بیانیه  تشکل های کارگری پیرامون افزایش دستمزد

 شایسته پشتیبانی است

مریم محسنی

هفت تشکل کارگری با انتشار بیانیه ای، در بیست و یک بهمن ماه، خواستار افزایش دستمزد کارگران شدند. در شرایطی که جناحی از رژیم سعی می کند  مبارزه برای افزایش دستمزد را از طریق سوار شدن بر نارضایتی کارگران  از پایین بودن سطح  دستمزد مصادره کند، اقدام مستقل برای طرح دستمزد کارگران در سطح جامعه اقدامی مثبت و شایسته پشتیبانی است . تشکل های کارگری بر مهم ترین مشکلات کارگران از قبیل بیکارسازی های گسترده، وضعیت اسفبار بیمه های تامین اجتماعی،  تحمیل قراردادهای موقت و سفید امضا و گسترش شرکت های واسطه ای و پیمانکاری دست گذاشته اند  و با یاد آوری وضعیت دشوار و مشقت بار کارگران، خواستار افزایش دستمزد کارگران به بالاتر از خط فقر شده اند.  و خاطر نشان کرده اند که حق خود می دانند   که در صورت تأمین نشدن چنین خواستی، هر اقدامی را که برای پیش برد این امر خطیر مناسب تشخیص می دهند، در دستور کار گذارده و برای آن مبارزه کنند.  در شرایطی که سطح زندگی کارگران هر روزه بیشتر سقوط می کند، پیش کشیدن بحث دستمزد در  سطح جامعه می تواند بخش های مختلف جامعه را  با مشکلات معیشتی طبقه کارگر درگیر کرده  و بخش هایی از فعالین اجتماعی را نیز به پشتیبانی از درخواست های کارگری بکشاند. علاوه بر این، اتحاد عمل در میان  فعالین کارگری، میسر و ممکن بودن اتحاد در میان  نیروی کار را  یادآوری می کند و  پژواک  اتحاد عمل در میان فعالان کارگری می تواند  در میان  بخش های مختلف طبقه کارگر، امیدواری به  اتحادی گسترده تر را ایجاد کند. اتحاد عمل این ضرورت را که برای بهبود وضعیت کارگران، تقویت اردوی کار لازم است  وضرورت دارد  بخش های مختلف کارگران بهم نزدیک شوند را ،  به میان می کشد .

در وضعیتی  که بسیاری  از اعتراضات کارگری زمان طولانی ادامه پیدا می کنند و همزمان شاهد فروکش تعرض به سطح زندگی و معیشت کارگران و مزد و حقوق بگیران هم  نیستیم، اتحاد عمل هایی از نوع بیانیه مشترک هفت تشکل کارگری یک گام ضروری در ایجاد پوشش موثرتر در سایر زمینه های مطالبات کارگری است . گسترش اتحاد عمل تشکل های مستقل کارگری متضمن این پیام به بدنه کارگری نیز هست که در مقابل کارفرمایان دولت و سرمایه داران ، کارگران چاره ای جز اتحاد و تشکل ندارند. هر ساله خانه کارگر، در زمان بحث حداقل دستمزد سعی می کند  نارضایتی کارگران از میزان دستمزد را مصادره کند و به عنوان پایه ای برای تثبیت خود  در چانه زنی های درون حکومتی، از آن  استفاده کند. خانه کارگر خود را به عنوان نماینده کارگران در شورایعالی دستمزد جا زده و نارضایتی کارگران را  وجه المصالحه قرارمی دهد  تا از این طریق بر سکوهای هر چه بیشتری از قدرت تکیه زند . بیانیه تشکل های کارگری در مورد افزایش دستمزد کارگران، زمین زیر پای این عوامفریبان رو داغ می کند و امکان می دهد  کارگران بتوانند  صدای متفاوت تشکل های مستقل کارگری را بشنوند.

ما با رژیمی روبرو هستیم که درست در شرایط بحران و رکود اقتصادی، بخش حاکمیتی بودجه اش سی و پنج درصد افزایش پیدا  می کند. یعنی هزینه نهادهای امنیتی،  نظامی،  دولتی را سی و پنج در صد افزایش میدهند. اما همین دولت به عنوان بزرگ ترین کارفرما در بودجه سال نودوپنج هیچ تمهیدی مالی برای پرداخت دستمزدهای معوقه کارگران ندیده است . یک قلم ، برای حوزه علمیه پانصد و هشتاد و دو میلیارد تومان بودجه در نظر گرفته اند. همین یک قلم کافی است   مشخص کند که با این پول می شود  حداقل حقوق کارگران  سه برابر نرخ افزایش کنونی ، اضافه شود. اما  وقتی به کارگران  می رسند، از هزینه بالای نیروی کار حرف می زنند تا جایی که همین قانون کار نیم بند را هم مانع سرمایه گذاری می دانند. و هیچ نوع تشکل مستقل کارگری را بر نمی تابند. در شرایطی که تشکل کارگری تحمل نمی شود و دشواری های بسیاری بر سر راه اتحاد و همبستگی بین بخش های مختلف نیروی کار وجود دارد، هر نوع اقدام متحدانه از نوع اتحاد عمل تشکل های کارگری، قدمی مهم  در مسیر  تشویق اتحاد صنفی و طبقاتی و ایجاد تشکل های مستقل کارگری در میان کارگران است .

  می دانیم که هر چه تشکل های مستقل کارگری بیشتر و نیرومندتر و اتحاد عمل میان آن ها  گسترده تر باشد،  قدرت چانه زنی کارگران در برابر سرمایه داران هم بیشتر می شود. تشکل مستقل صنفی ضامن حداقل دستمزدی متناسب با رفع نیازهای معیشتی کارگران است . آن  جا که سرمایه در مقابل کارگران صف آرایی می کند، نیروی کار هم باید همبستگی میان  خود را  گسترش دهد. ترکیب شورایعالی دستمزد هر ساله بیانگر آن است  که برای کلاه گذاشتن سر کارگران، چطور نمایندگان کارفرمایان سرمایه داران و دولت بهم نزدیک می شوند تا با اعلام رقم قلابی افزایش دستمزد متناسب با نرخ تورم، حاصل دسترنج کارگران را به جیب خود بریزند. در  اینجا بخش های مختلف نیروی کار راهی ندارند جز این که بهم نزدیک بشوند و مبارزه برای افزایش دستمزد را گسترش دهند.

جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ برابر با ۱۹ فوريه ۲۰۱