خیالبافی های ارتجاعی احمدی نژاد درباره انقلاب تونس

یوسف لنگرودی

احمدی نژاد طی اظهار نظری، قیام مردم تونس را برای نان و آزادی که منجر به سقوط دیکتاتور شد، از جنس اسلامی خواند وآن را "انقلاب اسلامی" تونس دانست. این درحالی است که همه ناظرین و کارشناسان که تحولات این کشوررا از نزدیک دنبال می کنند، دست کم براین نکته توافق دارند که جنبش مردمی در تونس لااقل تا به امروز ربطی به انقلاب اسلامی نداشته است. هر چند که جریان ها و احزاب اسلامی مانند سایراحزاب درآن کشور وجود دارند و پس ازسقوط دیکتاتور مجال یافتند فعال شوند.

همه می دانند که انقلاب تونس به نام "انقلاب یاسمین" شهرت یافته ونه انقلاب اسلامی و این اتحادیه های کارگری بودند که نقش بسیار فعالی درپشتیبانی و سازماندهی جنبش مردمی درتونس را بر عهده داشتندنه مساجدو نهاد های مذهبی. در آن کشور نه "کمیته های انقلاب اسلامی" بلکه "کمیته های هوشیاری" است که درمحلات و شهرها شکل گرفته تا امرتامین امنیت زندگی مردم را دربرابرتهدیدات نیروهای طرفدار رییس جمهور فراری، بن علی ، برعهده دارند. حتی اگر قرار باشد تا اولین جرقه ای را که در به راه افتادن این آتشفشان مردمی، تاثیر بلامنازع ای داشته، به حساب آورد، این نه کفن پوشان "امت مسلمان"، بلکه خودسوزی یک جوان فارغ التحصیل و بیکاردراعتراض به بی عدالتی موجود بوده که آغازگرهمه این تحولات بوده است. شیوه اعتراضی که هم اکنون درچندین مورد در برخی دیگرازکشورهای عربی دراعتراض به وضعیت موجود به کار گرفته شده است. شیوه ای که از قرار معلوم دست زدن به آن دراسلام قابل قبول نیست ومطابق آموزش های آن حرام شمرده می شود.

همه این حقایق چیزی نیست که احمدی نژاد از آن اطلاعی نداشته باشد. او به خوبی این را می داند که  انقلابی که برای نخستین بار درتونس به وجود آمده و شبح آن هم اکنون درآفریقا و کشورهای عربی واقع در خاورمیانه به پرواز در آمده، رنگ وبوی اسلامی ندارد و نشانه های امیدوار کننده ای دیده می شود که مبارزات مردمی درسرزمین های اسلامی، دارد ازغل و زنجیرو فریب بنیادگرایی اسلامی رها می شود و این همان چیزی است که حکومت ارتجاعی جمهوری اسلامی به همراه همه جریان های ارتجاعی و حکومت های مستبد منطقه ازآن نگران هسستند. همه این مرتجعین ازآن واهمه دارند تا نسیم آگاهی بخش انقلابات مردمی، بساط استبداد، استثماروچپاول آن ها را برهم بریزد. مخصوصا آن که جمهوری اسلامی که سال ها برطبل انقلاب اسلامی کوبیده، نمی تواند ازآنچه که در سرزمین های مسلمان نشین اتفاق می افتد، ناخرسند نباشد.

رنگ باختن جنبش های اسلامی و دوری جستن مردم کشورهای مسلمان نشین از بنیادگرایی اسلامی، مسلما دلایل مختلفی دارد اما یک دلیل بسیار روشن آن شکست بزرگی است که تجربه انقلاب اسلامی در ایران با آن روبرو گردیده است. همه دیدند که حکومت برآمده از انقلاب سال پنجاه و هفت ایران، که قرار بود ناجی مردم باشد و به محرومان خدمت کند و آب و برق و مجانی به آنان بدهد و آزادی را برای همگان به ارمغان آورد، چگونه بدترین نوع استبداد وسرکوب را نهادینه ساخت، اقتصاد کشوررا به ویرانی کشاند و باعث فقرو بدبختی بی سابقه مردم شد و کاررا به جایی کشانید که به بهانه هدفمند سازی یارانه ها، دست به چپاول سفره خالی زحمتکشان می زند. همین تقلب انتخاباتی سال پیش و سرکوب فاشیستی خیزش بزرگ ضد استبدادی مردم ایران وانعکاس شدید بین المللی آن، به بی اعتباری جبران ناپذیررژیم ولایت فقیه درمیان مردم منطقه دامن زده و آن ها به چشم خود دیدند که حکومت جمهوری اسلامی ایران چگونه بی شرمانه شهروندان خود را با توسل به ترور، شکنجه، زندان و تجاوز، سرکوب می کند. مردم منطقه همچنین به چشم خود شاهد بودند و هستند که طالبان و القاعده و حکومت عقب مانده و قرون وسطایی ای چون عربستان سعودی، چگونه به مصیبت بزرگی برای مردم مسلمان وغیرمسلمان منطقه تبدیل شده اند.

بنا برهمه این حقایق است که جنبش اسلامی دیگرکشش اولیه خود را نزد مردم منطقه از دست داده و به عنوان یک آلترناتیو در حال فرو ریختن است.همه این ها به این معنا نیست که ارتجاع منطقه و دولت های امپریالیستی در برابرجنبش مردمی در تونس وسایر کشورها دست روی دست خواهند گذاشت. آن ها هنوز هم آنقدر از توانایی وامکانات برخوردار هستند تا به هروسیله ای جنبش های مردمی برای نان و آزادی و عدالت اجتماعی را به بیراهه بکشانند وسرکوب کنند. فراموش نباید کرد که درهمین سرزمین های عربی، استعمار انگلیس برای زمین گیر کردن مبارزات ملی علیه استعمار، اخوان المسلمین را تقویت کرد و به جان مردم عرب انداخت و همین حکومت اشغال گراسراییل درهمکاری با عربستان سعودی، برای به انحراف کشیدن مبارزات فلسطین و ضربه زدن به سازمان آزادیبخش فلسطین، به طور پنهانی به شکل گیری حماس یاری رساند. هیچکس فراموش نکرده که آمریکا و همه دولت های غربی و متحدان شان درهمکاری مستقیم با دولت پاکستان وارتجاع عرب، به شکل گیری بنیاد گرایی اسلامی درافغانستان یاری رساندند و به هرطرق ممکن آن را تقویت کردند و "شازده" اسامه بن لادن و جریان خوفناکی که بعدا به القاعده شهرت یافت، نتیجه همین حمایت های بی دریغ بوده است. ماجرای شکل گیری طالبان را نیز همه می دانند که پس ازعقب نشینی ارتش شوروی سابق ازافغانستان، چگونه توسط مثلث آمریکا، پاکستان وعربستان بوجود آمد وبه مصیبتی بزرگ برای مردم افغانستان تبدیل شد.

با توجه به همه این تجربیات است که نباید تصورکرد که دشمنان مردم درمنطقه ونظام سرمایه داری جهانی سرمایه داری که به شدت از آگاهی توده های مردم وحشت دارند، دست روی دست خواهند گذاشت. برای همه دشمنان رنگارنگ مردم هیچ چیزی ترسناک ترازآن نیست که مردم منطقه به سوی یک جامعه واقعا دمکراتیک گام بردارند و خودشان بخواهند نسبت به سرنوشت، سرزمین و ثروت خود، تصمیم بگیرند. تنها افزایش آگاهی عمومی،اتحاد، تشکل و سازماندهی مستقل مردم و قدرت گیری نهاد های توده ای معطوف به قدرت و هوشیاری رهبران واقعی مبارزات مردمی است که خواهد توانست باعث تداوم انقلاب  و پیروزی آنان شود و نقشه ارتجاع و حامیان آن را با شکست مواجه سازد.

جمهوری اسلامی و شخص احمدی نژاد درهمسویی با ارتجاع منطقه و قدرت های امپریالیستی است که از مبارزات دمکراتیک مردم هراس دارد و با آن دشمنی می ورزد و تلاش دارد تا با اسلامی خواندن انقلاب مبارزات مردم تونس، آن را به انحراف و شکست بکشاند. اما خود احمدی نژاد و تمامی مرتجعان می دانند که انقلاب تونس بر فرض حتی اگر در همین جا هم متوقف شود و از تداوم باز بایستد، آنقدر دستاورد دارد که به یک کابوس واقعی برای همه مرتجعین و مستبدین منطقه تبدیل شود و تاثیراتش الهام بخش مبارزات مردم تحت ستم خاورمیانه و ایران باشد.

چهارشنبه بیست و نهم دی ماه هشتاد و نه