متن کامل پیام ۲۱ مارس عبداله اوجالان

کوردانه:  متن کامل پیام ۲۱ مارس عبداله اوجالان رهبر پ کا کا : سلام به خلقهای خاورمیانه و آسیای میانه که با یک همبستگی در سطحی عالی نوروز را در کنار یکدیگر جشن می گیرند .

سلام به برادری خلقها که با هیجانی مضاعف با خواست دمکراسی و خوشبینی، نوروز عصر اخیر را با نوروزهای جدید در کنار یکدیگر جشن می گیرند.

سلام به رهروان راه مقدس، کسانی که راه دمکراسی، آزادی و همسانی را هدف خود قرار داده اند.

سلام به ملتی که در امتداد سلسله کوههای زاگرس و توروس در میان رودخانه های دجله و فرات واقع در جغرافیای مزوپوتامیا و آناتولی نقش مادری برای تمدن روستایی و شهری ایفا کرد و از کهنترین اجتماعات است، سلام به ملت کرد.

این تمدن کهن هزاران ساله را کردها با همکاری و برادری جوامع همسایه به وجود آوردند و در کنار آنها در صلح و آشتی زندگی کردند. رودهای دجله و فرات برادران ساکاریا و مریچ و کوههای آگری و جودی دوستان کوههای کاچکار و ارجییس هستند. گووند و دلیلو از فامیل هورون و زیبک اند. قدرتهای فرادست همواره تلاش کرده اند که با مداخلات خارجی برای تأمین منافع گروه هایی با اعمال فشار و سیاستهای مختلف این جوامع کهن و متمدن را به دشمنان یکدیگر مبدل کنند و برای همین نیز همیشه سعی کرده اند که قدرتهایی در تضاد با حق و حقوق تشکیل دهند.

امپریالیسم غربی طی دو قرن اخیر با فتوحات جنگی و دخالتهای خارجی درپی آن بود که در خاورمیانه ذهنیت دولت- ملت را پیشبرد دهد و در این مسیر نیز با ترسیم مرزهای ساختگی، با بر روی کار آوردن حکومت های سرکوبگر در تلاش بودند خلقهای عرب، فارس، ترک و کرد را به دشمنی با هم وادارند.

اما دوره عقلیت سرکوبگری به پایان رسیده است و دیگر جوامع خاورمیانه و آسیای میانه هوشیار شده و به اصالت خویش بازمی گردند. این جوامع خواهان پایان جنگ های ریشه ای و جلوگیری از تعمیق اختلافات هستند.

صدها هزار و میلیونها انسانی که دل آنها با آتش نوروز روشن می شود و صحنه ها را با حضور خود پر می کنند دیگر خواهان برادری اند و بدنبال چاره یابی مسائل.

عصیانی که من در ابتدا به تنهایی در برابر نادانی و بردگی آغاز کردم با آرمان شکل دهی تفکری مبارز در برابر انواع سرکوبها و شکل دهی ذهنیت و روحی تازه بود.

من امروز شاهد آن هستم که فریاد من تا سطح قابل توجهی پیشرفت داشته است.

تقابل ما نه در مقابل هیچ ملت و دینیست و نه در تضاد با هیچ مذهب و گروهی.

جنگ ما در برابر ظلم، نادانی، بی عدالتی، عقب افتادگی و هرگونه فشار و ستمکاری بوده است. ما امروز دیگر برای ترکیه ای نوین، خاورمیانه ای جدید و آینده ای تازه هوشیار می شویم. فراخوان من به‌ جوانان است که با دل و جان پیشنهاد من را می پذیرند، حرف من با مادران مقدسی است که پیام مرا در عمق دل جای می دهند، سخن من با دوستانی است که با تمام وجود پیام من را تأئید می کنند و برای انسانهاییست که مشتاقانه به پیام من گوش فرا می دهند.

امروز دوره ای جدید آغاز می شود و از دوره مقاومت مسلحانه، دروازه ای بسوی مرحله سیاست دمکراتیک باز می شود. مرحله ای که عمدتا از موارد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شکل می گیرد. در این مرحله ذهنیتی که حقوق دمکراتیک، آزادی و برابری را اساس قرار می دهد مطرح خواهد بود. ما دهها سال از زندگی خود را فدای این ملت کردیم و بهای سنگینی نیز برای آن پرداختیم. این فداکاری و مبارزه بی دلیل نبوده‌ و از طریق آن کردها مجددا شخصیت ذاتی و هویت خویش را بازیافتند.

سلاحها بهتر است خاموش شوند چرا که دیگر به سطحی رسیده ایم که لازم است فکر و گزینه سیاسی در اولویت قرار گیرد.

پارادایم مدرنیسم که همه چیز را نادیده می گرفت، انکار می کرد و خارج از دور باقی می گذاشت دیگر به زوال خود رسیده و پایان یافته‌ است. خونهایی که ریخته‌می‌شوند خون ملتهای ترک، لاز، چرکس، کرد و همه انسانهای ساکن این جغرافیاست. من امروز در محضر میلیونها نفر که به سخنان من گوش می دهند اعلام می کنم که دیگر مرحله ای جدید آغاز می شود. ما اکنون به زمان چنان مهمی رسیده ایم که نیروهای مسلح ما به آنسوی مرزها عقب نشینی کنند. من مطمئنم کسانی که به من ایمان دارند و دلشان را برای من باز گذاشته اند حساسیت موضوع را درک کرده‌ و از آن دفاع خواهند کرد.

البته این نه یک پایان بلکه آغازی برای مبارزات سیاسی-دمکراتیک است.

این نه به معنای رها کردن مبارزات که به معنای تداوم آن به شیوه ای دیگر است .

تشکیل جغرافیای اتنیکی و تک ملتی از اهداف غیرانسانی مدرنیته سرمایه داری و به معنای انکار اصلیت و موجودیت ماست.

برای آنکه تمامی جوامع آناتولی و کردستان به مانند تاریخ گذشته شان قادر باشند همسان و صلح آمیز زندگی کنند مسئولیت بر عهده همگان است. به مناسبت این نوروز من می خواهم که دست کم به اندازه کردها؛ ترکمنها، آسوریان، اعراب و جوامع دیگر نیز اشعه های آزادی و برابری را همچون آزادی و برابری ذاتی خویش بپندارند.

خلق ترکیه باید متوجه باشند که اگر امروزه در آناتولی قدیم تحت نام ترکیه قادر به تداوم حیات هستند این را مدیون همکاری و برادری کردها و ترکها در هزاران سال هستند که تحت لوای برادری مسلمانان تشکیل دادند. در قوانین آنزمان انکار، عقب راندن و همسان سازی اجباری با توسل به حذف دیگری وجود نداشت. سیاستهای کاپیتالیستی مدرن صد ساله اخیر که حاوی فشار، ستم و آسیمیلاسیون است نیروی خود را از مردم نگرفته اما با این وجود مردم نتوانستند خود را از آن رها کنند.

این سیاستهای سخت تنها حاصل تلاش گروهی بود که تمام حقوق و تاریخ برادری را انکار می کردند. ولی در عصر امروز این تلاشهای ضدحقوقی بخوبی تحلیل شده اند. برای پایان یافتن این ستم من دعوت می کنم هر دو نیروی اصلی و استراتژیک خاورمیانه دست در دست هم قرار دهند و طبق تاریخ و فرهنگ کهن خود مدرنیته ی دمکراتیک را تأسیس نمایند.

دوره دیگر دوره اختلاف، جنگ و تنش نیست بلکه دوره اتفاق، همکاری و مهرورزی به یکدیگر و بخشش است.

ملت کرد و ترک در کنار یکدیگر برای آزادی جنگیدند و در چاناکالا در کنار یکدیگر شهید شدند. در سال ۱۹۲۰ نیز مجلس بزرگ ترکیه با همکاری کردها و ترکها تأسیس شد. واقعیت تاریخی مشترک ما چگونگی آینده مشترک ما را نیز تعیین کرده و طرحهای مشترک ما را می طلبد. روحیه تأسیس مجلس ترکیه امروز نیز عصر ما را روشن خواهد کرد.

خوب است که همه جامعه در نظام مدرنیته ی دمکراتیک جای بگیرند؛

نمایندگان جوامع تحت ستم، نمایندگان طبقات و فرهنگها؛ فراخوان من آنست که تنها راه رهائی طبقات زیر دست، زنان، مذهب، طریقت و تمامی جامعه و گروههای فرهنگی دیگر که از دایره خارج مانده اند، از این وضعیت، جای گرفتن در مدرنیته ی دمکراتیک است.

خاورمیانه و آسیای میانه به دنبال آن هستند که مطابق با جوهره تاریخی خود سیتسمی امروزی و دمکراتیک تشکیل دهند. در این جریان بیش از نان و آب به جستجو و تحقیقات برای مدلی که همه بتوانند در آن آزادانه و برابر زندگی کنند وجود دارد. برای دست یافتن به چنین مدلی پیشاهنگی فرهنگهای موجود در جغرافیای مزوپوتامیا و آناتولی غیرقابل انکار است.

همانطور که در مدتی نه چندان دور کردها و ترکها در چارچوب میثاق ملی دست به مبارزات آزادیخواهانه زدند امروز هم چنین روابطی می تواند در ابعادی گسترده تر برقرار شوند.

با وجود همه اشتباهات و قصورات نود ساله اخیر بار دیگر تمامی جوامع زیر دست و ضربه دیده که با مصیبتهای فراوانی روبرو مانده اند سعی در ایجاد مدلی جدید دارند.

بر خلاف میثاق ملی، کردها تقسیم شدند و امروز در جمهوری عراق و سوریه با سختیها و مسائل بسیار روبرو ماندند. من خلقهای کرد، ترکمن، آسوری و عرب را دعوت می کنم که زیر چتر ‹کنفرانس همکاری ملی و صلح› به گفتگو درباره‌ حقایق خود بنشینند و قادر به درک یکدیگر باشند.

در برابر سیاست تقابل با یکدیگر ما برادری را پیش می کشیم و در برابر سیاست انشقاق نیز اتحادیه خلقها را تشکیل می دهیم.

کسانی که قادر به قرائت صحیحی از این دوره نباشند به زباله دان تاریخ می روند، کسانی که در برابر حرکت آب مقاومت کنند نیز سرنوشتی مشابه دارند.

خلقهای خاورمیانه از جنگ و تنش و جدایی و انشقاق خسته شده اند و از این رو می خواهند بر روی ریشه و روان خود با همکاری و مساعدت، دست در دست هم دوباره پا بگیرند.

این نوروز مژده ای برای همه ماست؛

حقایقی که در داستانهای حضرت موسی، حضرت عیسی و حضرت محمد جای دارند امروز با مژده ای نو وارد زندگی می شوند و انسانیت به دنبال آن است که فطرت خود را باز یابد.

ما منکر همه دستاوردهای تمدن امروزه‌ غرب نیستیم و از جوانب روشنفکری، برابری طلبی و دمکراتیک آن سود می گیریم، ما با تلفیقی از تفکرات خود و غرب، عنصر دیگری ساخته و وارد حیات می کنیم.

امید تلاشی نو، اندیشه‌ و آرمان، و توسعه‌ سیاست دمکراتیک کمپین جدیدی از دمکراتیزاسیون را آغاز کرده‌ است.

در پایان درود می‌فرستم به‌تمام آنانیکه‌ به‌ این روند نیرو بخشیده‌ و از حل دمکراتیک و صلح حمایت می‌کنند.

درود بر آنانیکه‌ برای برادری، یکسانی، دمکراسی و آزادی قبول مسئولیت می‌کنند.

عبدالله‌ اوجالان ۲۱ مارس ۲۰۱٣ زندان امرالی