خبر مرگ یار عزیزمان پرویز برادران، همۀ ما را شوکه کرد. ما  مرگ رفیق عزیزمان را به خانواده او، به یاران و دوستانش تسلیت می گوئیم. از این رو دو اطلاعیه سازمان راه کارگر را در اینجا درج می کنیم تا بدین طریق در غم یاران شریک باشیم

سایت سازمان کارگران انقلابی ایران راه کارگر

یارمهربان و عزیزمان  پرویز برادران از میان ما رفت !

با کمال تاسف مطلع شدیم که رفیق عزیزمان پرویز برادران روزچهارشنبه  12 آبان در اثر حمله قلبی در شهر هانوفر آلمان درگذشت.او رفت اما برای همه آشنایان و رفقایش که هیچگاه چهره مهربان و روحیه صمیمی و یاری دهنده او را فراموش نمیکنند او رفت و باری از اندوه و  دل تنگی  برجای گذاشت.

پرویز در سال 1335 در کرمانشاه متولد شد. تحصیلات را در همین شهر ادامه داد و در مقطع انقلاب بهمن دانشجوی دانشکده رازی بود و همراه مردم در تظاهرات علیه استبداد سلطنتی مشارکت داشت. با استقرار نظام  ارتجاعی ولایت فقیه او جای خود را در جنبش چپ و در مبارزه با استبداد تازه پیدا کرد و به مبارزه ادامه داد.

 او در سال 1364 به طور غیرقانونی و با پذیزش هرنوع خطر، ازطریق کردستان به مقر کمیته کردستان سازمان راه کارگر رفت تا فرزند دو ساله و نیمه خواهرش را که در این پایگاه در صفوف راه کارگر فعال بود به آغوش او، که مدتی از فرزندش دور بود باز گرداند. پرویز طی دو هفته ای که در میان راه کارگری ها به سر برد شدیدا تحت تاثیر شرایط سخت زندگی و تلاش مبارزاتی آنها قرار گرفت  و پس از بازگشت  ازطرق مختلف با جسارت و اشتیاق  به اعضای فعال و مخفی راه کارگر یاری میرسانید.

پرویز پس از خروج از ایران و دریافت حق  پناهندگی  آلمان ،در شهر هانوفر زندگی در تبعید ناخواسته را آغاز کرد و در کنار اعضای دیگر راه کارگر و در مشارکت با نیروهای فعال شهر به مبارزه در شرایط ویٍژه خارج از کشور ادامه داد.

 ما در گذشت نابهنگام  پرویز برادران را که یار مهربان همه کسانی بود که او را میشناختند به همسر وفرزندان، خواهران و برادر ، فامیل  و آشنایان ،همه راه کارگریها ، رفقا ودوستان دیگر که با او آشنا بودند، تسلیت می گوئیم  و یاد او را گرامی میداریم.

سایت راه کارگر

 14 آبان 1395

---------------------------------------------

رفیق پرویز عزیز ما خاموشی گرفت

 رفیق پرویز برادران در روز ۱۲ آبان  قلب بزرگش  از حرکت باز ایستاد.  و ما با بهت و نا باوری مجبوریم بپذیریم که چهره مهربان و زلال وهماره خندان او را دیگر در برابرخود نخواهیم داشت.

رفیق پرویز در سال ۱۳۳۵ در کرمانشاه در خانواده ای سیاسی بدنیا آمد . پدرش از افسران اخراجی حزب توده بود که سپس به دبیری در دبیرستانهای کرمانشاه روی آورد . پدر رفیق پرویز ارتباط نزدیکی با روشنفکران و فعالین سیاسی ضد رژیم سلطنتی داشت و همواره  تلاش می کرد دانش آموزان خود را با مطالعه و افکار مبارزاتی آشنا کند. پرویز در چنین فضایی رشد کرد و از همان دوران نوجوانی به افکار کمونیستی و مبارزاتی گرایش شدیدی پیدا کرد.

پرویز  در سال ۱۳۵۴ وارد دانشگاه رازی شد و در رشته فیزیک به تحصیل پرداخت. با آغاز مبارزات ضد سلطنتی در سالهای پایانی رژیم شاه، او همراه با مردم در مبارزات انقلابی و اعتراضی فعالانه شرکت داشت و با آزاد شدن زندانیان سیاسی در سال ۱۳۵۷ بر اثر مبارزات مردم، پرویز شبانه به تهران رفت و یکی از نویسندگان مردمی و سرشناس را که به پشتوانه قیام مردمی آزاد شده بود؛ به کرمانشاه آورد که با استقبال پر شور مردم روبرو شد.

بعد از انقلاب ۵۷ و استقرار رژیم جمهوری اسلامی، رفیق پرویز در صفوف مبارزین جنبش چپ جای خود را پیدا کرد و در اشکال گوناگون به مبارزه با بی عدالتی و سرکوب پرداخت. او  در این راه از هیچگونه فداکاری فروگذار نمی کرد .  به گواهی بسیاری ، پرویز همیشه در همه جه حاضر بود: چه در فعالیت مبارزاتی و چه در یاری رساندن به دیگران در حل مشکلات شخصیشان .

 پرویز در سال ۵۹، با از دست دادن پدر بیمارش تنها مسؤل خانواده شد و مجبور شد برای اداره زندگی خانواده به کارهای گوناگون بپردازد.

در سال ۶۴ و در آن سالهای خفقان و بگیر و ببند رفیق پرویز با جسارت تمام به صورت مخفی، پسر دوونیم ساله خواهرش را به پایگاه سازمان ما در کردستان عراق رسانید. کودک خرد سالی که حاصل زندگی مشترک وبسیار کوتاه خواهرش و رفیق جانباخته مان رحمت خشکدامن بود .

رفیق در مدتی که با رفقای ما همراه بود و از نزدیک تلاش ها و فداکاریهای آنها را شاهد بود، خود را به سازمان نزدیکتر احساس کرد و رسما به صفوف سازمان ما پیوست و با انگیزه بیشتری به کار یاری رسانی و اقدامات عملی پرداخت .

سرانجام  پرویز در سال ۷۳  به آلمان آمد و در شهر هانور پس از پذیرش پناهندگی ساکن شد. از این زمان به بعد وی یکی از اعضای فعال  سا زمان ما در شهر هانور بود. او در فعالیت های بیرونی، تظاهراتها ، حرکات حمایتی از مبارزات مردم ایران ، بویژه حمایت از مبارزات کارگری سهم به سزایی داشت و در این راه هیچگاه پرویز از اختصاص امکانات تدارکاتی و مالی خود دریغ نورزید .

  با رفتن پرویز سازمان ما رفیقی همراه ، صدیق و فداکار را از دست داد. پرویز رفیقی متواضع  و فروتن، ساده و بی ادعا و کمونیستی صادق و ایستاده بر سر پیمان بود.

ما خاموشی نا بهنگام  پرویز عزیز  را به همسر و فرزندانش ، رفیق گرامیمان  نسرین و دیگر  اعضای خانواده و همه راه کارگریها  تسلیت می گوییم و در اندوه آنان شریک میباشیم .

یادش گرامی و راه  سرخش  پر رهرو باد .

                           سرنگون باد رژیم سرمایه داری اسلامی  ایران

                               زنده باد آزادی ،  زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

۱۷ آبان ۱۳۹۵