تلاش برای بازسازی کوبانی

همزمان با نبرد برای بازپس گیری روستاها

فردریکه گیردینک/ ایندیپندنت

ترجمه از انگلیسی: ان ان اس روژ

بە طرز حیرت‌آوری، مجسمە عقاب "میدان آزادی" در مرکز کوبانی هنوز سرِ پا بود؛ درست همانند منارە باریک و بلند مسجد آن طرف میدان. چهار طرف میدان اما ویرانەای بیش نیست. "عصمت شیخ حسن" وزیر دفاع کانتون کوبانی در میان مبارزان ایستاد ه بود و می گفت: "ما از جوانان کوبانی کە به ترکیه آواره شده اند می خواهیم بازگردند. باید خیابانها را تمیز کنیم."

همین دوشنبه هفته گذشتە بود که نیروهای کرد اعلام کردند کە کوبانی را از اعضای مسلح گروه دولت اسلامی (داعش) بازپس گرفته اند. چند روز بعد، در بعد یک ظهر کسل کنندە، با گشت زدن در اطراف کوبانی، تنها می‌توان بە آن دەها هزار آوارەای اندیشید کە پس از آنکه چهار ماە پیش داعش با استفادە از سلاحهایی کە از ارتش عراق بە غنیمت گرفتە بود محاصرە شهر را تشدید کرد، بە ترکیە آوارە شدند. بسیاری از بیجاشدگانی کە می‌خواستند برگردند، احتمالا تصورش را هم نمی کنند کە با چنین شهر ویرانەای روبرو شوند.

مصطفی درویش کە بە شهر مرزی سوروچ فرار کردە بود تصورش از بازگشت بە شهر را برای "ایندیپندنت" اینگونه بازگو کرد: "توی چادر هم می تونیم زندگی کنیم."

اما جایی برای برپا کردن چادر هم پیدا نمی‌شد. تمام خیابانها و میادین پر از بتنهای آوار شدە منازل و آهن پارەهایی از کرکرە های مغازەها و ماشین‌های سوختە است. اگر چنین هم نباشد، خیابانها بر اثر اصابت بمبارانهای هوایی بە چالەهای بزرگی تغییر شکل دادەاند. در یکی از گوشەهای میدان آزادی، جسد متعفن یکی از اعضای داعش دیدە می‌شود. یکی از همکاران فرانسویمان می‌گوید: "برو توی این خیابون. فقط ردِ بو رو بگیر، جنازەهای بیشتری رو می تونی پیدا کنی."

در چارچوب بخشی از توافق صورت گرفتە با مقامات سوروچ که بازدید چهار ساعتە در امتداد داخلی مرز کوبانی را مجاز اعلام کرده است، از یکی از کمپ‌های تازەای کە حکومت ترکیە بعد از آزادی کوبانی در سوروچ برای آوارەها احداث کرده است، بازدید کردیم. کمپ برای حدود چهل هزار نفر ظرفیت دارد و تسهیلاتی همچون سیستم تهویه، یخچال، تخت، پتو و فروشگاه برای آوارگان مهیا کرده است. چادرهای کمپ تمیز و شسته و رفته به نظر می رسیدند. اما آقای درویش در حالی که دختر خردسالش را بر بازویش گرفته بود، گفت: "من از ترکیه چادر نمی خوام. من از ترکیه می خوام مرز کوبانی رو باز کنه."

بار دیگر در کوبانی مبارزان کرد عضو یگانهای مدافع خلق، ی.پ.گ، با خودروهای زهوار دررفته، وانتهای باری، موتور سیکلیت و یا با پای پیاده شهر را طی می کردند؛ در نقاط استراتژیک مستقر می شدند و دور آتشها خود را گرم می کردند. آنان دژشان را حفظ کرده بودند. آنان پیروزی شان را با تکان دادن پرچمهای روی خودروهایشان و نیز بالا بردن دستهایشان به علامت پیروزی جشن می گرفتند، و البته آنان درباره آن اغراق نمی کردند.

"نیهاد" یک مبارز 36 ساله ی.پ.گ گفت که هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن دارند. "تا وقتی که روستاهای اطراف کوبانی آزاد نشه، تا زمانی که تمام سوریه آزاد نشه و داعش به طور کامل نابود نشه، من نمی تونم واقعا خوشحال باشم."

بیشتر سیصد روستای اطراف کوبانی هنوز در دست داعش است. صدای درگیریها از روستاهای اطراف در تمام بعد از ظهر به گوش می رسید؛ تیراندازی تفنگها، غرش توپها و صدای جنگندهای متعلق به نیروهای ائتلاف تحت رهبری آمریکا که با حملات هوایی خود به نیروهای کرد کمک کردند تا کوبانی را بازپس بگیرند. به نظر می رسید که اینبار هواپیماهای شناسایی باشند، چون صدای انفجار بمب به گوش نرسید. انور مسلم، رئیس [مشترک] اداره خودگردان کانتون کوبانی در حالی که در میدان آزادی روی تلی از گل رس ایستاده بود، گفت: "بله، ما هنوز هم با آمریکا تبادل اطلاعات می کنیم. حمایت نیروهای ائتلاف بین المللی هنوز به قوت خود باقی است."

حملات هوایی نیروهای ائتلاف تحت رهبری آمریکا همچنان ادامه دارد. بنا به اطلاعیه ای که دیروز [روز شنبه] منتشر شد، در روزهای جمعه و شنبه 27 حمله هوایی علیه مواضع گروه داعش در سوریه و عراق انجام شده است و هشت حمله از ده حمله ای که در سوریه انجام گرفته، در اطراف کوبانی بوده است.

آقای حسن وزیر دفاع [کانتون کوبانی] گفت که او نمی تواند دقیقا پیش بینی کند که بازپس گیری همه روستاها چه زمان طول خواهد کشید: "اما بازپس گرفتن آنها در مقایسه با شهر آسانتر خواهد بود."

او در حالی که به ساختمانهای ویران کوبانی اشاره می کرد، افزود: "اینجا، ما برای تک تک خیابانها و خانه ها جنگیدیم."

منابع کرد می گویند که در روزهای اخیر دست کم پنج روستای دیگر از داعش پاکسازی شده اند.

از سوی دیگر حمایت جامعه جهانی برای بازسازی شهر امری حیاتی است. آقای مسلم گفت: "ما از ترکیه خواسته ایم تا مرز را باز کند و اجازه دهد تا کمکها وارد کوبانی شود. از سازمانهای غیردولتی و دولتها هم خواسته ایم به ما کمک کنند."

این امر بستگی دارد به اینکه ترکیه چقدر مایل خواهد بود در گشودن گذرگاه مرزی به روی کسانی که می خواهند به کوبانی کمک کنند، سخاوت به خرج دهد. اوایل این هفته سخنان رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در رسانه های داخلی آن کشور بازتاب یافت که با اشاره به منطقه خودمختار کردستان در شمال عراق گفته بود: "ما اجازه نخواهیم داد شمال سوریه به شمال عراق دیگری تبدیل شود."

ترکیه مخالف خودگردانی کردها است، چون می ترسد این امر به تقویت مطالبات کردها در ترکیه برای خودگردانی و تضعیف اتحاد و یکپارچگی جمهوری ترکیه بیانجامد. به خاطر همین بود که ترکیه از  ابتدا تمایلی به موافقت با ارسال کمکهای نظامی از طریق گذرگاه مرزی خود به کوبانی نداشت.

نیروهای ی.پ.گ و شاخه سیاسی آن، حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د) با حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) در ترکیه مرتبط هستند- پ.ی.د شاخه آن در سوریه است. در بیش از سه دهه گذشته پ.ک.ک برای خودمختاری جامعه 15 میلیونی کردهای ترکیه جنگیده است. اما از سال 2013 با ترکیه در حالت آتش بس به سر می برد. آقای مسلم نمی خواست توضیحی درباره مخالفتهای احتمالی ترکیه با کمک کردن به کوبانی، برای اینکه بتواند دوباره روی پای خود بایستد، ارایه بدهد. او گفت: "ما امیدواریم که بتوانیم با ترکیه همکاری کنیم."

هنگام بازگشت، وقتی که داشتیم کوبانی را ترک می کردیم، چیزی ما را عذاب می داد. آنسوتر چند صد نفر از اهالی روستاهای اطراف کوبانی، اکثرا مرد، حضور داشتند که در ماههای اخیر در ترکیه به دنبال سر پناه گشته بودند. آنها اکنون می خواهند وارد شهر شوند. فریاد می زدند: "بِژی برخودانا ی.پ.گ": زنده باد مقاومت ی.پ.گ.

سرانجام به آنها اجازه ورود داده شد. تمیز کردن کوبانی می تواند از همین حالا شروع شود.

برگرفته از:«سایت خبری ـ تحلیلی روژ»

به روز شده در 2/3/2015 | سه شنبه ۱۴بهمن۱۳۹۳/