دستمزد در
حد گرسنگی
برای لباس های
ورزشی
زنان
دوزنده ال
سالودور و
بازی کنان زن
جام جهانی
نوشته
: از آکسل دنه
که
تهیه
و تنظیم آزاده
ارفع
"تجارت
منصفانه"(1)
برای داد و
ستد منصفانه
تولیداتی
مطرح می گردد
که از کشورهای
در حال توسعه
به کشورهای
صنعتی صادر
شده و باید
متضمن قیمت
گذاری
عادلانه برای
این تولیدات،
رعایت
الزامات زیست
محیطی در
تولید، شرایط
کارشایسته از
لحاظ اجتماعی
و رعایت برابری
جنسی بین زن و
مرد در محیط
کار باشد. اما
اغلب نه فقط
موارد بالا
رعایت نمی شود
بلکه عکس آن
عمل می شود.
درمورد
انحصاری
مانند آدی داس
"adidas"
هم قضیه از
این قرار است.
مونسرات
آروالوً Monserrat Arevalo
از اعضای یکی
از سازمان های
غیردولتی (1)،
شرایط کار در
شرکت اوشن
اسکای "Ocean Sky"، از
شرکت های
تولیدی
وابسته به آدی
داس را زیر
ذره بین قرار
داده است.در
این شرکت 1500
کارگر مشغول
به کار هستند
که اکثر آنها
را زنان تشکیل
می دهند. حقوق
ماهانه
کارگران در
حدود 100 یورو
برای کار شیفتی
9 ساعت در روز
میباشد.
مونسرات می
گوید : " کارگران
زن شدیداً زیر
فشار کار قرار
دارند، آنها
اغلب آب نمی
خورند، تا وقت
شان برای رفتن
به دست شویی
از بین نرود.
اجازه رفتن به
پزشک را
ندارند. حقوق
کارگران بطور
سیستماتیک
زیر پا گذاشته
می شود."
بر
اساس گزارش
این سازمان
غیردولتی
زنان باید در
هوای بسیار
گرم و کثیف
کار کنند،
بدون دریافت
دستمزد وتحت
اجبار اضافه
کاری کنند و
در یک ساعت
حداقل 12 تی شرت
بدوزند.
به
این ترتیب شرکت
ًآ دی داسً Adidas
نه فقط قانون
کار بین
المللی را نقض
می کند بلکه
همچنین اجرای
ضوابط رفتاری
مارک ًآدی داسً Adidas را نیز
زیر علامت
سوال قرار
داده است در
حالی که به
نظر می رسد که
این انحصار بر
روی 1200 شرکت تولیدی
اش در 69 کشور
کنترل کامل
دارد. با افشا
شدن شرایط کار
کارگران در
شرکت های
وابسته به این
انحصار توسط
گزارشی که
ًمونسرات
آروالوً منتشر
کرده بود ،ً
آدی داسً Adidas از خود
واکنش نشان
داده و شرایط
کار را کمی درعرصه
های بهتر کردن
هوای محیط کار
، پرداخت اضافه
کاری و شفاف
سازی صورت
حساب حقوق
ماهانه کارگران
بهبود داد.
اما از نظر
ًمونسرات
آروالوً مشکل
اصلی همچنان
در سرجای خود
باقی مانده
است: با
دستمزد بخور و
نمیر 100 یورو در
ماه کسی در ال
سالوادور نمی
تواند زندگی
شایسته یک
انسان داشته
باشد. شرایط
کار نباید
طوری باشد که
زنان فقط کار،
کار و بازهم
کار کرده و از
بابت این همه
کار تنها
زندگی محقری
داشته باشند.
زنان بتوانند
علاوه بر کار
از زندگی نیز بهرمند
شده و فرصتی
هم برای عملی
ساختن رویاهایشان
داشته باشند."
حقوق
پرداخت شده به
کارگران تنها
یک در صد قیمت
لباس هائی است
که توسط آنها
دوخته شده و
در فروشگاه ها
به فروش می
رسد. حتی اگر
دستمزد
کارگران به
میزان چشمگیری
افزایش یابد
باز هم در
قیمت فروش
لباس های
ورزشی جام
جهانی اصلا
تغییری به
وجود نخواهد
آمد. ًآدی
داسً Adidas
از پاسخ به
سوالات مطرح
شده در این
موارد شانه
خالی کرده
است. این چنین
است که زنان
خیاط ال سالوادور
و کشورهای
دیگر باید عرق
بریزند همانند
بازی کنان
فوتبال تیم
زنان که حین
مسابقه خیس
عرق می شوند
اما تفاوت در
آن است که
زنان کارگر
علیرغم عرق
ریزان
دستمزدشان
هیچ گاه به پای
بازی کنان
فوتبال
نخواهد رسید.
*******
گزارش
کوتاه زیر نیز
دارای نکات
افشاگری
درباره
انحصار . ًآدی
داسً Adidas می باشد!
کارزار
بین المللی "
برای لباس های
تمیز"(clean clothes campaign CCC) انحصار
ًآدی داسً Adidas را به
خاطر شرایط
بسیار بد محیط
کار ، نقض حقوق
کارگر و
پایمال کردن
ضوابط مربوط
به حقوق بشر
شدیدا" مورد
انتقاد قرار
داد.
منتقدین
می گویند که
ًآدی داسً Adidas سال های
متمادی است که
شرایط کار
زنان کارگر را
که به تولید "adidas-Reebok"
اشتغال دارند
تغییر نداده
است. کارگران
زن در منطقه
آزاد تجاری
کار می کنند
که توسط سیم های
خاردار و با
حضور
نگهبانان
مسلح محافظت
می شود. گرمای هوای
کارخانه تا 37
درجه بالا می
رود. کارگران
مورد تحقیر و
آزار قرار می
گیرند. آب
آشامیدنی که
کارخانه در
اختیار
کارگران قرار
می دهد مملو
از باکتری های
خطرناکی است
که می تواند
موجب اسهال و
بیماری های
روده ایی و
عفونی شود. شش کارگر
زن فقط بخاطر
آن که به
همکاران خود
گوشزد کردند
که آب
آشامیدنی
دارای باکتری
بیماری زا می
باشد از کار
خود اخراج
شدند. دوربین
های نگهبانی
بطور دائم
تمامی حرکات کارگران
را زیر نظر
دارد.
اضافه
کاری ضمن آن
که غیر قانونی
میباشد، اجباری
است. دستمزد
کارگران زن از
72 تا 92 سنت (دلار
آمریکا)در
ساعت است که
فقط یک چهارم
نیازهای یک
خانواده را می
تواند تامین
کند. هر کسی که
کلمه اتحادیه
را به زبان
آورد در تهدید
اخراج قرار می
کیرد. ًجینت
پینداً که از
طرف اتحادیه
کارگری با چند
تن از زنان
کارگر نساجی
صحبت کرده بود
می گوید که
زنان کارگر حق
عضویت در اتحادیه
را ندارند و
در صورت عضو
شدن خطر اخراج
تهدید شان می
کند. بطور
معمول قرار
داد کاری نیز وجود
ندارد واگر هم
قراردادی با
کارگران بسته
شود قرار داد
ورق پاره ای
است که در آن
شرایط قرارداد
به زبانی
نوشته شده است
که کسی از آن سر
در نمی آورد.
فشار کار
بسیار بالا می
باشد و زنان
می بایستی یک
ساعت زودتر سر
کار حاضر شوند
تا قادر به
اتمام حجم کار
روزانه شان
باشند.
این
است داستان
واقعی و درونی
یکی از
بزرگترین
انحصارات
چندملیتی
سرمایه داری
معاصر که در
حقیقت چیزی
نیست جز زندان
با اعمال شاقه
برای زنان
جهان حاشیه
سرمایه داری!
***************
1-
" Fair trade
"
2-
مونسرات
آروالو عضو یک
NGO یا
ًسازمان
غیردولتیً
است به نام "mujeres tranformandos.