اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

تهاجم سرکوبگرانۀ حاکمیت تاریک اندیش اسلامی

را با گسترده ترین همبستگی مردمی در هم بشکنیم!

به گزارش «سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه»، امروز پنجشنبه ۸ آذر ۱۳۹۷، علی نجاتی از اعضای این سندیکا با هجوم ماموران امنیتی و نیروی انتطامی به منزل اش بازداشت شد. ماموران هیچ نوع حکمی نداشته و در مقابل درخواست علی نجاتی و خانواده برای  ارائه حکم، انان را مورد ضرب و شتم قرار داده اند که  به دلیل فشار عصبی و مشکلات قلبی، حال علی نجاتی  بد شده، اما علیرغم آن، وی و پسرش پیمان نجاتی را دستگیر کرده اند. پیش از این نیز ماموران حکومتی با حکم جلب سیار دادگاه ، روزسه شنبه ۶ آذر ۱٣۹۷  برای دستگیری علی نجاتی رئیس اسبق و عضو کنونی سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه به منزل مسکونی وی هجوم برده بودند که به علت عدم حضور وی، موفق به دستگیری اش نشدند. از سوی دیگر خبر می رسد که  نیروهای امنیتی پس از بازداشت اسماعیل بخشی وی را مورد ضرب و شتم و شکنجه شدید قرار داده اند که  از ناحیه سر و صورت ضربات متعددی به وی وارد شده ، به نحوی که صورتش کبود و متورم و دچار خونریزی شدید معده شده است. گفته می شود، نیروهای امنیتی وی را در بیمارستان سپاه در اهواز بستری کرده اند و هنوز خبری از اسماعیل بخشی در دست نیست. لازم به تاکید است که از سرنوشت سپیده قلیان، زن جوان خبرنگاری که در شوش دستگیر شده هم تاکنون خبری در دست نیست. هم زمان با این موج سرکوب ها در هفت تپه ، «شوراهای صنفی دانشجویان کشور» با انتشار بیانیه ای، خبر داده اند:« در پی تحصن دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل برای مطالبات مشخص صنفی شان، چنان تماس های تهدیدآمیزی با خانواده های ایشان صورت گرفته که برخی خانواده ها را مضطرب و ترسان از شهرهای دیگر به درب دانشگاه کشانده است. همین اتفاق برای فعالین صنفی دانشگاه تهران رخ داده‌؛ نهادهای امنیتی چندین بار اقدام به تماس با خانواده های فعالین مختلف و تهدید به دستگیری کرده اند. این نوع اقدام دستگاه امنیتی علاوه بر آن که از اساس محکوم است شیوه ای بسیار ضداخلاقی و ضد انسانی نیز هست، چرا که تلاش میکند با نگران کردن و ترساندن خانواده هایی که به دلیل دوری از فرزندانشان و محیط دانشگاه، تصویر درستی از کنش ها و مطالبات ندارند سعی در خفه کردن صدای مطالبات به حق دانشجویان داشته باشند. از سویی دیگر با باز نگهداشتن پرونده های کمیته انضباطی در دانشگاه تربیت مدرس پس از تجمعی صنفی در سال ٩۵ و همچنین تماس های نهاد امنیتی در ماه گذشته، سعی در محدودسازی و سرکوب فعالیت های فعالان صنفی داشته اند. در همین اثنا احضارهای گروهی به کمیته های انضباطی برخی دانشگاه ها مانند دانشگاه علامه طباطبایی در جریان است.»

شکل گیری حمایت های گسترده  و سراسری تمامی بخش های جامعه از مبارزات چند هفته ای کارگران نیشکر هفت تپه در شوش و فولاد اهواز، و تجلیل از مقاومت و مبارزه شان و حمایت و پشتیبانی از خواست های بر حق شان، مقامات حکومتی و نهادهای امنیتی رژیم را به وحشت انداخته است. آنها برای مقابله با این مبازره درخشان و امید بخش و این حمایت و همبستگی ستایش برانگیز، به جای پاسخ به خواست های کارگران، راه سرکوب را در پیش گرفته اند. بازگرداندن صاحب خصوصی شرکت ، منحل کردن شورای کارگری کارخانه، مذاکرات با برخی از نمایندگان و دادن وعده های سرخرمن و سپس دستگیری و فشار بر فعالان کارگری شیوه های به کارگرفته شدۀ مقامات سرکوبگر امنیتی است و وظیفه خاتمه دادن به این مبارزات درخشان را بر عهده دارند. همین سیاست سرکوبگرانه را در دانشگاه های کشور نیز شاهد هستیم که در بیانیه «شوراهای صنفی دانشجویان کشور» بر آن تاکید شده است.  پیش از این نیز با دستگیری فعالان صنفی معلمان روبرو بوده ایم که «شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران» را بر آن داشته تا با صدور بیانیه ای اعلام کند: «در صورتی که دولت و مجلس  تا  یک هفته ی دیگر از تاریخ انتشار این بیانیه  ( ۷ آذر ۹۷) ؛ هیچ گامی برای رفع مشکلات برندارند و همکاران ما همچنان در زندان بمانند، شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، چاره ای ندارد تا از خانواده دانش آموزان کمک بخواهد و فراخوان اعتراضی گسترده بدهد.چرا که مطالبات امروز فرهنگیان و شورای هماهنگی، مطالبات اکثریت جامعه ایران است».

 مبارزات کنونی بخش های گوناگون جامعه، کارگران، معلمان، پرستاران، دانشجویان، بازنشستگان و کشاورزان چند خواست مشخص را به پیش صحنه مبازرات طبقاتی کشانده است؛  توقف خصوصی سازی ها، مشارکت کارگران در اداره شرکت ها،  پرداخت حقوق و دستمزد بالای خط فقر و حذف کامل پدیده شوم حقوق های معوقه، مقابله با کالائی سازی آموزش ، بهداشت و درمان، مشارکت معلمان و دبیران برای اداره مدرسه و پیگیری مطالبات از طریق جمعی و شورایی، پرداخت حقوق بازنشستگی بالای خط فقر و سازماندهی تامین اجتماعی فراگیر و  کارآمد، تاکید بر حق تشکل یابی مستقل و سراسری و حق اعتصاب همراه با ایجاد صندوق های کمک به اعتصاب کنندگان  و خانواده های زندانیان کارگران و زحمتکشان و مبارزه برای آزادی تمامی فعالان کارگری و صنفی زندانی و تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی. این ها خواست هائی است که نه تنها حاکمیت جهل ، تاریکی و چپاول را به وحشت انداخته بلکه تمامی اپوزیسیون موج سوار مُبلّغ سینه چاک نظم سرمایه دارانه و بازار آزاد هار و گوش به فرمان قدرت های جهانی و منطقه ای را نیز سراسیمه کرده است.

در چنین شرایطی سازماندهی اعتراضات گسترده، سراسری و همه جانبه در ایران و جهان برای مقابله با موج سرکوبگری های حاکمیت تاریک اندیش و مرتجع و بسیج گسترده ترین  حمایت از مبارزات و  مطالبات کارگران هفت تپه، کارگران فولاد، معلمان، کشاورزان، دانشجویان و بازنشستگان، توسط بخش های مختلف طبقه کارگر و همه مردم کشور، تقویت همبستگی میان مبارزات بخش های گوناگون طبقه کارگر ایران، کارزار گسترده و هم آهنگ برای آزادی همه دستگیرشدگان اعتراضات هفت تپه،علی نجاتی، اسماعیل بخشی و سپیده قلیان، ، معلمان آزادۀ دستگیرشده، محمدرضا رمضانزاده،  حسین رمضانپور،  علی فروتن،  امید شاه محمدی،  پیروز نامی،  علی کروشات و  محمدعلی زحمتکش؛  دانشجویان زندانی، دراویش مبارز زندانی و همه زندانیان سیاسی وعقیدتی، یک وظیفه انسانی و انقلابی است. تهاجم سرکوبگرانۀ حاکمیت تاریک اندیش اسلامی را باید با گسترده ترین همبستگی مردمی در هم شکست.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

پنجشنبه ۸ آذر ۱۳۹۷ برابر با ۲۹ نوامبر ۲۰۱۸