بیانیه
سندیکای
کارگران شرکت
واحد
به
مناسبت اول
ماه مه روز
جهانی کارگر
با
گرامی داشت
خاطره تابناک
کارگران جان
باخته جنبش
کارگری شهر
شیکاگو که در
بزرگداشت آنها
اول ماه مه به
روز جهانی
کارگر نام
گذاری و در
تاریخ عدالت
خواهی
جاودانه شد.
ما این
روز گرامی را
به همه
کارگران و
زحمت کشان و
کوشندگان راه
عدالت و رهایی
انسان از
چنگال
استثمار صمیمانه
شادباش می
گوییم
.
بنا
بر سنت های
مبارزاتی
افزون بر صد
سال سازمانهای
سندیکایی و
دیگر مجامع و
تشکل های کارگری
جهان مبارزات
و اعتراضات
عدالت
خواهانه مداوم
خود را در اول
ماه مه به اوج
رسانده و
فریاد حق
طلبانه خود را
به گوش
جهانیان و
دولت های
سرمایه سالار
می رسانند .
کارگران و
زحمت کشان و
عدالت دوستان
این سرزمین
نیز طی دهها
سال ،همراه و
هم صدا با
کارگران جهان
خواسته ها و
حقوق پایمال
شده خود را از حاکمان
طلب کرده و
برای ایجاد
جامعه ای با
معیار های
عدالت
اجتماعی جان و
تن فرسوده اند.
بر
پایه این آیین
انسانی ما
همراه با
اعتراض علیه
همه سرکوب گری
های وحشتناک
حقوق کارگری و
همه بی عدالتی
های جاری
خواسته های
خود را از حاکمیت
بدین شرح
اعلام می کنیم :...
با
گرامی داشت
خاطره تابناک کارگران
جان باخته
جنبش کارگری
شهر شیکاگو که
در بزرگداشت
آنها اول ماه
مه به روز
جهانی کارگر
نام گذاری و
در تاریخ
عدالت خواهی
جاودانه شد.
ما این
روز گرامی را
به همه
کارگران و
زحمت کشان و
کوشندگان راه
عدالت و رهایی
انسان از چنگال
استثمار
صمیمانه
شادباش می گوییم .
بنا
بر سنت های
مبارزاتی
افزون بر صد
سال سازمانهای
سندیکایی و
دیگر مجامع و
تشکل های کارگری
جهان مبارزات
و اعتراضات
عدالت
خواهانه مداوم
خود را در اول
ماه مه به اوج
رسانده و فریاد
حق طلبانه خود
را به گوش
جهانیان و
دولت های
سرمایه سالار
می رسانند .
کارگران و
زحمت کشان و
عدالت دوستان
این سرزمین
نیز طی دهها
سال ،همراه و
هم صدا با
کارگران جهان خواسته
ها و حقوق
پایمال شده
خود را از
حاکمان طلب
کرده و برای
ایجاد جامعه
ای با معیار
های عدالت
اجتماعی جان و
تن فرسوده اند.
بر
پایه این آیین
انسانی ما
همراه با
اعتراض علیه
همه سرکوب گری
های وحشتناک
حقوق کارگری و
همه بی عدالتی
های جاری
خواسته های
خود را از
حاکمیت بدین
شرح اعلام می
کنیم
:
1-به
رسمیت شناختن
و رعایت حقوق
سندیکایی
همچون ، تجمع
، راه پیمایی
،
اعتصاب،گردهم
آیی و دیگر
اشکال
اعتراضی و
پایان بخشیدن
به هر نوع سرکوب
فعالان حقوق
کارگری توسط
دستگاه های
رنگارنگ
مختلف
اطلاعاتی و
امنیتی
2-آزادی
همه کارگران
زندانی مدافع
حقوق کارگری و
اعاده همه ی
حقوق پایمال
شده ی آنان و
همچنین آزادی
همه
زندانیانی که
در دفاع از
حقوق مردم
ایران زندانی
و یا دچار حصر
و سلب آزادی
شده اند ، ما
همچنین حمله
به زندانیان و
ضرب وشتم آنها
را شدیدا"
محکوم و
خواهان
محاکمه و
مجازات دستور
دهندگان و
حمله کنندگان
هستیم
.
3-گسترش
فقر و فلاکت و
بیکاری و شکاف
طبقاتی ناشی
از اجرای
سیاست های
آزاد سازی
قیمت ها و گسترش
خصوصی سازی بر
مبنای روش های
صندوق بین المللی
پول و بانک
جهانی که
نتایج شرم
آمیز آنرا حتی
در کشورهای
اروپاییشاهد
هستیم محکوم
کرده و خواستار
حمایت های همه
جانبه
اقتصادی و
اجتماعی از
کارگران و
زحمت کشان و
اقشار ضعیف
اجتماعی که به
علت گناه کاری
مدیران گرفتار
شده اند هستیم .
4-ما
ضمن اعتراض
شدید علیه حداقل
دستمزد سال 1393
خواستار
تجدید نظر در
این مصوبه و
تعیین دستمزد
امسال بر پایه
تامین هزینه
یک خانوار
کارگری
بر مبنای
ماده 41 قانون
کار هستیم .
5-ما
خواهان
پرداخت فوری
حقوق و دستمزد
معوقه کارگران
و تامین امنیت
شغلی و لغو
قراردادهای اسارت
بارسفید امضا
و موقت و
انحلال شرکت
های
پیمانکاری
هستیم
6- بازگشت
به کار و
اعاده حقوق
فعالان
سندیکایی آقایان
حسن سعیدی ،
وحید
فریدونی،
ناصر محرم زاده
و حسین کریمی
سبزوار که در
دفاع از حقوق کارگران
بی کار و
هکچنین اعاده
حقوق آقایان علی
اکبر پیر هادی
و حسن کریمی
را که در جریان
اعتراضات
کارگری از
حقوق حقه خود
محروم شده اند
را خواهانیم .
7-کشتار
، معلول و
مجروح شدن روز
افزون
کارگران در
حوادث حین کار
را محکوم کرده
و مسئول و مقصر
اصلی این
وضعیت اسفناک
را وزارت کار
می دانیم و در
این رابطه
خواستار
رعایت
استاندارد های
ایمنی کار در
محیط کار و
مخصوصا" جاده
ها می باشیم.
8-ما
خواهان یک
زندگی شایسته
و رفع هر گونه
تبعیض و
نابرابری
برای
بازنشستگان
کارگری و
لشگری و کشوری
می باشیم و
اجرای طرح
بیمه سلامت را
از طریق دست
اندازی به
منابع و
امکانات مالی
کارگران در
سازمان تامین
اجتماعی را
محکوم می کنیم
و خواهان
محاکمه فوری و
علنی قاضی
مرتضوی به
دلیل حیف و
میل اموال کارگران
هستیم
.
9-به
منظور
جلوگیری از پایمال
شدن حقوق جمعی
کارگران نظیر
آنچه که در سازمان
تامین
اجتماعی روی
داد ما خواهان
حضور موثر
نهادها و
نمایندگان
واقعی
کارگران در مراکز
تصمیم گیری
کلان به ویژه
مراکز امور
کارگری و
بازنشستگان
کارگری هستیم
و مسئول اجرای
این خواسته به
حق را وزارت
کار می دانیم .
10-در
راستای دفاع
از کودکان کار
و لغو کار
کودکان ما
خواستار
رعایت واقعی
منشور بین
المللی حقوق
کودک می باشیم
و ضمن محکومیت
مسئولان مربوطه
از همه
نهادهای
مدافع حقوق
کودک سپاسگزار
و از آنان می
خواهیم فشار
های اعتراضی
خود را بر
مسئولان
افزایش دهند .
11- اول
ماه مه روز
جهانی کارگر
باید از حالت
یک تعطیلی خاص
کارگران به یک
تعطیلی کامل و
رسمی نظیر دیگر
تعطیلات
عمومی ارتقا
یافته و همراه
با تعطیلی
سراسری حق
برگزاری
مراسم این روز
توسط سندیکاها
و مجامع
کارگری مستقل
برسمیت شناخته
شود
.
12- بازنده
اصلی جنگ و
خون ریزی و نظامی
گری طبقه
کارگر و زحمت
کشان و اقشار
ناتوان
اجتماعی
هستند
بنابراین ما
نیز همراه و هم
صدا با همه
کارگران و
زحمت کشان و
صلح دوستان
جهان خواهان
پایان جنگ و جنگ
طلبی و گسترش
صلح و عدالت و
آزادی در
سراسر جهان
هستیم
.
13- با
سپاسگزاری از
پشتیبانی
صادقانه سازمان
های بین
المللی و دیگر
سندیکاها و
مجامع کارگری
و عدالت خواه
که از
اعتراضات و
حقوق کارگران
ایران دفاع
نمودند در
اتحاد با آنان
یکبار دیگر
همبستگی و
حمایت خود را
از مبارزات حق
طلبانه
کارگری در همه
کشور ها اعلام
و سرکوبگری
این مبارزات
را محکوم می
کنیم
سندیکای
کارگران شرکت
واحد
اتوبوسرانی
تهران و حو مه
اول
ماه مه دو
هزار وچهارده
برابر با
یازده اردیبهشت
هزار و سیصد و
نود و سه
==========================
بیانیه
رضا شهابی
به
مناسبت روز
جهانی کارگر
خواهران
و برادران
کارگرم در
ایران
امروز،
روزی است که
به نام ما نام
گذاری کرده
اند. ممکن است
شاخه گلی، تکه
ای شیرینی در
محل کارمان به
ما هدیه دهند یا
حتی زودتر از
همیشه از سر
کار مرخص
شویم! اما آیا
این است همه ی
آن چیزی که
بناست این روز
بزرگ به یاد
ما بیاورد؟
نه، به هیچ
وجه. ما بناست
به یاد آوریم
که فارغ از زن
و مرد، ترک،
فارس، کرد،
بلوچ، عرب و
عجم، بی سواد
و با سواد، با
سابقه و بی
سابقه و ... همه
فرزندان
دردهایی
مشترکیم! درد
بیکاری، درد
دستمزد ناچیز،
درد
قراردادهای
ظالمانه
موقت، درد نداشتن
تشکل مستقل
کارگری، درد
شرمساری
مقابل فرزندان
و خانواده و ....
از شما
می پرسم چاره
درد مشترک در
چیست؟
دوستان
عزیزم
آیا
غیر از این
است که هر
ساله با
افزایش تورم در
قیاس با وضع
دستمزدها (
تازه اگر به
موقع پرداخت
شود) ما ذره
ذره همین اندک
زندگی را هم
داریم از دست
می دهیم؟
آیا
غیر از این
است که دردهای
مشترکی که بدانها
اشاره کردم،
بدیهی ترین
حقوق حقه هر
انسانی است؟
آیا
غیر از این
است که تاریخ
به ما یاد
داده است که "
حق گرفتنی
است"؟
آیا غیر از
این است که با
سکوت و یک جا
نشستن وضعیت
خود و خانواده
مان هر سال
بدتر می شود؟
نباید
اجازه دهیم که
برای خواستن
این بدیهی ترین
حقوق انسانی
ما را بگیرند
و بزنند و
بکشند.
ما
پر جمعیت ترین
گروه نه در
ایران، که در
جهانیم.؛ و من
به همین
اعتبار می
خواهم با
تمامی کارگران
جهان نیز سخن
بگویم:
هم
طبقه ای های
عزیز؛ رفقا!
بیش
از دو قرن است
که از نبرد
طبقاتی ما
علیه نظام
سرمایه داری
می گذرد. خون
ها داده ایم،
رفیقانی بس
گرانمایه را
از کف داده
ایم؛
دستاوردهایی
داشته ایم و
در عین حال
عقب نشینی
هایی.
پیشروان
جنبش کارگری
درست گفته اند
که مسئله این
نیست که
سرمایه داری
چقدر قدرتمند
است، مسئله
این است که ما
چرا به قدرت
اتحادمان پی نمی
بریم.
کافی است
دست یاری به
سوی هم دراز
کنیم تا تبدیل
به زنجیری
شویم که
گسستنش ممکن
نیست. ما یک
نفر کارگر
تنها و بیچاره
نیستیم. ما یک
گروه کوچک همکار
در یک محیط
کار نیستیم،
ما طبقه
کارگریم، و
اجازه
نخواهیم داد
که نظام
استثمارگر
سرمایه داری
در هر جای
جهان، زنده
ماندن در شرایطی
حیوانی را به
ما تحمیل کند.
در
زبان فارسی
شعری هست که
می گوید:
وه!
چه
نیروی شگفت
انگیزیست
دست
هایی که به هم
پیوسته است
بیاییم
نیروی شگفت
انگیز این
دستها را
آشکار کنیم.
روز
کارگر مبارک
رضا
شهابی زکریا
زندان
اوین، بند ۳۵۰
۹ اردیبشت
۱۳۹۳