها و صد ها پروژه "سازندگی" را صاحب شدند و اسب خود را برای دوره طولانی زین کردند.

استمرار این وضعیت، به خانه خرابی نیروی کار جامعه ،در مقابل زنجیره سیاست " تعدیل نیروی " کار، در تمام جوانب، خود را بنمایش گذاشت. در این دوره وابستگی به کالای جهانی ،بسیاری از اقلام غذایی کشور ما را وابسته به واردات کرد و چرخه واردات نیز در دست همین دزدان شناخته و ناشناخته و در سایه شمای آراسته پوشش امنیتی بر مرزها وگمرکات و دروازه های ورود و خروج کشورتوسط نیرو وقوای خودی اداره شد. هیچ حساب و کتابی هم در کار نبود . همانگونه که گفتم در تمامی این دوره، زخم اصلی بر گرده کارگران و زحمتشکان کشور وارد آمد و بیکاری فزاینده ای بر جامعه سایه افکند. دردوره " اصلاحات" با تغییر "اصلاح ساختاری" ، درب همچنان بر همان پاشنه می چرخید. بیکارسازی ها و رودرویی با خواسته ومطالبات کارگران و خاصه گذراندن قوانین ضد کارگری در دولت محمد خاتمی برای خارج کردن کارگاههای زیر10 نفرو بعدتر کارگاههای 5نفره از شمول قانون کار، درمجلس مصوبه گردید و بیش از دو میلیون نیروی کار این کارگاهها را از شمول قانون کار خارج کردند.

دولت خاتمی در برابر سازمان یابی تشکل یابی مستقل کارگران ، علیرغم اینکه خود را با سیاست های " سازمان جهانی کار" (I.L.O) همراه کردندو در عمل اما ناقض همان قوانین پذیرفته شده دررابطه با سامان یابی تشکل های مستقل کارگری شدند و با کارگران سندیکایی شکننده ترین برخوردها را سازمان داده و دستگیری و به زندان کشاندن آنان را در دستور خود گذاشتند . از یک سو دستگیری "محمود صالحی" ، چهره شناخته شده سندیکای خبازان سقز و از سوی دیگربا فعالان سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه وحشیانه ترین برخورد را اعمال کردند، حمله به فعالین سندیکا و زبان بریدن "منصور اسانلو" و حمله شبانه به نیروی وسیع سندیکای شرکت واحد درآن شرایط ، از زمره تحمیل شرایط اخراج وبیکار سازی های گسترده در ایران بوده است که تماما در مقابل همان سازو کارهای "سازمان جهانی کار" به اجراء در آمد و ذره ای هم با واکنش این سازمان جهانی روبرو نشد. حمله به معلمان کشور و دانشجویان و زیر گرفتن دستاوردهای آنان و از کار بیکار کردن اساتید مسئول در این دوره، نمایش مسخره تبلیغی اصلاح ساختاری ،تماما " قداست اصلاحات " را به نمایش گذاشت و در پایان کار خرابی بصره، رئیس جمهور محمد خاتمی،خود را درحد " آبدار چی " شناساند و کرکره را پاهین کشید .

بحرانی که باورشکستگی ساختار تولیدات صنایع ی ایران طی سال های گذشته همراه بوده و آسیب بجا مانده از آن در مرحله اول ، زیر گرفته شدن" امنیت شغلی"کارگران بود که با آمدن احمد نژاد سر به ویرانی گذاشت.

نوشته اند؛ آن مرد با چماق آمد . به مانند خمینی با شعار نفت را بر سر سفره خالی تان خواهیم آورد. رای مردم را دزدید . در پایان نه از تاک نشانی ماند و نه از تاک نشان .

امروز مشخص شد ، آمار سازی ۶ میلیونی ایجاد اشتغال توسط دولت محمود احمدی نژاد بی اعتبار بوده و گفته شده که میزان اشتغال خالص ایجاد شده در دوره هشت ساله احمدی نژاد، یعنی دولت هشتم و نهم ،در دروران طلایی نفت بالغ بر5/154میلیارد دلار مازاد بر درآمد داشته اند. میزان واقعی آن در حدود ۱۴ هزار شغل در سال بوده است.

 اکنون سئوال اساسی اینجاست : که مازاد بر درآمد دولت چه شد و به جیب چه کسانی رفت یا در کجاست و چه کس و کسانی در برابر مردم و این همه بحران های افریده شده در سراسر ایران پاسخگوی این مجموعه معضلات کشنده شده اند؟  بعبارتی کشور علیرغم درآمدهای بی سابقه نفتی در طول تاریخ ایران، پایین ترین سطح در ۵۰ ساله گذشته این کشور است.

در این رابطه زیاد گفتیم و نوشتیم ، آنچه به این دوره می توان نسبت داد، بیکار سازی ها ، تعطیلی وسیع واحد های تولیدی و صنایع بزرگ ، اعتراضات عدیده کارگران و دستگیری و بازداشت ها بوده که منتهی به زندان های طولانی مدت فعالان شناخته شده سندیکایی ،سندیکای نیشکر هفت تپه ، فعالان کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ، کمیته پیگیری برای کمک به ایجاد تکل های مستقل کارگری ، فعالان اتحادیه آزاد کارگران ایران ، کانون مدافعان حقوق کارگر، فعالان کانون نویسندگان ایران ، اسایتد دانشگاه ها ، حقوق دانان مستقل و تحمیل وضعیت تبعید به فعالان کارگری که امروز در اقصا نقاط جهان بسر می برند.

باری در دو دوره دولت احمدی نژاد عامل اصلی خانه خرابی کارگران بر سر عدم دریافت به موقع دستمزد ها و عدم پرداختی ها ی دولت و بخش خصوصی به آنان رابه موضوع گسترش تحریم های امپریالیستی  برفضای اقتصاد ایران می شمردند . جدا از این، فاکتور های دیگری که عمل می کرد با عوامل بحران مالی، واگذاری صنایع تولیدی به بخش خصوصی، تعطیلی واحد های تولیدی ،سوء استفاده و بی توجهی مدیریت به بیکاری ، اخراج و تعطیلی کارخانجات منتهی می شد.

با جابجایی دولت وبعد از روی کارآمدن دولت حسن روحانی و با شروع مذاکرات بین جمهوری اسلامی و کشورهای معظم سرمایه داری جهان برای پایان دادن بحران های ایجاد شده در مناسبات دولت ها باایران ، مسئله پایان بخشیدن به تحریم ها از محور های تحت پوشش این مذاکرات بوده است

این که تحریم ها در وضعیت موجود پایان یافته است ، موضوعی نیست که بشود بدان در عمل پاسخ داد . چرا که مسئله هنوز در دل گفتگو ها و روند مذاکرات مستتر است و هنوز به نتایجی نیانجامیده است که بتوان از پایان یافتن آن سخن گفت .

نمی توان گفت با آمدن دولت روحانی ؛ کشتی بان را سیاستی دگر آمد ، هنوز درب بر همان پاشنه می چرخد و سیاست های اقتصادی به شکل خیره کننده ای بطرف خصوصی سازی در همان چهارچوب سیاست های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول می چرخد. یعنی یک چیز روشن است و آن اینکه ؛ اجرایِ سیاست‌های دیکته‌شده از سویِ بانکِ‌جهانی و صندوق بین المللی پول تحتِ عنوانِ سیاست‌های «اقتصادِمقاومتی»، که یک شبه از فرهنگ " ولایت " تراوش نمود ، این بار به‌وسیلهٔ دولتِ برآمده از انتخاباتِ خرداد ۹۲ ، دولت " تدبیر و امید" که تا امروز مشخص شد " تدبیرش" در راستای تحکیم طبقات دارا و سرمایه داری و فرادست موجود جامعه است و " امید"ش برای ناامید نگهداشتن طبقات تحتانی و فرودست جامعه ایران اسباب چینی می کند .

این سیاست نئولیبرالی که چهار اسبه به جلو میرود ، شرایطِ معیشتی کارگران و زحمتکشانِ ایران را به‌نابودی کشانده است. شاخص "اقتصادِمقاومتی"، عنوانِ ولایی اقتصادِ بازارِ آزاد است که حذفِ بی‌رحمانهٔ یارانه‌ها با عنوان: قانونِ "هدفمندیِ‌یارانه‌ها"، چپاولِ اموالِ‌ عمومی با عنوان: "خصوصی‌سازی" و توسعهٔ "مناطقِ آزاد و ویژه اقتصادی و بدون مرز"- برایِ ارزان‌تر کردنِ نیروی کار و به اسارت کشیدن کارگران ، شاخص های اصلی دولت حسن روحانی و کل حاکمیت را تعریف می نماید.

تنها نگاهی به سایت سازمان خصوصی  سازی نشان می دهد که فهرست اعلام شده از طرف این سازمان ، قرار است در سال جاری سهام ۱۰۲ شرکت بسیار بزرگ و بزرگ واگذار ‌شود، و در صورت واگذاری و عرضه سهام این شرکت‌ها، ‌بزرگ‌ترین خصوصی‌سازی ایران در سال ۹٣ رقم می‌خورد. همچنین در پی توافقات صورت گرفته بین ایران و کشورهای خارجی در ژنو، دولت ایران امیدوار است فرصت‌های جذاب و لازم را برای سرمایه‌گذاری کشورهای خارجی در بخش خصوصی فراهم کند.

درست در چنین شرایطی ما با شاخصه  طرح" لایحه خروج از رُکود"   روبرو می شویم.خبرگزاری مهر، روزِ ۲۸ مرداد،ازقول علی‌طیب نیا،وزیر امور‌اقتصادی‌و‌دارایی، گزارش می دهد : بعد از ارائهٔ لایحهٔ به‌اصطلاح "خروج از رکود" به مجلسِ اسلامی، گفت: «در این جلسه هیچ نماینده‌ای مخالف صحبت نکرد و تک فوریتِ این لایحه با رأی بسیار بالا به تصویب رسید، این نشانهٔ همکاری و همفکری و وفاقِ‌ملی است.»به‌عبارت‌دیگر، در اجرایِ تمام مؤلفه‌های ولایت فرموده "اقتصادِ مقاومتی"، تمامِ واپسگرایان از جناح‌های مختلف مجلس همفکرند تا درب بر همان پاشنه بچرخد.  نمونه تپیک اظهار نظر علیرضا محجوب این مهره شناخته شده همه دوره های مجلس اسلامی، خود گواه این ویرانی است .  علیرضا‌محجوب، رئیس فراکسیون کارگری مجلس، روزِ ۱۶ مردادماه گفت: «هم‌اکنون معیشت ۹۰ درصد جامعه کارگری کشور زیرخط فقر بوده و ۱۰ درصد باقی‌مانده نیز با خطِ فقر فاصله چندانی ندارند.«  تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل .

خوب درست بر بستر چنین ویرانگری است که ما شاهد اعتصابات و اعتراضات هر روزه کارگران هستیم . در طی مدت کوتاهی اعتصاب جسورانه کارگران معدن بافق را شاهد بودیم .  دیدیم که در دورِ دومِ اعتصاب بیش از  ۵۰۰۰ کارگرِ شاغل در معدنِ "سنگ‌آهن بافق"، در اعتراض به: خصوصی‌سازی، بازداشتِ فعالانِ کارگری، شرایطِ اسفناک محیطِ کار و نبودِ امنیتِ شغلی کارگران؛ و رودررویی اشکار با سیاست واگذاری معدن به بخش خصوصی ، چگونه به بار نشست و توانست شهری را با خود همراه سازد  تا به ازادی همه کارگران دستگیر شده بیانجامد.

تجمعِ کارگرانِ کارخانه "ایران برک"، در اعتراض به: عدمِ دریافتِ ۶ ماه حقوق- که ۴ شهریورماه دهمینِ روزِ این تجمع بود-؛ تجمعِ ۱۵۰ نفر از کارگرانِ بازنشستهٔ "نساجیِ مازندران"، در اعتراض به عدمِ دریافتِ ۳۱ ماه حقوقِ دورانِ اشتغالِ ۴۰۰ کارگرِ کارخانه نساجی مازندران- ۱شهریورماه- ؛ تجمعِ بیش از ۵۰۰ کارگرِ کارخانه "نی‌شکر هفت‌تپه"، در اعتراض به: عدمِ دریافت حقوق و عدم بازنگری طرح طبقه‌بندیِ مشاغل- که ۲۷ مردادماه دوازدهمین روزِ این تجمع بود-. اکثرِ این اعتراض‌های کارگری در نتیجهٔ سیاست های ویرانگرانه  نظام اسلامی به ثروت عمومی مردمان جامعه ما  در واگذاری آن به بخش خصوصی‌ به پای اعتراض و اعتصاب رفتند.

حال دربرابر این موج وسیع حمله به  حقوق کارگران چه می توان گفت یا چه باید گفت . از منظر ما نظر ما :

1-باید گفته شود ، عدم در یافت حقوق های  معوقه کارگران ،  تاثیر ات ویرانگری بر زندگی یکایک کارگران  دارد.

2-کارگران مجبورند که به دلیل صرفجویی ، بخشی از اقلام غذایی خود را حذف نمایند.

3-کارگران در فاصله عدم دریافت حقوق ها ، به کارهای دوم و سوم روی آورند

4-کارگران در این فاصله با قرض کردن از این و آن و بدهکاری  بالا آوردن روزگار بگذرانند

5- در برابر این مشکلات موجود ، باید اعتراض را به فضای عمومی کشاند

6- با اینکه روشن است اغلب این کارگران قراردادی و پیمانی هستند و در هر اعتراضی آنان را به صف بیکاران سوق می دهد و خود این وضعیت به سیاست های عمومی رژیم بر می گردد.باید همین ویژه گی را بر جسته نمود و رسانه ای نمود

7- باید این موج اعتراضات را به مانند آنطح اعتصاب و اعتراضات اخیر بافق شاهد بودیم ، خود رژیم نیز لمس کند

8- باید در تبلغات خود به بیکاری عمومی و فلاکت آفریده شده که از زبان مسئولین نظام در می آید هم اشاره داشت . و خانواده ها را در گیر این امر نمود.هر چه دامنه این اعتراضات بیشتر باشد ، مبارزه کارگران بر سر دریافت حقوق های معوقه ، موثر تر خواهد بود.

9- باید تاکید بورزیم ، کارگران قرارداد سفید – موقتی – پاره وقت – و پیمانی آسیب پذیر ترند و این شتری است که فردا نیز درب خانه کارگر شاغل امروزی می نشیند . از اینرو همه باید در برابر این حق هم طبقه ای های خود بشکل مشترک و متشکل حرکت کنند و پشت هم باشند تا حرکت اعتراضی بزرگ بوجودآید . در همین رابطه باید اعلام کنیم : این سرنوشت همه است و باید همه در امر افشاء سیاست های دولت بمثابه بزرگترین کارفرما – هم دولت حسن روحانی و دستگاه ولایت و هم بخش خصوصی و واگذار شده –  بشکل  توامان مقصرند و این صدا باید منعکس گردد

10- نباید یادمان برود ، که مسئله حقوق های معوقه وقتی در فاصله دو هفته 21 مورد گزارش داریم ؛ خصلت نمای این عمل توسط کارفرمایان جنبه عمومی دارد و در این فضای عمومی باید همه در آن و دفاع از این حق مشارکت ورزند. از اینرو ریختن همه مردم و همه کارگران بر سر این موضوع خیلی مهم و حیاتی است.

11-هیچ کارگری نباید  به این بیاندیشد که من کار دارم و در استخدام هستم و به من مربوط نیست . در این راه همه هم سرنوشت هم اند و این شتری است که به درب خانه همه کارگران می نشیند . از اینرو همه و همه در این راه مسئولند و باید وسیع ترین کارزار ضد سیاست های رژِم بر علیه معوقه های کارگران را در دستور کار خود قررادهند

12- در این راه افزون بر موارد بالا، دولت بمثابه بزرگترین کارفرما و کارفرمای بخش خصوصی موظف اندکه جدا از بازپرداخت بدهی ها ، از بابت تاخیر در بازپرداخت به موقع حقوق کارگران ، محاسبه سود حاصل از در آمد را نیز بابت  بدهکاری های خود به کارگران مسترد دارند. یعنی جریمه هم به کارگران بپردازند .همه موارد بالا ، جدا از ایجاد تشکلات مستقل و بوجود آوردن کمیته های  دفاعی از  در امر یاری به دریافت به موقع حقوق ها . باید این ملاحظات و و دیگر موارد که کارگران در عمل اجتماعی و اعتراضی خود  بدان ها دست می یابند ، به کار بسته شود.

هم اکنون ماشاهد این هستیم که مربیان پیش دبستانی طی سه روز متوالی در برابر مجلس و نهاد های دولتی بدون دریافت کمترین پاسخ، اجتماع اعترضی دارند و شب گذشته را در مقابل وزارتخانه و آرامگاه خمینی سپری کردند تا بتوانند درد های نگفته خود را به گوش نا شنوای مسئولان برسانند .

وارسی حقوق های معوقه کارگران کارخانه های مختلف کشور را در چنین وانفسایی مورد بررسی قرار می دهیم .

لینک های خبری زیر در فاصله دو هفته اخیر فراهم آمده و تماما از مراجع سایت های رسمی مستقل و دولتی است . نگاهی کوتاه به سر تیر های آنها نشانه واگویی یک ورشکستگی تمام عیار امینت زندگی کارگران این کارخانه و مراکز کارگری و خدماتی را دردولت " تدبیر " برای سرمایه داران و" امید " برای سرمایه گذاران خارجی و ناامیدی و بی تدبیری برای کارگران و زحمتشکان ایران را به نمایش می گذارد.

1-*یکی از کارگران کشتی در شرکت نگین‌سبز خاورمیانه در بندرعباس از عدم پرداخت ۲۷ ماه حق بیمه کارگران و نبود تجهیزات ضروری و نیروی متخصص ایمنی در کشتی‌های لایروبی (هاپرساکشن) شرکت نگین سبز بندرعباس خبر داد.

2-*کارگران پروفیل ساوه در حال حاضر 5 ماه دستمزد معوقه از کارفرما طلب کارند

3-*کارگران کارخانه ایران برک در اعتراض به دریافت نکردن ۶ ماه حقوق، همزمان با سفر وزیر صنعت ومعدن به شهر جدید صنعتی رشت در مسیر عبور او در مقابل درب ورودی کارخانه تجمع کردند.

4-*دو هزار کارگر شهرداری بروجرد دو ماه حقوق نگرفته‌اند

5-*کارگران کارخانه «قند کامیاب» در شهرستان خمینی شهر اصفهان از تعویق دو نیم ماه حقوق کارگران و ادامه بلاتکلیفی ۱۵۰ نفر از کارگران در نتیجه نبود امکانات تولید در این کارخانه خبر داد.

6-*جمعی از کارگران بیکار شده پروژه «پل میان گذر» دریاچه ارومیه که زیر نظر شرکت «صنایع دریایی ایران صدرا» فعالیت دارند، با امضا، طوماری از پرداخت نشدن حدود ۹ ماه حقوق معوقه خود خبر می‌دهند.

7-*کارگران مرکز مخابرات فجر یاسوج با تجمع در این مرکز نسبت به پرداخت نشدن حقوق خود در 4 ماه گذشته اعتراض کردند.

8-*عدم پرداخت 6ماه حقوق کارگران کارخانه قند قهستان

9-*نماینده کارگران کارخانه «گسترش ماناساز»در شهرستان آبیک استان قزوین از تاخیر 3 ماهه در پرداخت حقوق 110 نفر از کارگران این کارخانه خبر داد.

10-*یکی از کارگران کارخانه شیشه «آبگینه» قزوین از پرداخت نشدن ۲ ماه حقوق کارگران این واحد تولیدی خبر داد

11-*اعتصاب کارگران کارخانه واگن پارس اراک ازاول شهریورتابه امروز تاکنون کارگران و کارکنان کارخانه واگن پارس اعتصاب کرده‌اند و خواستار توجه به مطالبات خود هستند.... در حال حاضر 30 درصد حقوق تیرماه و همچنین 100 درصد حقوق مردادماه هنوز پرداخت نشده است.

12-* به گزارش 11 شهریور ، تعدادی از کارگران شهرداری زابل ، در مقابل فرمانداری ویژه زابل دراعتراض به عدم پرداخت به موقع حقوق تحصن و تجمع کرده اند .یکی از کارگران حاضردرتجمع، عدم پرداخت به موقع حقوق کارگران شهرداری زابل را علت این تجمع عنوان کرد

13-*تجمع کارگران ماشین لنت در اعتراض به اخراج و ۱۵ ماه تعویق حقوق صبح امروز ۱۵ نفر از کارگران کارخانه «ماشین لنت سمنان» به همراه خانواده‌های‌شان در اعتراض به اخراج و مطالبات حقوقی معوقه در مقابل فرمانداری شهرستان سمنان تجمع کردند.

14-*کارگران شهرداری بابت ۲ ماه حقوق معوقه تجمع کردند .به دنبال تجمع روز گذشته کارگران خدماتی شهرداری در مقابل فرمانداری و چند نهاد‌های اداری منطقه زابل، مسئولان مربوطه وعده‌دادند که در خصوص۲ ماه حقوق معوقه این کارگران پیگیری‌های لازم را انجام دهند.

15-*کارگران پروژه نمک‌زدایی شرکت «پتروپارت» در خوزستان حقوق و مزایای اردیبهشت، خرداد، تیر و مرداد سال جاری را دریافت نکرده‌اند. ضمن اینکه در جریان اعتصابات کارگری سال گذشته، دو تن از نمایندگان کارگران اخراج شده‌اند.

16-*دبیر خانه کارگر زابل اعلام کرد: حقوق حدود پنج هزار کارگر شاغل در بخشهای تولیدی و خدماتی منطقه سیستان با 2 تا 6 ماه تاخیر پرداخت می‌شود.

17-*نماینده کارگران کارخانه «ایرانیت کرمان»  از تاخیر ۷ ماهه در پرداخت حقوق ۱۰۳ نفر از کارگران این کارخانه خبر داد

18-*کارگران سامان کاشی در اعتراض به تعویق ۳ ماه حقوق تجمع کردند . تعداد ۸۰  نفر از کارگران شرکت نگین سبز خاورمیانه بندر امام از ظهر امروز در اعتراض به تعویق ۳ ماه حقوق و محاسبه نشدن ۸ ماه بیمه در مقابل اداره کل بنادر و کشتیرانی اهواز دست به تجمع زدند.

19-*جمعی از کارگران شاغل در کارخانه «شهدآب ارومیه» با حضور در دفتر یک نهاد کارگری در این شهر، نسبت پرداخت نشدن ۷ ماه حقوق خود اعتراض کردند.

20-*جمعی از کارگران معدن زغال سنگ البرز غربی در اعتراض به دریافت نکردن دو ماه حقوق، صبح امروز همزمان با سفر استاندار گیلان به منطقه عمارلو در مسیر عبور او در مقابل درب ورودی معدن تجمع کردند.

21-*یکی از کارگران شرکت پیمانکاری پتروالکتریک در فاز ۱۷ و ۱۸ پارس‌جنوبی از عدم پرداخت ۳ ماه حقوق و مزایای کارگران این شرکت خبر داد.

لینک خبری حقوق های معوقه در وبلاگ کارگری راه کارگر

http://rahekargarnews.wordpress.com/2014/09/09/gile-238/