یادداشت کارگری

بازداشت های تازه و اهمیت تشکیل کمیته های دفاع از فعالین کارگری

رضا سپیدرودی

تشدید محاصره اقتصادی ایران، فضای تهدیدات جنگی، سقوط آزاد ریال در برابر دلار، گرانی سرسام آور قیمت ها و نارضایتی عمیق مردم ایران از وضع جهنمی موجود، رژیم اسلامی را واداشته است تا یک دور دیگر تیغ سرکوب خود را تیزتر کند.  جمهوری اسلامی همیشه رژیم سرکوب بوده است، اما هر وقت که خود را در خطر بیشتر دیده و پایه هایش را لرزان تر حس کرده با وحشی گری بیشتری چنگ و دندان نشان داده است. رکورد زنی در اعدام ها از اول سال جاری میلادی تا امروز، بازداشت های دسته جمعی قربانیان آسیب های اجتماعی در محلات فقیرنشین و در مناطق جنوب شهر و بازداشت گسترده فعالین عرصه های مختلف اجتماعی برخی حوزه های سرکوب در روزهای اخیر است. این میان فعالین کارگری نیز در امان نمانده اند و طی یک هفته اخیر مظفر صالح نیا و شریف ساعدپناه پس از احضار به وزارت اطلاعات بازداشت شدند. یک فعال کارگری دیگر به نام مجید حمیدی نیز به دادگاه و بازپرسی فرار خوانده شد.  گزارش منابع خبری کارگری همچنین نشان می دهد که یک فعال کارگری در فیروزکوه به نام محمد حسینی هم بازداشت شده است.

 اعمال فشار بر فعالین کارگری و برخوردهای امنیتی با آنان در حالی صورت می گیرد که پس از تشکیل کمیته دفاع از رضا شهابی، از سوی تشکل ها و فعالین کارگری گرایش های مختلف، بر لزوم ایجاد کمیته های حمایت از سایر فعالین کارگری اسیر تاکید شده بود. دستگیری های جدید اهمیت تشکیل کمیته های حمایتی ای را که بتواند به شکل متمرکز پشتیبانی هر چه گسترده تری را از سوی همه فعالین و حامیان جنبش کارگری در داخل و خارج از کشور به دست آورده و موقعیت این فعالین را زیر نورافکن رسانه ای قرار دهد، آشکار کرده است. تجربه مثبت تشکیل کمیته دفاع از رضا شهابی نشان می دهد که خانواده، اقوام، دوستان، یاران، همکاران و فعالین کارگری با تجربه و دردآشنا می توانند جمعی موثر تشکیل دهند و صدای حق طلبی و مظلومیت فعالین اسیر را رساتر سازند. تجمع حدود ۹۰ نفر شامل خانواده های فعالین بازداشتی مظفر صالح نیا و شریف ساعدپناه به همراه جمعی از کارگران و خانواده های آنان در شهر سنندج از ساعت ۹ صبح تا ۱۱ قبل از ظهر روز ۲۰ دی ماه در مقابل دادگاه انقلاب سنندج نشان می دهد که اگر قرار باشد دستگاه امنیتی رژیم آنان را هم بی دلیل در زندان نگاه دارد و از پرونده سازی های خود دست برندارد، شرایط برای تشکیل کمیته دفاع از آنان فراهم است

کمیته دفاع از رضا شهابی به سهم خود نسبت به بازداشت مظفر صالح نیا و شریف ساعدپناه که خود از حامیان این کمیته بوده اند واکنش نشان داده است. واقعیت این است که همکاری برخی از فعالین بازداشتی با تشکل های کارگری نمی تواند دو واقعیت را پوشیده سازد. نخست این که این همکاری یا عضویت، امر دفاع از حقوق آنان را نه تنها محصور و مقید به تشکلی که با آن همکاری کرده اند نمی سازد، بلکه عملا آزمونی است برای تشکل مربوطه که نشان دهد بدور از مصالح گروهی تا چه حد قادر است حمایت از حقوق اساسی فعالین دربند خود را در اولویت قرار دهد. این تجربه ای است که کمیته حمایت از رضا شهابی آن را  نشان می دهد. آگاهی از عضویت رضا شهابی در سندیکای شرکت واحد اتوبوس رانی تهران مانعی در حمایت گسترده از وی ایجاد نکرد و سندیکا نیز عملا مانعی در برابر تشکیل این کمیته ایجاد نکرد. علاوه بر این، در شرایطی که سرکوب ها رو به گسترش است و چشم اندازی جز آن وجود ندارد، فعالین کارگری در پیکار دشوار خود در اولین گام تکیه گاهی جز همبستگی و اقدام مشترک و حمایت متقابل از خویشتن ندارند و این مسیر نیست ،مگر اقدام فراگروهی، هر چه گسترده تر و منطبق بر لحاظ حقوق و منافع اساسی و عمومی همه کارگران، همه فعالین جنبش کارگری و همه آنان که مستعد اعتراض به نقض حقوق انسانی کارگران هستند.

 دوم این که این فعالین، مثل سایر فعالین کارگری اسیر هیچ جرمی مرتکب نشده اند و بازداشت آنها تنها به بهانه های پوچ و غیرقابل قبول صورت گرفته است. آنها فقط به این دلیل بازداشت شده اند که از حقوق پایه ای و بنیادی خود و طبقه ای که به آن تعلق دارند، حمایت کرده و حاضر نشده اند نسبت به مصائب و دردهایی که زندگی سراسر محرومیت کارگران از آنها انباشته است سکوت کنند. حمایت از حقوق بنیادی کارگران بخشی مهم و اساسی از حقوق بشر است و بنابراین تنها مساله فعالین کارگری نیست، بلکه هر وجدان آزادی که حاضر نیست نقض حقوق اساسی بخش مهمی از جامعه را نادیده بگیرد؛ این بازداشت ها را موضوعی مربوط به خویش می داند و باید بداند.