اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

به مناسبت ۱۶ آذر روز دانشجو

جنبش دانشجوئی پرچمدار دفاع از آزادی، برابری، استقلال و حق حاکمیت مردم

پنجاه و هشتمین سالگرد شانزده آذر ۱۳۳۲ ، روز دانشجو را در شرایطی گرامی می داریم که تحولات سیاسی ایران در منطقه طوفانی خاورمیانه، هر روز شکل تازه ای بخود می گیرد. گرامیداشت ۱۶ آذر، روز اعتراض به دخالت جنایتکارانه  امپریالیستی در امور داخلی ایران  و اعتراض به کودتای ننگین ۲۸ مرداد،  امروز بیش از گذشته اهمیت دارد. اعتراض جوانان دانشجو به کودتای جنایتکارانه ای بود که به کمک قدرت های امپریالیستی حق انتخاب مردم ایران را پایمال کرد و به مدت ۲۵ سال کشور ما را تحت سیطره استبداد خونین و سرکوبگر محمدرضا شاه پهلوی قرار داد. استبداد پهلوی در ادامه خود با سرکوب بی رحمانه آزادی های سیاسی زمینه ساز حاکمیت استبداد دینی شد.  از این رو پرچم دفاع از آزادی، استقلال، برابری و حق حاکمیت مردم و نفی دخالت های امپریالیستی که دانشجویان در آن روز بر افراشتند و با خون بزرگ نیا، قندچی و شریعت رضوی آن را رنگین کردند، امروز بیش از گذشته اهمیت خود را باز می یابد.

امسال در شرایطی پنجاه و هشتمین سالگرد روز دانشجو را گرامی می داریم که چَلَبی های وطنی زیر  پوشش "دخالت های بشردوستانه" کالای تقلبی خود را به خورد مردم می دهند؛ از دخالت های امپریالیستی در ایران دفاع کرده  و برای ریختن بمب بر سر مردم  بیشرمانه  به  تبلیغ و توجیه می پردازند. آن ها در شرایطی به این تبلیغات مسموم و  زهرآگین مشغولند که تجربه های شوم "دخالت های بشردوستانه" در افغانستان وعراق جلو چشمان همگان قراردارد. دخالت امپریالیستی در افغانستان  عملأ نیروی تاریک اندیش طالبان را تقویت کرده و در عراق هم عملأ اسلامگرایان را بر این  کشور حاکم گردانده است . بر این پایه است که  جنبش دانشجوئی و جوانان نسل امید که در تمامی پنجاه و هفت سال گذشته برای آزادی، استقلال، برابری و حق حاکمیت مردم جنگیده، شهدای بیشماری را تقدیم جنبش مردم ایران کرده و فداکاری های بی شائبه ای از خود نشان داده اند، این بار نیز به نادیان "دخالت های بشردوستانه" نه خواهند گفت و تلاش های مذبوحانه ی آن ها را محکوم خواهند کرد.

دفاع جنبش دانشجوئی از آزادی، برابری و حق حاکمیت مردم نه تنها در دوران ستم شاهی بلکه در دوران استبداد دینی  با سد سرکوب حاکمان روبرو شده است. امروز هم بیشمارند دانشجویانی که برای دفاع از آرمان هایشان در زندان بسر می برند و پرچم غرورانگیز مقاومت را با درد و رنج خود برافراشته نگه می دارند و به دیگر دانشجویان و مبارزان راه آزادی و برابری نیرو  می دهند.زندانبانان  و شکنجه گران جمهوری اسلامی در تمامی این سال ها تلاش های بسیاری به  خرج داده اند تا با شکنجه های قرون وسطائی، با توطئه های کثیف امنیتی و با فشار بر خانواده ها و نزدیکان دانشجویان زندانی، آن ها را به تسلیم وادارند و به نوشتن توبه نامه تشویق کنند. اما تمامی این تلاش ها با سد مقاومت شورانگیز زندانیان دانشجو و دیگر زندانیان سیاسی روبرو شده است. در سالروز ۱۶ آذر باید از مقاومت دانشجویان زندانی نسل امید ستایش کرد  زیرا آنها قهرمانان این جنبش شکوهمند هستند.

مقاومت جنبش دانشجوئی در برابر استبداد بیرحم اسلامی تنها در زندان ها جریان ندارد. در زندگی روزانه دانشگاه های کشور نیز این مقاومت روز به روز گسترده تر می شود. حاکمیت اسلامی در جریان درگیری ها و  رقابت جناح های درونی اش هر روز عرصه را بر دانشجویان و جوانان تنگ تر کرده  و حق نفس کشیدن آسوده را از آن ها سلب می کند. فشار بر دانشجویان یک روز در پی اجرای طرح به اصطلاح  هدفمند کردن  یارانه ها به شکل فشار اقتصادی در می آید. آنها  حتی دانشجویان را از تغذیه مناسب محروم کرده اند؛ خوابگاه های دانشجوئی را از بسیاری از دانشجویان گرفته اند؛ امکانات فوق برنامه و تفریحی را با راه اندازی بسیج دانشجوئی به جهنمی دیگر تبدیل کرده اند. همین فشار،  روز دیگر در اجرای طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها خود را نشان می دهد. دیوارکشی ها، پرده های برزنتی برافراشتن ها، گشت های کنترل حجاب راه انداختن ها، احضار به حراست ها و انواع و اقسام حیله ها و شگردهای رذیلانه ی دیگر، اشکال گوناگون اجرای این سیاست بیشرمانه است.  فشار بر دانشجویان گاه در شکل بومی کردن پذیرش دانشجو، محروم کردن دختران جوان از انتخاب رشته دلخواه و یا حذف پاره ای از رشته های علوم انسانی چهره می نمایاند. این همه نشان می دهد که استبداد دینی که بازی را در دانشگاه ها باخته است، هر روز راه جدیدی برای سرکوب نسل جوان و در حال تحصیل کشور در پیش می گیرد. شکست دین از علم و شکست حوزه های علمیه از دانشگاه های کشور علیرغم بودجه های عظیم  مادی و امکانات وسیع فرهنگی و علیرغم در اختیار داشتن تمامی امکانات تبلیغی و رسانه ای کشور و منابر و مساجد و دیگر مراکز تبلیغ و ترویج، جمهوری اسلامی را با ورشکستگی تمام عیاری روبرو ساخته است. از این روست که آنها با دانشجویان و جوانان نسل امید چنین کینه توزانه برخورد می کنند؛ آن ها را به  بند می کشند؛ عده ای را ستاره دار می کنند؛ برای بخشی حکم اخراج و محرومیت از تحصیل صادر می کنند؛ بخشی را به پذیرش تبعید مجبور می کنند؛ و حتی برخی از این جوانان را با انواع ترفندها و جنایات و فشار به  خودکشی می کشانند. اما علیرغم تمامی این جنایت های بیشرمانه، جوانان دانشجوی ایرانی دست از مقاومت بر نمی دارند. آن ها دانشگاه ها را به سنگر مقاومت در برابر خرافات دینی و استبداد سیاسی تبدیل کرده اند.

جنبش دانشجوئی در مقاومت درخشان خود دریافته است که دانشگاه جدا از کل جامعه نیست. این جنبش که مبارزه ومقاومت درخشان ۱۸ تیر ۱۳۷۸ و جنبش ضداستبدادی عظیم ۱۳۸۸  را تجربه کرده، بخوبی در یافته است که امکان اصلاح در حاکمیت اسلامی وجود ندارد و امید بستن بر اصلاحات در جمهوری اسلامی، آب در هاون کوبیدن است. آنها به تجربه دریافته اند که برای دستیابی به خواست های انسانی و نجیبانه شان باید در کنار مردم و دوشادوش آنها علیه استبداد دینی حاکم مبارزه کنند.  حقیقت این است که بدون گذشتن از سد سرکوب و در هم شکستن حاکمیت شمشیر بدستان، راه نجاتی وجود ندارد. بخش بزرگ دانشجویان کشور، که یک جمعیت سه تا چهار میلیونی را تشکیل می دهند، فرزندان کارگران، زحتمکشان و فرودستان جامعه هستند و با هزاران رشته با اعماق جامعه پیوند دارند. این وضعیت به آن ها امکان می دهد تا برای پیوند بخش های مختلف پیکار ضداستبدادی و آزادی و برابری طلبانه مردم ایران به تلاش برخیزند. با این پیوندهاست که می توان راه سازمانیابی توده های  گسترده ی مردم  را هموار ساخت. جنبش دانشجوئی اکنون بیش از گذشته دریافته است که حتی برای رسیدن به خواست های صنفی خود و برای ایجاد فضای آزادی اندیشه در محیط های دانشگاهی باید در کنار جنبش توده های مردم قرار داشته باشد. پیوند مبارزات جنبش دانشجوئی بعنوان بخش پیشتاز و آگاه جنبش جوانان  با مبارزات کارگران و زحمتکشان برای حق زندگی شرافتمندانه؛ با مبارزات زنان برای برابرحقوقی زنان با مردان در راستای رفع ستم جنسی؛ با مبارزات ملیت های تحت ستم برای حق تعین سرنوشت خود در راستای رفع ستم ملی،  تنها اهرمی است که می تواند  جنبش دانشجوئی را نیز در راه رسیدن به خواست ها و شعارهای خود نزدیک سازد. اکنون در شرایطی قرار داریم که برای نجات از وضعیت اسفباری که مردم تحت حاکمیت اسلامی در آن گرفتار آمده اند و برای  جلوگیری از ویرانی و نابودی کشور زیر بمب های به اصطلاح بشردوستانه سلطه گران خارجی، شکل گیری یک جنبش قدرتمند توده ای ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در راه سازمانیابی چنین جنبشی، دانشجویان و جوانان آگاه این مرز و بوم وظیفه ی خطیری بر عهده دارند.

سازمان ما در پنجاه و هشتمین سالگرد روز دانشجو، این روز را به تمامی دانشجویان کشور تبریک می گوید ، مبارزه بی وقفه دانشجویان علیه استبداد حاکم و مقاومت ستایش برانگیز دانشجویان زندانی را شایسته تحسین دانسته  و از شعارهای اساسی این جنبش در دفاع از آزادی، برابری، حق حاکمیت مردم ، استقلال و نفی دخالت های امپریالیستی در امور داخلی کشور قاطعانه حمایت می کند.

اتحاد، مبارزه، پیروزی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

۱۵ آذرماه ۱۳۹۰ـ (۶ دسامبر ۲۰۱۱)